FanFic.nl

Don't wanna be reminded

Show me you care

Een jongen met bruin haar komt aangelopen, hij ziet er goed uit.

Ik stap de lift in, die ondertussen beneden in terwijl Harry blijft staan.

‘He Haz, we eten eerst voor we gaan. Eet je mee? Iedereen komt verder’

Harry kijkt me ongemakkelijk aan, de jongen staat inmiddels naast hem en ziet me staan.

‘Oh sorry love, ik had je niet gezien. Ik ben Louis’

Hij steekt zijn hand uit, die ik schud.

‘Kaylee’

Ik glimlach.

‘Dus, eten jullie mee? He Kaylee, kun je koken?’

Ik kijk hem vragend aan.

‘Eh ja’

Harry kijkt me vragend aan en ik haal mijn schouders op. Ondertussen drukt Louis op de knoppen in de lift, die stopt op de vierde verdieping.

Ook hier stap je zo het huis in, of appartement. Het enige verschil wat ik hier zo snel kan vinden, op de inrichting na, is dat Louis niet de grote glazen wand heeft.

‘Dus, eten om 6 uur? Gaan we om kwart voor 7 weg. Tot straks’

Louis grijnst en stapt de lift weer uit, waarna de deuren zich sluiten.

Ik druk op de 5 en de lift zoemt omhoog.

‘Em, ik wil me nergens mee bemoeien hoor Harry. Maar waar gaan jullie heen? En wie eten er allemaal? En is het wel de bedoeling dat ik mee eet?’

Harry stapt uit en loopt naar de keuken toe. Ik klim op het kookeiland en kijk toe hoe hij twee glazen pakt.

‘Wauw Kayl, wat een vragen allemaal’

Hij lacht en schenkt twee glazen vol cola.

‘Ja, het is de bedoeling dat je mee eet. Nee, je bemoeit je nergens mee. We eten met zijn zessen, met jou erbij. En we gaan gewoon weg, je zal het wel zien vanavond’

Hij grijnst.

‘Wat hou je achter voor me Haz?’

Zijn ogen beginnen te glinsteren en hij lacht ontdeugend.

‘Daar kom je nog wel achter’

Ik pak het glas cola van het kookeiland af, spring van het eiland af en loop naar het raam toe.

Harry komt achter me aan, slaat zijn armen om me heen en fluistert in mijn oor.

‘Kayl, ik moet je iets vertellen’

Hij zucht.

Oh fuck, toch die bank beroofd. Of een vriendin, of iets mis met hem. Wat is dit nou weer. Kom ik eindelijk eens een leuke jongen tegen, die nog lief is ook, is er weer iets mis met hem.

‘Je hebt echt een bank beroofd he? Sukkel’

Hij schiet in de lach, ik voel zijn warme adem langs mijn oor gaan.

‘Nee Kayl, niks bank beroofd’

‘Hoe betaal je dit dan, serieus?’

‘Ik eh- Oh fuck, ik wilde je dit nog helemaal niet vertellen. Omdat jij me dus blijkbaar helemaal nergens van kent-‘

Ik onderbreek hem.

‘Waar zou ik je in godsnaam van moeten kennen dan?’

Hij glimlacht.

‘Mag ik even verder gaan?’

‘Ja, sorry’

‘En omdat je me nergens van kent weet ik dat je bij me wil zijn, om wie ik ben. Niet om wí¡t ik ben. Ik wilde je dit ook nog lang niet vertellen, maar de jongens vinden dat ik het je moet vertellen. Omdat je het anders wel hoort ofzo, of ziet. Of omdat het dan moeilijker wordt’

Ik draai me om, zodat wij bijna met onze neuzen tegen elkaar aan staan.

‘Wat is er dan?’

Het klinkt wanhopig, bijna smekend.

‘Em, oké djeez dit is stom om over jezelf te zeggen. Ik zit in de eh, succesvolste boyband van dit moment. Mijn god, wat klinkt dit stom’

Ik knipper met mijn ogen.

‘Je wat?’

‘Nee Kayl, ik ga het niet nog een keer herhalen. Ik doe het niet’

‘Je schaamt je er voor he?’

Hij kijkt weg.

‘Nee, ik schaam me er niet voor. Natuurlijk niet. Ik ben alleen bang dat je me nu anders gaat zien dan hoe je me tot nu toe gezien hebt’

Ik sla mijn armen om zijn nek.

‘Haz, waarom zou ik?’

Hij haalt zijn schouders op.

‘Ik weet niet Kayl, maar ieder meisje wat ik tot nu toe tegen ben gekomen kende me wel. En daarom was het zo heerlijk dat je niet wist wie ik was’

Ik zie dat hij nadenkt.

‘Nee, dat is niet waar. Je kent me wel, echt mij. Maar je miste een deel van me. En dat deel willen we, de jongens en ik, je laten zien vanavond’

Harry’s telefoon gaat af.

Haz, we zijn bij mij. Komen jullie? Alles oké?

‘Louis, die vraagt of we komen’

Ik knik.

‘Ga je mee vanavond?’

Ik knik.

‘Tof Kayl, echt’

Hij grijnst en trekt me tegen zich aan.

‘Kom, Louis wacht’

Ik trek Harry aan zijn hand mee naar de lift, en ik voel hoe hij zijn vingers in de mijne vlecht.

Hij drukt op 4, en de lift zoeft naar de vierde etage.

De lift plingt, de deuren gaan open en ik probeer mijn hand los te trekken uit die van Harry. Dit worden lastige vragen anders.

‘Wat doe je?’

Harry lacht.

‘Eh. Lastige vragen voorkomen’

‘Kayl, niet lullig bedoeld hoor. Maar ik heb ze al lang verteld over je’

Ik kijk hem aan, grijnzend. Zal er wel heel stom uit zien.

‘O’

Reacties: