Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » Only you.[Eind] » Hoofdstuk 26. Silence.

Only you.[Eind]

31 jan 2013 - 20:51

1614

3

347



Hoofdstuk 26. Silence.

Gepost vanaf mijn minilaptop dus er kunnen typfouten inzitten. Image and video hosting by TinyPic

Tinsley Hankin POV.

Ik opende mijn ogen en keek om me heen.
Ik was in een kleine ruimte. Het was er gemaakt van hout. In de linkerhoek zat een bak waar kolen in zaten, daar tegenover was de deur, die van glas was gemaakt. Kortom, ik zat in een sauna.
Boos stond ik op en liep ik naar de deur. Ik veegde het stoom dat erop zat eraf en keek met een fronsende blik door het ruit.
Eerst zag ik niemand, tot ineens het gezicht van Scott voor mijn neus verscheen. Natuurlijk schok ik.
'Scott! Ik heb gedaan wat je me vroeg! Laat je me eruit?' vroeg ik boos.
Hij zuchtte en deed alsof hij nadacht.
'Nee.' zei hij na een paar seconden.
Ik wierp hem een dodende blik.
'Je had het me beloofd! Ik ga bijna dood hier!' riep ik boos tegen hem.
Het was echt warm, mijn kleding plakte aan mijn lichaam vast.
Scott opende de deur. Ik wou dankbaar naar buiten stappen, maar voordat ik ook maar een stap kon zetten stapte Scott zelf naar binnen.
'Ik vind het wel meevallen.' zei hij.
'Niet als je hier wat langer in zit!' zei ik.
Ik werd gek van de hitte.
'Scott laat me hier uit.' smeekte ik nog eens.
Hij schudde zijn hoofd en gaf me een kusje.
'Dan loop je weg.' zei hij.
'Ik loop niet weg. Ik zweer het, alsjeblieft.' smeekte ik hem.
'Het spijt me lieverd.' zei hij en hij liep het hok weer uit. Hij draaide de deur op slot en liep met een bezorgde blik weg.
Boos schopte ik tegen de deur aan, helaas brak het glas niet.
Ik liet me op de grond glijden. Het was beter om rustig te doen, als ik me alleen maar drukker ging maken kreeg ik het ook alleen maar warmer.
De baby werd onrustig, het was maar aan het trappen.
Zuchtend stond ik op en liep ik naar een van de bankjes, waar ik voorzichtig ging zitten.
Als ik Niall nou zou kunnen bereiken, maar Scott had mijn mobiel, dus daar had ik niks aan. Tenslotte zou Niall niet eens meer opnemen.
Er werd op de deur getikt.
Verbaasd stond ik op en liep ik ernaar toe. Tot mijn grote verbazing was het Liam.
'LIAM?!' vroeg ik verbaasd.
'Sssh!' waarschuwde hij me.
'Scott mag me niet zien of horen, dus hou je mond.' siste hij.
'Liam, haal me hier uit, ik ga letterlijk bijna dood hier.' smeekte ik hem.
Liam keek om zich heen, op zoek naar iets wat zou helpen.
Ik voelde me ineens helemaal niet lekker. Ik werd misselijk en duizelig en ik voelde steken in mijn buik.
'Schiet op.' pushte ik hem.
'Ik ben toch op zo...' hij werd onderbroken.
'Wel wel, kijk eens wie we daar hebben.' zei Scott.
Hij had zijn armen over elkaar geslagen.
Bezorgt keek ik naar wat er gebeurde, terwijl de pijn steeds erger werd.
'Scott, ik wist wel dat jij erachter zat.' zei Liam doordacht.
Scott lachte.
'En waar heb je dat gelezen?' vroeg hij grinnikend.
Liam's gezicht veranderde.
'Weetje, ik ben klaar met al jouwn grapjes, die overigens helemaal niet meer zo grappig zijn.' zei Liam boos.
'En wat ga je eraan doen?' vroeg Scott glimlachend.
'Oh ik ga er niks aan doen.' zei Liam.
Vanaf dat moment werd de pijn me veel te erg. Ik snapte niet waarom ik ineens zo'n pijn had, misschien kwam het door de hitte.
'Jij bent veel te ver gegaan Scott, met alles wat je met Tinsley en Niall heb gedaan. Zie je dan niet dat ze gelukkig zijn?' riep hij Liam boos.
'Nee, want als ze echt zo gelukkig waren dan stond Niall hier nu wel en niet jij.' zei Scott en hij sloeg zijn armen over elkaar. Liam was even stil.
'De enige reden dat Niall hier niet is is omdat jij Tinsley hem laten liegen.' zei Liam.
'Zo, hoe weet je dat?' vroeg Scott, alsof hij onder de indruk was.
'Tinsley is niet bepaald het typ om vreemd te gaan.' zei Liam.
Fijn om een vriend te hebben die je al vanaf je geboorte kent.
'Knap hoor, gelukkig weet Niall daar niks van.' zei Scott grinnikend.
De pijn werd sterker, soms verdween het weer, maar het kwam net zo snel weer terug.
Ik was bang, natuurlijk was ik dat. Ik wou naar het ziekenhuis, weten wat er met me aan de hand was. Maar Scott zou me hier houden, zou desnoods dood laten gaan van de pijn. Al had ik al het gevoel dat ik dat bijna ging.
Ik probeerde naar een beetje frisse lucht te happen, maar elke stukje lucht dat ik inademde was warm, bloedheet.
'Nu wel.'
De stem die ik hoorde was slechts schijn.
'Ik denk dat je gelijk had Liam, ik had mijn ogen moeten openen.'
Weer die ene stem, ik kreeg hem maar niet uit mijn hoofd.
'Niall,' zei Liam vrolijk.
'Sorry dames maar ik denk dat dit theekransje me iets te gezellig word.' zei Scott.
'En wat jou betreft.' zei Niall.
Ik zag inmiddels niks meer, de ruiten waren alweer beslagen, ten slotte kon ik niet opstaan.
'Niall...' zei ik zwak.
Hij had het blijkbaar wel gehoord. Want ik hoorde dat hij naar me toe liep.
'Tins, hou vol, wij halen je daar wel uit.' zei hij bezorgt.
'Help.' zei ik met ademtekort, het was zelfs voor mij nauwelijks hoorbaar.
'Zolang jij blijft ademhalen.' zei Niall en hij liep weer weg.
'Ik doe je wat!' zei hij boos.
'Liam...' begon Niall, waarschijnlijk wou hij hem een opdracht geven, maar Liam had het allang begrepen.
'Begrepen, hou hem hier.' zei Liam en hij rende weg.
'Dat zal wel lukken.' zei Niall.
Ik had nog nooit zoveel woede in zijn stem gehoord.
'Luister, je bent zielig, en als je niet snel dat hok van je open doet dan...' hij werd onderbroken.
'Dan wat? Sla je me weer een blauw oog? Ik ben niet ban voor jou.' lachte Scott.
'Prima, ik heb ook niet gevraagd om bang te zijn.' zei Niall.
'Weetje wat ik niet snap? Waarom je dit Tinsley allemaal aandoet, en niet mij.' zei Niall.
'Omdat ik Tinsley wil en niet jou.' zei Scott met walging in zijn stem.
'Je krijgt haar niet door haar op te sluiten.' zei ze.
'Je bent lastig.' zei Scott.
'Ik? Ik ben niet lastig, jij bent lastig! Al je hele leven lang.' schreeuwde Niall boos.
'Weetje, je mag der hebben.' Zei Scott.
'Dus je laat haar vrij?' vroeg Niall opgelucht.
'Nee dat heb ik niet gezegd.' zei Scott.
'AU! Laat me los!' riep Niall boos.
De deur werd opendraaid en even zag ik het gezicht van Scott, dat grijzend naar me keek.
Niall werd naar binnen gegooid.
'Niall.' bracht ik uit.
Niall stond gelijk weer op, veegde de damp weg van de deur.
'Liam zal zo komen, met de politie.' zei Niall boos.
'Tegen die tijd, ben ik al weer weg.' zei Scott en hij liep grijnzend weg.
'KOM TERUG LAFAARD!' schreeuwde Niall boos.
'Niall.' bracht ik nog eens uit. Met het kleine beetje adem dat ik had.
'Tinsley. Oh het spijt me zo.'
Niall zakte door zijn knieen en streelde me over mijn haar.
'Blijf alsjeblieft normaal ademhalen ik word bang.' zei hij bezorgt.
Ik schudde mijn hoofd.
Door de hitte werd alles alleen maar erger.
'Hou nog heel even vol lieverd, we zijn hier zo uit.' kalmeerde hij me.
Ik wist dat Liam zou komen, maar het duurde zo lang. Elke minuut leek wel een uur. Ik kon niet meer. Niall fluisterde me steeds moed in, maar dat verdween weer naarmate de pijn weer terug kwam. Later bleef de pijn maar aanhouden, en het werd alleen maar erger.
Eindelijk werd er op de deur geklopt.
'NIAAL! WAAR IS SCOTT?' vroeg Liam.
Niall veegde opnieuw het damp weg.
'Het boeit me nu niks waar Scott is, haal ons hieruit.' zei Niall boos.
'Oke oke, rustig.' zei Liam.
De politie maakte de deur open en Niall tilde me op.
Er was al een ambulance waar Niall me zorgvuldig inlegde.
Ik kreeg nog steeds geen lucht, het was alsof ik nog steeds in dat hok zat, als ik weer beter was zou Scott hier voor boeten, ik zou daar persoonlijk voor zorgen.
In het ziekenhuis ging alles eigenlijk heel snel. Ik werd naar een kamer gebracht, en kreeg steeds een kap op me mond, die me niet hielp, want ik kon nog steeds geen adem halen.
Ik weet niet hoelang ik daarzo hulpeloos lag, maar na iets wat dagen leek te duren hoorde ik iets huilen.
Ik zag Niall's ogen glinsteren, hij zei wat tegen me, maar ik wist niet wat. Alles was zo vaag.
Iedereen was zo vaag, mijn hoofd bonkte en ik kreeg bijna geen adem meer.
Ik hoorde dat mensen in paniek raakten. Ik wist niet precies wat ze zeiden, en ik zag alles heel wazig. Ik werd naar een andere kamer gebracht, waar ze allemaal buisjes aan me vast bonden.
Ik probeerde dingen te horen, dingen te zien of dingen te zeggen, maar het lukte me niet. Uiteindelijk werd alles weer zwart.
Ademhalen was nog steeds moeilijk.
’Tinsley? Ben je wakker?’vroeg de stem van Niall.
Ik open mijn ogen.
‘Oh Tinsley, het spijt me zo, voor alles.’ snikte hij.
Ik kon niks zeggen, omdat er een kap op mijn mond zat, die me extra lucht probeerde te geven. Het hielp me niet.
Ik kneep in Niall zijn hand.
‘Het komt wel goed, dat beloof ik je. We hebben een meisje Tins.’ zei hij.
’En ik beloof dat zij het gelukkigste meisje van de wereld word.’zei hij.
Ik glimlachte.
’Mooi, je glimlacht.’ zei Niall en hij gaf me een kusje op mijn voorhoofd.
Ik wou hem vragen wat er aan de hand was, waarom ik me zo zwak voelde. Ik voelde me ook zwak, ik had het gevoel dat het enige wat ik kon was ademhalen.
Ik kon nog wel bewegen.
‘Niall...’ zei ik zwak.
‘Ja Tinsley?’vroeg hij bezorgt en hij kneep in mijn hand.
’Zorg goed voor haar.’ zei ik,.
Niall knikte.
‘Ik hou van je, en ik weet dat je het wel kan, met of zonder mij.’ zei ik.
’Maar ik kan niet zonder je Tins! Begrijp dat dan, alsjeblieft, laat me niet alleen.’ snikte Niall.
’Tuurlijk kan je dat wel, ik geloof in je.’zei ik.
Ik schonk Niall een glimlach, voor ik mijn ogen sloot en mijn laatste adem uitblies.


Reacties:


Letra
Letra zei op 3 jan 2013 - 18:51:
oh god. Ik dacht tijdens het lezen dat ze in die sauna zat dat haar water was gebroken en de weeën begonnen waren but I'm not sure. Maar, how she passed away bij het hebben van te veel hitte. Is a bit .. idk.
MAAR ZE MAG FUCKING NIET DOOD GAAN, ook al denk ik that if happend already. Maar they've got a girl ! A sweet little baby girl. How cute ;3
Heb je al een leuke naam?^^ Curious..
ik ben wel benieuwt naar het vervolg, en naar hoe het afloopt en ik wEET DAT DAT HETZELFDE BETEKENT OKE. But Niall? And the rest of the boys?
Ga snel verder !


Faylinn
Faylinn zei op 3 jan 2013 - 15:52:
ze mag niet dood gaan alstjeblieft niet neeeeeeeee........stom verhssl ..nee leuk maar stom dat ze dood gaat dat kan je niall niet aan doen wheeeeh...
weetje ik leefde me net zoerg in in je verhaal dat ik tranen kreeg....
maar ze mag echt niet dood gaan ik vind dat zo zielig dan heeft dat kindje haar moeder nooit gekend....
snel verder

ps laat haar weer leven........
pps pleazeeeee
pppspleazeepleazeepleazeeeeeeeee


1Diloveniall
1Diloveniall zei op 3 jan 2013 - 15:01:
Neeeeeeeeeeee!
Nee, dat mag echt niet. Ze moeten haar reanimeren. Dat kan nog wel.
Als je maar snel verder schrijft!
Ze moet weer tot leven komen. Echt waar!