Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » De Hongerspelen » Hunger Games Story's [One Shots] » Nu Wiress weg is ~ Beetee

Hunger Games Story's [One Shots]

11 dec 2012 - 13:56

521

0

272



Nu Wiress weg is ~ Beetee

Nu Wiress weg is

Wiress zong als ze kookte, de melodie maakte hem zachtjes wakker uit zijn droom. Beetee hield van haar stem, hield van hoe vrij ze zong. Ze zag er vandaag mooier uit dan normaal, als dat nog mogelijk is. Hij voegde zich bij haar aan tafel. "Goedemorgen, Livewire", hij kuste haar wang. "Wat ben je van plan vandaag?"

"Goedemorgen, lieverd. Tijd doorbrengen met jou. "Ze gaf hem een warme kop chocomelk aan en ging terug naar de voorbereiding van het ontbijt. "Wil je brood ...?"

"Geroosterde." Hij eindigde voor haar. "Ja, graag." Ze zong terwijl ze werkte, vreemd, het was een vreemd slaapliedje, waarvan hij niet eens zeker wist dat hij haar het ooit hoorde zingen, in feite is hij er vrij zeker van de eerste keer dat hij hoorde was toen Annie ...

Beetee's ogen knapten open. Een droom. Niemand in het bed naast hem, dit was niet eens hun huis in District 3. Wiress was nog steeds dood. Het lied uit zijn droom zweefde in de hal, Annie het waarschijnlijk gezongen om de baby te troosten.

Hij trok een broek aan en verliet zijn kamer. "Goedemorgen, Annie." Hij klopte haar op haar schouder en leunde over de wieg. "He, kleine jongen."

"Heb ik je wakker gemaakt?' vroeg Annie bezorgd. Ze was bijna te attent, alsof hij haar een groot plezier deed om hier te blijven en te helpen met Tern. Echt, het idee van een leeg huis maakte hem ziek, zijn huis in 3 was niet een huis als ze er niet was, zonder het zingen en stukken van machines overal. Hier was hij handig, en hier kon hij doen alsof. Als hij niet te hard dacht, kon Annie zijn dochter zijn. Hun dochter. De leeftijden werken niet helemaal, maar er was haar donkere haar, zachte stem, de vaagheid, het zingen.
"Nee, je maakte me niet wakker." In de wieg zag Tern Beetee en trok een glimlach.

"Op! Op, Bee! "Beetee zou de de grijns die Tern hem gaf nooit kunnen verbergen. Tern was de reden dat hij wakker werd in de ochtend. De reden dat hij niet de hele dag in bed kon snikken over Wiress. Hij tilde het kind in zijn armen, balancerend op zijn heup, de manier waarop Annie altijd deed.

Annie nam Tern's kleren, trok hij zijn sokken aan . "Ik weet niet of we ooit in staat zijn om hem je 'opa' te laten noemen".
"Maakt niet uit. Die slimme vent weet dat ik niet zijn echte opa ben. Hij is erg oplettend en ik ben te jong.'Hij grinnikte. "Ontbijt? '

Annie knikte, en ze ging naar beneden. "Je bent nog steeds familie", drong ze aan, lang nadat Beetee dacht dat de onderwerp was gesloten.

Beetee plaatst Tern in zijn hoge stoel. "Ik weet het". Hij omhelsde Annie snel. Dit zou hun familie kunnen zijn. Zijn en Wire's. Hij begon Tern pap te geven, terwijl Annie de tafel opknapte. Ze begon weer te zingen, deze keer een van de liedjes waar Wiress van hield. Beetee vocht tegen de drang om zijn ogen te sluiten en te doen alsof Wiress het zong. Hij kon die ene traan die over zijn wang rolde niet meer stoppen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.