FanFic.nl

Under the mistletoe - One Direction

Hoofdstuk 18

{A/N; dit zijn best korte hoofdstukken maar ik schrijf elke dag iets en nja op een gegeven moment word het een beetje saaii ;$ Maar enjoy dit hoofdstuk en morgen upload ik een dagje niks denk ik.. Je ziet het nog wel! xx }

{25th of December 2012}

POV Faye Horan

Ik stap uit bed en kijk verschrikt in de spiegel. Ik lijk wel een lijk, zo wit ben ik.. Dat komt doordat ik slecht heb geslapen. De hele nacht spookte Harry door mijn hoofd. Mijn perfecte ex-vriendje.. Ik moest hem wel laten gaan want we hadden het samen niet aangekund. In elk geval ik niet. Het zou zo moeilijk zijn en ik zou hem dan nog meer gaan missen.. Ik snik en stap onder de douche. Vandaag ga ik me niet optutten. Vandaag besteed ik aandacht aan de mensen die me morgen gaan verlaten. Phoe... dat vertrek zal wel moeilijk zijn.. Mag ik trouwens wel mee naar de luchthaven? Ik bel Paul even op. Hij zegt dat het okay is als ik meega. Hij moet trouwens ook wel. Hij heeft al gezorgd dat ik niet mee kan en dat er een einde is gekomen aan "Haye".. Voor de zoveelste keer zucht ik. Ik heb hier allemaal zo geen zin in.

Afscheid nemen kan ik echt niet.. Ookal weet ik dat ze terug komen maar ik vind het gewoon heel moeilijk.. Iemand waar je van houd zo laten gaan.. Ik woon dan trouwens ook ineens alleen in een groot huis. Dat vind ik niet heel erg want dan nodig ik gewoon een paar vriendinnen vanuit Mullingar uit. Ja dat is wat ik ga doen! Eerst even vragen maar ik denk dat het wel goed is.

Half struikelend loop ik de trap af. Onderaan de trap bots ik tegen Niall aan. Hij kijkt me verschrikt aan. Ik besteed er geen aandacht aan en vertel hem enthousiast over mijn plan. Nouja.. Zo enthousiast mogelijk wanr het is en blijft wel over tussen Harry en mij.. Ik voel weer tranen opkomen en denk aan mijn vriendinnen. Met puppyogen kijk ik Niall aan. 'Nini alsjeblieft! Ik wil niet alleen zijn..' Dat laatste komt er zachter uit en denk in eerste instantie dat hij het niet eens hoort. 'Faye.. Okay ik wil niet dat je alleen bent.' Ik geef Niall van opluchting een knuffel en bedank hem. Nu hoef ik gelukkig niet alleen te zijn.

POV Niall Horan

Toen ik Faye op de trap zag staan schrok ik. Ze had hele rode ogen, ik durf te wedden dat ze de hele nacht heeft gehuild.. Ik heb medelijden met Hazz en Faye. Ze lijden hier allebei heel erg onder. Ik weet zeker dat Harry er hetzelfde uitziet.. Waarom doet Paul ook zoiets? Hij heeft Faye gewoon gedwongen om het uit te maken.. Het moet goed komen tussen die twee en ik ga de anderen om hulp vragen. Ik weet bijna zeker dat ze er ook zo over denken. Zuchtend ga ik naast Rose zitten. Eerst maar even mijn plan met Rose bespreken.

Nadat ik heb het uitgelegd wacht ik Rose's antwoord. Ze kijkt bedenkelijk en knikt dan. 'Ik wil anders wel even met Faye praten. Even kijken hoe het voor de rest gaat.' Ik knik. Ik ben blij dat Rose goed met mijn zusje op kan schieten. Gelukkig zijn ze alletwee best sociaal dus contacten maken is voor hun makkelijk. Daarom hebben ze allebei ook veel vriendinnen en zijn ze erg geliefd.

Ik glimlach naar Rose en geef Rose een kusje. Ik hou van haar.

- in de avond -

Het is hier echt een chaos. Overal liggen spullen en andere rotzooi. We zijn ook allemaal veel te laat met spullen inpakken begonnen. Alleen de meiden zijn al klaar maar die waren al eerder begonnen. Meestal is het andersom maar vandaag loopt alles anders en dat is niet echt positief. Harry loopt met grote dikke wallen door het huis en hij is geïrriteerd. Duidelijk nog boos op Paul.. Ik geef hem ook groot gelijk. Zo zou ik ook reageren als Paul de liefde van mijn leven voor zes maanden van me afpakt. Ik moet er niet aan denken...
In gedachten verzonken ga ik verder met mijn koffer inpakken. Wat moet ik allemaal mee nemen..? Gelukkig is daar dan mijn lieve vriendinnetje Rose die me komt helpen. Daardoor ben ik binnen no time klaar en ik bedank haar. Nu even naar Faye.. Alvast afscheid nemen. Ik weet dat ze over een paar daagjes over komt vliegen maar ik mis haar nu al.. Ze is toch mijn kleine zusje.. Ze betekent zo veel voor me..

Ik loop haar kamer binnen en daar ligt ze huilend op haar bed.. Het doet me pijn om haar zo te zien. We moeten haar verlaten net zoals Sam bij haar heeft gedaan.. Voorzichtig loop ik naar haar toe. Elk geluidje kan haar laten schrikken en dat wil ik niet. Ik ga naast haar op bed zitten en sla een arm om haar heen. Ze kijkt op om te kijken wie het is. Als ze ziet dat ik het ben zie ik haar blik verzachten. Ze doet haar mond open om wat te zeggen.
'Niall.. Ik.. ga je missen..' Ze geeft me een knuffel en ik druk haar stevig tegen mij aan. Het doet me pijn dat ik mijn zusje achter moet laten. Ik weet dat ze best voor zichzelf kan zorgen maar dan nog.. Ik wrijf over haar rug en fluister dat het goed komt al weet ik zelf niet hoe ik daarvoor ga zorgen. Maar ik ga er alles voor doen om mijn zusje te zien lachen.

POV Harry Styles

Al mijn kleren liggen verspreid en rommelig in mijn kamer. Zuchtend ga ik tegen de muur aan zitten. Ik kan het niet.. Ik kan Faye niet verlaten.. Godverdomme.. Gefrustreerd gooi ik een boek op de grond. En dan moet ik ook nog op tour met allemaal verliefde stelletjes.. Dan kan ik hun geklef lekker aan kijken... Ik sta weer op en ga verder met mijn koffer inpakken. Was Faye hier maar om me te helpen..

Als ik na een uur eindelijk klaar ben strompel in naar beneden. Louis en Liam kijken me voorzichtig aan. Na tien minuten ben ik hun blikken vol medelijden echt zat. 'Jongens ik ga naar boven.' Ze knikken begrijpend. Op de trap kom ik Faye tegen. Ze heeft dikke rode opgezette ogen die me met verdriet aankijken. Ze schrikt omdat ze waarschijnlijk niet had verwacht mij hier tegen te komen.
Zonder een woord te zeggen lopen we allebei door. Awkward... maar wat hadden we dan ook kunnen zeggen of doen? Het is over en uit tussen ons, hoe moeilijk dat ook is...

Op mijn kamer aangekomen stromen de eerste opkomende tranen weer langs mijn wangen.
Ik kan het gewoon niet aan! Ik kan niet zonder mijn meisje! Langzaam laat ik mezelf op bed neervallen en staar voor me uit. Die tour... Ik zit er zo tegenop. In mijn eentje moet ik het zien te overleven.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.