FanFic.nl

De Kronieken van Jade - Strijd der Elementen Boek 1: Lucht

Hoofdstuk 1

Hoofdstuk 1. Een rare verjaardag

,,Neeeeeeeeeee!!!!!!!’’ Met een schreeuw schoot Jade overeind in haar bedstee. Haar hoofd botste tegen het dak ervan. Al mopperend en over haar hoofd wrijvend liet ze zich weer achterover zakken. Ze legde haar linker wijs- en middelvinger op de pijnlijke plek en mompelde wat vreemde woorden. Gelijdelijk aan voelde ze hoe haar hoofdpijn verdween. Toen ze klaar was haalde ze haar vingers weer weg, en staarde naar de balken boven haar hoofd. Beelden uit haar nachtmerrie schoten door haar hoofd: Afzichtelijke monsters die alle dorpelingen gevangen namen. Huizen die in brand werden gestoken, en kinderen die van hun ouders werden weggerukt. Jade huiverde. Alles had zo echt geleken. Toen besloot ze om er niet meer aan te denken. Vlug stapte ze de bedstee en liep naar het raam. Voorzichtig opende ze het en liet haar gezicht beschijnen door de opkomende zon. De straten van het dorp onder haar waren nog verlaten en in de lucht hingen nog enkele mistslierten. Ze hief haar gezicht naar de hemel en floot zachtjes. Even was het stil, maar toen hoorde ze geklapwiek van vleugels en een zacht ge-Oehoe. Ze stak haar arm uit het raam, en na vijf tellen landde er een bruine uil op. Zachtjes streek Jade over de veren van het beest. Arghon (voluit Arghon De Gevederde) had ze al vijf jaar, toen ze het dier als baby uiltje had gered van de hongersdood. De moeder uil was dood, waarschijnlijk vermoord door een wilde kat. En van de 5 baby’s was hij de enige die nog leefde. Met wormenpap had ze hem gevoed, en later met reepjes vlees om hem sterker te laten worden. Toen Arghon aangesterkt was, had ze de oude uil van de dorpswijze geleend. Die leerde hem vliegen en jagen. In het derde jaar dat Arghon bij haar was nam ze hem mee op haar jacht- en wandeltochten. Tijdens één van die tochten ontdekte ze dat ze met hem kon praten in haar gedachten. Eerst toen ze haar rechterhand op z’n kop legde, maar daarna ook als hij hoog boven haar vloog. Dat geheim vertelde ze aan niemand. De dorpelingen vonden haar een beetje vreemd, omdat ze niet zoals alle andere dorpsvrouwen thuis bleef om handwerk te doen, maar liever ging jagen. Ook zag ze er niet uit als de andere vrouwen. Hun haren waren bruin, net als hun ogen. Haar haren waren goudblond en haar ogen felblauw. De vrouwen waren mollig en zo’n 6 tot 6½ hoofd lang, terwijl zij slank en 8 hoofd lang was. Ze zeiden dat ze haar accepteerden, maar ze voelde nog vaak hun starende blikken in haar rug. En ze zou het zo graag anders willen. Maar ze hield nou eenmaal heel erg van jagen, en handwerken kon ze niet. Al wist ze toch dat niks zou helpen. Ze was een buitenbeentje en dat zou ze altijd blijven. Een luide kras van Arghon haalde haar uit haar gedachten. Vanaf de verdieping onder haar slaapkamer hoorde ze hoe haar moeder ontbijt klaar maakte. Buiten zag ze haar vader naar het kippenhok gaan. Vlug hief ze haar arm op en Arghon vloog weg. Zachtjes sloot ze het raam en liep naar de kledingkist in de hoek van de kamer. Daaruit haalde ze een kniebroek, een hemdje en een bruine jurk. Ze trok haar nachtjapon en de kniebroek die ze droeg uit, en de schone kleding aan. Haar voeten stak ze in bruine laarzen, en haar haar vlocht ze snel in. Toen liep ze haar kamer uit, de trap af en de keuken in. Bij het fornuis stond haar moeder vlees te bakken. Zelf pakte ze drie borden van aardewerk uit de kast en legde die op tafel. Daarna pakte ze een homp brood en sneed er een paar plakken van af. Op dat moment kwam haar vader binnen met een mandje eieren en een emmer vol dampende melk. Zonder het fornuis uit het oog te verliezen pakte haar moeder het mandje eieren aan. Drie tikte ze boven het fornuis kapot, de rest zette ze ernaast. Na een minuut of 4 stond alles op tafel en konden ze aan tafel. Plots stond haar moeder op en liep naar de kist met linnengoed. Nadat ze er wat in had gerommeld haalde ze er een bruin pak uit. Tot Jade’s grote verbazing gaf haar moeder het aan haar. Meteen daarop werd ze zowel door haar vader als moeder omhelst. ''Gefeliciteerd liefje.'', zei haar moeder met tranen in d'r ooghoeken ''Alweer 21 jaar oud. Het lijkt wel gisteren dat je vader en ik je voor het eerst in onze armen hielden.'' Met een schok drong het tot me door. Vandaag was het Midzomerdag, haar 21e verjaardag. Tegelijk besefte ze dat een dagje jagen of wandelen er niet inzit. De 21e verjaardag van een vrouw was in het dorp een grote gebeurtenis. Er werd een groot feest georganiseerd en heel het dorp zou aanwezig zijn. Het was een eeuwenoude traditie dat de jarige danste met alle vrijgezelle mannen van het dorp om zo een toekomstige echtgenoot uit te kiezen. Jade verafschuwde deze traditie. Ze kon nu al voorspellen dat ze geen enkele man zou kiezen om mee te trouwen. Vooral omdat ze veel te graag vrij was en dat zou geen een man accepteren van zijn bruid. Nee, als ze trouwde met een man uit het dorp zou ze de rest van haar dagen bijna alleen maar doorbrengen binnen de muren van het dorp. Haar man zou nooit toestaan dat ze ging jagen, dat was immers volgens de regels zijn taak als echtgenoot. Met die gedachte in haar achterhoofd verdween haar eetlust als sneeuw voor de zon.

Reacties:

WTlover zei op 10 dec 2012 - 22:29:
WAAAAAUUUUUW!
Spra-ke-loos!
Wanneergajeverder? Wanneergajeverder?
*Enthousiasme!*