FanFic.nl

The Boy [schrijvend]

1 ~ Ik Zie Je

Ik heb mezelf nooit echt mooi gevonden of zelfvertrouwen gehad. Maar iets veranderde in het volgende schooljaar. Het jaar was bijna voorbij en mijn beste vriendin en ik hadden al plannen gemaakt voor de zomer. Mijn beste vriendin, Cher, is 17 jaar oud, net als ik. We leerde elkaar kennen toen we naar dezelfde school gingen. Sinds we vier zijn zijn we vriendinnen geworden. Cher kan de meest gekke plannen bedenken en heeft een hele rare kleding stijl. Ze kan heerlijk bakken en is altijd positief.

We liepen de gang door terwijl de school langzaam verlaten werd. Ik liep naar mijn kluisje en opende hem. Net voordat ik het sleuteltje eruit haalde voelde ik een rilling over mijn rug gaan. Ik schrok en keek om maar de school was verlaten behalve Cher, ik en een paar andere leerlingen. Niets vreemds. Ik haalde mijn jas uit mijn kluisje en mijn laaste spullen. Het was zomervakantie en de school zou sluiten voor 2 maanden. Cher en ik liepen de trap af en de school uit.
We besloten om de eerste zomerdag in het park te besteden. We liepen richten het park en net toen we op een bankje gingen zitten voelde ik weer een rilling over mijn rug gaan. Ik negeerde het en liep door. Cher en ik gingen op een bankje in de zon zitten en keken uit over het meer. Het meer was groot en groen van alle plantjes. Ik kreeg de neiging om erin te springen maar keek snel weg.
Cher had zelfgemaakte koekjes gemaakt en gaf er een deel van aan mij. Ik at van mijn koekjes terwijl ik het park rond keek. Ik deed mijn ogen even dicht maar voelde iemand naar mij kijken. Ik keek weer rond het park. Opeens zag ik een jongen tegen een boom aan staan. Hij had donkerbruin haar en heldere blauwe ogen. Zijn ogen staarde in de mijne. Ik keek snel weg en bloosde. Ik keek nog een keer naar hem en hij lachtte een verblindende witte lach naar me. Cher porde me in de zij en vroeg me wie hij was. Ik keek nog eens wat beter naar hem. Hij had een versleten spijkerbroek aan, een t-shirt en een leren jasje. Hij keek nog steeds naar me terwijl ik zag dat Cher naar hem toe liep. Ik keek toe hoe ze naar hem toe liep en zag hoe hij wat tegen haar zei en toen weer naar mij keek. Cher kwam terug lopen en ging weer op het bankje zitten. 'Wat vroeg je aan hem?' vroeg ik. Ik keek weer naar hem en hij knipoogde. Cher haalde haar schouders op en zei, 'niks.' 'Oh kom op, Cher, we weten allebei dat jij hem wat vroeg. Wat was het?' 'Zijn naam,' zei Cher kalm. 'Dat is alles?' vroeg ik verbaasd. 'Wil jij zijn naam niet weten dan?' Cher keek me aan. 'Jawel maar..' 'Nou dan zeg ik het niet, vind ik ook goed.' 'Oke, zeg zijn naam nou maar gewoon.' 'Jason.' Ik dacht na. Jason. Dat is wel een leuke naam, een heel erg leuke zelfs.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.