FanFic.nl

<Under construction>

ZWART: 2 Verdwaald

Hijgend schrok Natham wakker. Hij zag niets dan duisternis om hem heen. Over zijn gezicht voelde hij een warm straaltje bloed lopen en kwam erachter dat hij een diepe wond op zijn slaap had. Ook voelde hij de kou van de grond zijn rug in trekken en besloot daarom recht overeind te komen. De grond was kleiig en nat en er waaide een kille bries. Tastend om zich heen zocht hij naar een oriëntatiepunt. Er was niets. “Terra!”� schreeuwde hij, hopend op een antwoord. Natham probeerde ondanks de hoofdpijn na te denken. Hij wist zeker dat Terra maar een paar stappen bij hem vandaan was. En toch was ze niet hier. Wat zou er met haar gebeurd zijn? Leefde ze nog wel? Lag ze niet ergens te lijden in de duisternis, een paar meter van hem vandaan? Die gedachte maakte hem misselijk en wanhopig. Nogmaals schreeuwde hij de longen uit zijn lijf naar Terra, probeerde op handen en voeten te staan en zocht blindelings naar het meisje. Er was weer geen antwoord. Alleen het huilende geluid van de bries en de kille, ziekmakende leemgrond behoorden tot de werkelijkheid waarin hij zich bevond. Tranen van eenzaamheid sprongen in zijn ogen. Hij ging ineengedoken op zijn rug liggen en huilde. Hij huilde voor het eerst sinds een lange tijd. Nog nooit voelde hij zich zo machteloos en alleen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.