FanFic.nl

The Vampires of Salem

Friday: Party Preparation

De studenten hebben plaats genomen aan de opgemaakte tafels. Alles ligt netjes op hun plek, het enige waar ze op moeten wachten is op het porseleinen bord met het hoofdgerecht.
Zora grijpt haar soeplepel die rechts van haar ligt. Met afwezige ogen bekijkt ze zichzelf in de achterkant van de lepelschelp. De bolle vorm zorgt ervoor dat ze zichzelf misvormt en op zijn kop ziet.
“Waar heb jij last van? Je kijkt alsof de wereld vergaat.”�
“Dan had ik echt wel anders gekeken, hoor,”� komt er sarcastisch uit de mond van Zora. Pilou merkt de hint en draait zich naar rechts om haar buurvrouw lastig te vallen.
Lola daarentegen heeft hem niet begrepen. Ze schuift wat dichter naar haar vriendin met een frons boven haar ogen. Haar hand legt ze op Zora’s arm om medelevend met haar duim er overheen te wrijven. Het laat de brunette haar wenkbrauw optrekken en omkijken; eerst naar de brutale hand en dan naar de eigenaar van de brutale hand. Die blik schrikt Lola af en trekt vlug haar hand weg.
“Sorry,”� piept ze als vanouds. De ogen van Zora draaien terug naar de lepel. Ze adem via haar mond uit waardoor haar beeld beslaat. Het lijkt veel op haar wereld; op zijn kop en vaag.
Haar vergeelde vingers van het roken leggen de lepel terug op zijn plaats bij het horen van meerdere voetstappen. De bediening vergt zich tussen de tafels en plaatst via ieders rechter kant het hoofdgerecht voor hun neus. Een heerlijke geur van gebraden lam bereikt de neus van Zora, die dit gretig opsnuift. Na wat onregelmatigheden gehad te hebben de afgelopen dagen, is dit feestmaal meer dan welkom. Ze kan dan ook bijna niet wachten op het woord van de schoolhoofd.
“Beste studenten, onze eerste week is alweer afgelopen van dit, gegarandeerd geweldig, aankomend jaar en zoals jullie allemaal weten is na ons diner het weekend aangebroken. Ik vraag daarom aan jullie om hier van te genieten, maar met een verstandig hoofd. Geniet van het eten.”�

Het schooldecor veranderd voor de ogen van Zora, die door grootse verbazing voor een lange tijd niet kunnen sluiten. Het schoolhoofd en de docenten zijn nog maar net de grote oprijlaan uitgereden - sterker nog, het opgestoven zand hangt zelfs nog in de lucht - en de studenten opereren als één groot team.
De massieve eettafels in de kantine worden aan de kant geschoven, de bijhorende stoelen worden tot de helft van elkaar gescheiden; het ene deel wordt opgeborgen, het andere deel onder de tafels geschoven zodat er leerlingen kunnen zitten tijdens het feest.
Ze laten er geen gras over heen groeien.
Een arm haakt om Zora’s nek, niet veel daarna voelt ze het lichaam van Pilou tegen haar aan drukken. Een glimlachende stem klinkt: “De eerste feesten zijn altijd het gaafst! Niet te vergelijken met wat De Zeven Leerlingen waarschijnlijk geeft, maar dat drukt de pret niet. Er zal veel gedronken worden en je kan er op rekenen dat vanaf maandag allemaal roddels tussen de lesuren ontstaan over wie met wie de lakens heeft gedeeld.”�
Zora veegt de arm van zich af en zegt: “En dit kan allemaal ongehoord?”� Pilou knikt opgewekt. “Dus jij beweert dat de studenten van Salem ladderzat kunnen worden, hoogst waarschijnlijk iets waardevols van de school kapot tikken en rond kunnen neuken zonder dat het hoofd er maar iets van doorheeft? Dan moet ze of ongelooflijk achterlijk zijn of het in de doofpot stoppen zodat dit niet buiten komt. Salem, een school waar haar studenten alcoholvergiftiging en SOA’s oplopen. Aardig catchy, als je het mij vraagt.”� Zora ontvangt een elleboogstoot van de blondine door haar sarcasme.
“Niet zo doen, het gaat hartstikke leuk worden. Kom, we gaan de stad in, ik wil iets leuks hebben voor vanavond!”�
“Mogen we buiten de muren komen dan?”�
“Natuurlijk, gekkie, we zijn studenten geen gevangenen.”�
“Hm.”� Voordat Zora nog iets sarcastisch eruit kan gooien heeft Pilou haar al bij de arm gegrepen om naar hun kamer te gaan voor haar tas. Daar wilt de brunette zich ontdoen van haar ‘apenpakkie’, maar Pilou legt haar uit dat dit ook na het shoppen kan, het is nog maar even koopavond.
Zora ziet voor het eerst de omgeving voorbij de muren van Salem. Tijdens de rit heen met haar moeder had ze er geen aandacht aan gespendeerd. Te boos om de langs flitsende bomen, huizen, wegen tot één geheel te kunnen maken.
Zo’n duizend meter verderop staat een houten bankje en een bord met de buslijn erop. Zwijgzaam nemen de meiden plaats op het bankje. Pilou’s zwarte schoentjes graven zich in het zand, om het dan om beurten weg te schoppen. Zora’s aandacht gaat er ook naar, heeft zo niet door dat er in de verte iemand aan komt rennen.
“Hé, de bus is er!”� Pilou houdt de hand van Zora vast en zwaait met haar vrije hand naar de buschauffeur. Een hoog remgeluid en de deur die open sist.
“Waar naar toe, dames?”� De chauffeur is jong, wat Zora verrast en zo haar stereotiepe beeld van oud, dik en een snor doet vervagen.
“Naar het centrum, alstublieft,”� giechelt Pilou, die ook heeft opgemerkt dat de chauffeur jong en vrij aantrekkelijk is. Ze gooit haar lange, stijlen lokken over haar schouder en knippert verleidelijk met haar ogen. De jongen schraapt zijn keel en probeert zijn das iets losser te krijgen. Hij laat ze zitten en vergeet door de overweldigende uitstraling van de blonde om naar geld te vragen.
“Wacht, wacht!”� Een dun lichaam wurmt zich net door de sluitende deur. Buitenadem staat Lola bij te komen. “Mag ik alstublieft een retourtje centrum?”� Geld legt ze op de kleine counter en pakt dan het gestempelde kaartje. Haar middenrif gaat nog hard op- en neer en haar kapsel is verwaaid.
“Lola?”� klinkt Zora verbaast.
“Zag en hoorde je mij niet aankomen?”� Voor het eerst durft Lola een boze stem op te zetten tegen het meisje waar ze vanaf dag één naar op kijkt.
“Nou, nee.. sorry?”� Naast Zora zit Pilou die verveeld terug kijkt naar de pretbederver. Zij zag haar wel aankomen, maar wilde [en dat wilt ze nog steeds niet] dat die plakker met hun meeging. Ze kent Lola van de vorige schooljaren en hoefde toen nooit met haar om te gaan. Nu gaat er geen dag zonder haar hoofd gezien te hebben, omdat ze zo aan Zora kleeft. Vies onderkruipsel.
“Kom nou maar zitten.”� Zora klopt naast zich. Lola kan nog zien hoe Pilou snobistisch haar neus optrekt naar haar verschijning. Het laat een steek achter in haar lichaam en neemt dan stilletjes plaats.
“Ga je ook iets kopen voor vanavond?”� probeert de brunette de pijnlijke stilte te verbreken. Zij voelt ook dat het niet bepaalt watert tussen die twee, ze is niet achterlijk.
“Kleding? Daar heb ik niet echt kaas van gegeten..”� mompelt het tengere meisje met opkomende blosjes. Ze voelt zich niet echt gemakkelijk met die straffende ogen van Pilou. Wat heeft ze haar ooit aangedaan?
“Oh, maar ik wel. Als Pilou mij vertelt waar de leukste winkels zijn, dan help ik je wel met de juiste outfit.”� In een opwelling slaat Lola haar armen kirrend om de hals van Zora. Dit keer laat ze het toe, zelfs met een klein lachje.
Pilou daarentegen bolt boos haar wangen op en gromt: “Hoe zit het met mijn outfit dan?”�
“Rustig, ik zal ook voor jou kijken..”�

Het ‘centrum’ was niet wat Zora had verwacht -of juist wel had moeten verwachten. Ze zitten met zijn drieën op haar bed met de kleding uitgestald op die van Pilou. Er waren geen bekende winkels met bekende kledingmerken, alleen eenmanswinkels met veel oubollige troep. Het heeft haar dan ook veel moeite gekost om twee outfits te vinden. Maar gelukkig liet haar fantasie haar niet in de steek en wist zo stoffen te vinden die ze met wat naald en draad met elkaar weet te matchen.
“Ik kan niet wachten hoe het eindresultaat gaat zijn!”� Lola springt op- en neer op haar blote voeten.
“Schiet nou maar gewoon op..”� Pilou wappert haar naar de badkamer. Het laat haar de pret niet bederven en huppelt weg met haar kleedje in de hand.
“Vertel.”�
“Pardon?”�
“Houd jezelf niet voor de domme. Wat is de reden dat jullie zo tegen elkaar doen?”� Er wordt met ogen gerold. Werktuigelijk gooit ze haar haren weer naar achteren en kantelt dan haar kin opzij.
“Klein akkefietje, niets om je zorgen over te maken.”� De donkere kijkers van Zora scannen de zaak. Pilou’s gezicht vertelt het tegenovergestelde van wat ze net zei. Maar lege ogen maakt de nieuwe studente duidelijke er niet verder op in te gaan.
Pilou wrijft afwezig over haar hals wanneer het onderwerp schoorvoetend naar binnenkomt.
“En?”� Verlegen verschuilt Lola zich achter haar lokken en tekent met haar grote teen over het Perzische tapijt. Zora’s argwaan naar de blonde is in één klap verdwenen wanneer ze Lola in haar creatie ziet staan.
“Het staat je prachtig.”� Blosjes verschijnen op het gecomplimenteerde meisje en schudt zo haar stijlen haren nog verder voor haar gloeiende gezicht.
“Dankje, voor de outfit zegmaar,”� mompelt met de blosje nog zichtbaar. “Ik-eh, ga mij verder klaarmaken.”� Lola verdwijnt terug de badkamer in om zich lichtjes op te dirken en probeert iets van haar futloze haren te maken. In de tussentijd zitten Pilou en Zora nog steeds op bed, en de tweede wilt nog snel iets aan haar kwijt.
“Als het maar ophoudt, of in ieder geval niet merkbaar is in mijn buurt. Ik zal waarschijnlijk nog een heel jaar met jullie opgescheept zitten en als jullie zo doorgaan zoals deze eerste week, dan red ik het niet eens tot het eind van het jaar.”� De blondine bolt lichtelijk haar wangen op en kijkt dan van haar weg om geïnteresseerd in naar haar nagels te kijken, ze beweegt haar vingers om beurten. “Oké?”�
“Ik kan niets beloven. Waarom ga je Godsnaam met haar om? Ik ben je kamergenootje, het is normaal dat wij met elkaar opschieten, maar zij is alleen maar een blok aan je been, geef mij eens ongelijk.”�
“Wat verwacht je van me? Ik kan haar niet zomaar de deur wijzen? Ook al is ze een blok aan mijn been.”� In de deuropening staat Lola met grote, waterige ogen. Het beetje mascara die ze heeft opgedaan staat op het punt om over haar wangen te glijden. “Lola..”�

Reacties:

1 2

BAM zei op 18 dec 2012 - 10:05:
ooh my... Arme Lola.. Het komt toch wel goed??? Ik hoop het wel!

Azula zei op 26 nov 2012 - 17:23:
O.My.God.
How amazing! Ik vind dit verhaal echt heel erg leuk want:
A. Jouw schrijfstijl is erg verslavend!
B. TOKIO HOTEL.<33
C. VAMPIRES! <3

Follow dus. Mag ik een melding?

xNadezhda zei op 20 nov 2012 - 23:07:

Salem, een school waar haar studenten alcoholvergiftiging en SOA’s oplopen. Aardig catchy, als je het mij vraagt.

Daar schoot ik in de lach. Zora is zo leuk. ^^

& arme Lola! Ik zag die waterige oogjes meteen voor me. Ik vind Pilou een leukere naam, maar ze is wel een beetje een bitch op het moment. Maar ik vraag me wel af waarom Lola zo volhardend is terwijl Pilou & Zora toch eigenlijk ook niet heel blij reageren op haar aanwezigheid... Hmm. Suspicious.

<3

Tremotino zei op 20 nov 2012 - 5:22:
Lolaaaa! Nooo! Dat is zielig! Ö

Bodine zei op 19 nov 2012 - 17:01:
Of ik heb geen melding gekregen, of ik heb eroverheen gekeken. Iig, sorry voor de late reactie, ik wist niet dat er een nieuw hoofdstuk was. ^^
anyway, arme Lola! Nu wil ik wel weten wat er gebeurd is, dus snel verder!