Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » whore. » one.

whore.

2 jan 2013 - 17:37

979

0

312



one.

"Jullie hebben vanavond een klus." zegt Michael, en geeft een blaadje aan Nienke. "Zullen we dan gaan slapen? Wie weet hoe laat het vanavond wordt." zegt Nienke, en plakt een glimlach op haar gezicht. Ik kijk op mijn horloge, half twee, en knik langzaam. Ik loop richting onze kamer. Of ja kamer, een kamer met twee bedden en een klein tafeltje. We moeten blij zijn dat we eten krijgen en kunnen slapen, dat zijn de woorden van Michael. Ik houd mijn kleren gewoon aan, en ga zo onder de dekens liggen. "Welterusten." zegt Nienke, en geeft mij een kusje op mijn wang, waarna ze zelf ook onder de dekens gaat liggen.
Ik zit achter in een auto. Er zit een bekend iemand achter het stuur, maar ik kan niet zien wie het is. Opeens stopt de auto. De bestuurder en de persoon ernaast kijken om. Bram en Koen. Ze klimmen allebei over de stoelen richting de achterbank. Koen komt rechts van mij zitten, en Bram links. Koen knikt een keer, en Bram pakt mij vast. Ik begin wild heen en weer te schoppen. Koen slaat in mijn gezicht, en begint aan mijn broeksknoop te sjorren. "Hou op." "Ik wil niet." "Stop." Ik begin van alles door elkaar te gillen. "Bram, doe iets." gil ik. Tranen stromen over mijn wangen.
Met een bezweet gezicht schiet ik overeind. Wat een rot droom. "Gaat het?" vraagt Nienke, ze zit mij bezorgd aan te kijken. "Ik wil niet." zeg ik, en begin te huilen. "Rustig maar meisje." zegt ze, en klimt uit haar bed. Ze komt bij mij op bed zitten, en neemt mij in haar armen. "Stil maar, het komt wel goed." zegt ze, en wiegt mij zachtjes heen en weer. "Wat is dat hier voor lawaai?" hoor ik ineens iemand zeggen, Michael. "Sophie had een nachtmerrie." zegt Nienke, en haalt haar hoofd van mijn schouder af. Ik word ruw naar achteren getrokken. "Wat is dat hier voor onzin?" schreeuwt Michael in mijn gezicht. "Niks meneer." zeg ik zachtjes. "Vertel op." briest hij. "Ik had een nachtmerrie." antwoord ik snel. "Kom eens mee." zegt hij, en probeert mij mee te trekken. Ik verzet mij. "Maar.." mompel ik. "Heb je tegenspraak? Dat wordt extra werken." zegt hij, en duwt mij ruw naar achteren. "Ik wil het niet meer doen." gil ik boos. Ik pak de stoel die bij het bureau staat. "Sophie, rustig." zegt Nienke snel. "Nee, ik wil dit stomme rot werk niet meer doen. Laat me gaan." schreeuw ik, terwijl ik met de stoel richting Michael loop. "Dit wordt alleen maar meer extra werken meisie." zegt hij, en loopt de deur uit. "Sophie, zet die stoel neer." zegt Nienke, op een boze toon. Ik luister, en zet voorzichtig de stoel terug voor het bureau. Ik zak neer op de grond en barst opnieuw in huilen uit.
"Meisje toch." zegt Nienke geschrokken, en komt op me afgelopen. Ze slaat haar armen om mij heen, maar ik begin alleen maar harder te huilen. "Kom we gaan even op het bed zitten." zegt ze, en helpt mij mee omhoog. "Vertel eens over je droom." zegt ze, als we op bed zitten. Ik haal een keer diep adem, en begin te vertellen. "Een jaar geleden leerde ik Bram kennen. Mijn ouders zaten midden in een scheiding, dus ze hadden allebei geen tijd en aandacht voor mij. Ik begon steeds meer met Bram te praten, en ik begon hem te vertrouwen. Ik heb hem over de scheiding verteld, en over hoe ik mij voelde. Hij ving mij heel goed op. Door hem leek het net of dat ik belangrijk was, in ieder geval voor een iemand. Hij gaf mij het gevoel dat ik bijzonder was, dat ik speciaal was, anders als alle andere meisjes. Hij kocht dingen voor mij, die ik nooit heb kunnen krijgen van mijn ouders. Hij was altijd op tijd en op de goede plek. Hij luisterde naar mij, en vrolijkte mij op met zijn lieve woordjes en cadeautjes. Bij hem kon ik mezelf zijn. Er werd tijd en aandacht aan mij besteed." ik slik een keer, en vertel verder, "Alles ging goed, en we hadden ongeveer een half jaar verkering." Ik kijk Nienke aan. Ze knikt als teken dat ik door moet vertellen. "In die tijd had ik steeds minder contact met mijn moeder. Mijn vader was er vandoor gegaan, dus daar had ik helemaal geen contact meer mee. Bram zei, dat ik wel bij hem kon wonen. Dat hij tenminste tijd voor mij had, en van mij hield. En dat mijn moeder dan ook alles goed op een rijtje kon krijgen. Ik ben zonder iets tegen mijn moeder te zeggen vertrokken. De eerste paar dagen waren fijn. We lagen in bed te slapen, aten, keken tv en praten veel samen. Niks hoefde, alles ging gewoon goed. Toen moest Bram ineens veel weg. In die tijd kwamen er ook veel vrienden van Bram langs, die ik nog nooit had gezien. Koen was er een van. De laatste tijd kwam hij erg vaak langs. Hij vroeg altijd of ik en Bram al iets besproken hadden. En hij begon steeds vaker aan mij te zitten, in het begin sloeg hij alleen zijn arm om mij heen, maar daarna begon hij mij ook te strelen enzo." Nienke veegt de tranen van mijn wang af. "En toen gingen Bram en ik een weekend naar zee, dat zei hij en dat dacht ik. Toen we een kwartier aan het rijden waren, kwam Koen ineens in de auto. Eerst ging alles nog goed. Maar toen stopte de auto ineens. Bram keek mij met een rare blik aan. Koen en hij kwamen naast mij zitten. Koen begon aan mijn broek te trekken, en Bram hield mij vast. Die nacht hebben ze mij allebei verkracht. En de dag erna werd ik verkocht aan Michael." zeg ik, en droog al mijn tranen driftig weg.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.