Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Die young.[End] » ~011
Die young.[End]
~011
De dagen werden alleen maar zwaarder, misschien was het inderdaad niet zo slim geweest om voor het werken te kiezen.
Daarbij zat ik alleen maar met Louis in mijn hoofd, ik wou wel naar hem toe gaan. Maar ik wist niet wat ik daar moest zeggen, of doen. Ik voelde me zo schuldig over wat ik tegen hem had gezegd.
Hij zag er zo gebroken uit.
Ik had Simon nog steeds niet terug gebeld om te vertellen dat ik de Teen Choice toch niet ging doen, al had ik wel redelijk contact met de andere jongens.
Louis belde me niet meer, zei niks meer op whatsapp, of sms'te me niet. Hij liet me volledig met rust, terwijl ik zo'n beetje elke dag wel met Niall, Liam, Zayn of Harry praatte via Whatsapp, bellen kon ik niet, daar zou Miss Wuterson achter komen.
De jongens waren heel aardig, soms vroegen ze of ik wist waarom Louis zo afstandelijk deed. Natuurlijk wist ik dat, maar ging ik dat hun vertellen?
Ze wisten inmiddels al wel dat ik zwanger was. Ik vertrouwde ze op een of andere manier, ze voelden als mijn beste vrienden. Vrienden die ik al mijn hele leven kende.
Kyle, June en Emma was ik eigenlijk al weer vergeten. Zij wisten het nog niet. Ik was ze vergeten, dus ik was het ook vergeten te zeggen.
Het was herfstvakantie en ik was nu rond de 7 maanden zwanger. Eigenlijk had ik geen zin om het bij te houden, ik vond het zo wel best. Ik was alleen bang voor wat er ging gebeuren als het kindje er was.
Die middag zou mijn moeder langskomen om me iets te vertellen. Miss Wuterson had gezegd dat ze langs zou komen, dus ik zou wel mijn gewone kleren aan mogen doen. Niet dat ik deze nu nog paste. Gelukkig had ik nog een legging die me paste en ik deed er een truitje overheen.
Ik zag er niet slecht uit, vergeleken met dat oude ding dat ik normaal aanhad viel dit mee.
Ik stond om 2 uur precies zenuwachtig in de gang. Ik vroeg me af wat me moeder te vertellen had. Misschien was ze er al achter gekomen. Ze was ten slotte journalist, ze zou er ooit wel achter komen.
'Hailey!' zei moeder vrolijk toen ze me weer zag. Ze gaf me een knuffel.
'Ik heb een verrassing voor je.' zei ze en ze keek me vrolijk aan. Ik keek haar waarschuwend aan.
'Nu je herfstvakantie hebt, gaan we een weekje naar Nederland.' zei ze.
Ik trok mijn wenkbrauwen op. Dit meende ze toch niet serieus? Wou ze me dood hebben?
'Waarom?' vroeg ik.
'Ik dacht dat je het wel weer leuk vond om June, Emma en Kyle te zien.' zei ze verbaasd, op mijn reactie.
'Nee, ik bedoel...' Ik was even compleet in de war. Wat als ze me weer zagen? Dan zouden ze vast boos worden omdat ik het hun nooit verteld had.
En Kyle... Ik zou zijn hart breken.
'Vind je het niet leuk?' vroeg moeder teleurgesteld.
Ik glimlachte naar haar.
'Het is heel lief van je mam.' zei ik.
'Mooi. Ga je dan mee? We vertrekken vanmiddag.' zei ze gelijk weer goed gehumeurd.
'Vanmiddag?' vroeg ik.
'Ja, ik heb alles al geregeld.' zei ze.
Verbaasd keek ik haar aan en schudde ik mijn hoofd. Ik kreeg een vaag glimlachje om mijn gezicht.
'Nou dat is geweldig.' zei ik, niet al te enthousiast.
'Maar mijn spullen?' vroeg ik.
'Is ook allemaal al geregeld.' zei ze.
'Dus ga je mee?' vroeg ze.
Ik knikte, had ik een keus?
'Oke dan.' ze liet mijn handen los en liep naar Miss Wuterson.
'Thank you. For everything.' zei ze.
'It's okey. Have fun.' antwoordde Wuterson.
Boos keek ik naar mijn moeder. Hoe kon ze haar nou bedanken? Je kon gewoon zien dat ze vreselijk was.
Moeder liep terug.
'Nou dan gaan we maar.' zei ze.
Ze zei Miss Wuterson nog gedag en we liepen het tehuis uit.
'Wat een aardige vrouw.' zei ze.
'Aardig? Wat heb jij aan je ogen?' vroeg ik boos aan haar.
'Nou, Hailey. Ze is heel aardig, ze zorgt voor je.' zei ze.
'Ja, vast.' mompelde ik.
'Mok nou niet zo, we gaan naar Nederland! Vind je dat niet leuk dan?' vroeg ze.
'Natuurlijk wel, maar...' zuchtte ik.
'Ik kan het nu niet meer afzeggen, dus je gaat gewoon mee.' zei moeder streng.
We gingen in de auto zitten en reden naar het vliegveld. Het was er druk, misschien door de herfstvakantie.
Zuchtend liep ik door alle poortjes. Ik had daar zo'n hekel aan. Je moest altijd zo onnodig lang wachten en het gaf alleen maar problemen. Maarja, je wilt natuurlijk niet samen met een terrorist in een vliegtuig zitten.
Uiteindelijk zaten we in het vliegtuig, eindelijk.
Ik had me maar voorgenomen om te gaan slapen, dat was het beste. Dus uiteindelijk viel ik in slaap.
'Hailey, we zijn er.' fluisterde mijn moeder me wakker.
Ik knipperde een paar keer met mijn ogen. Had ik echt de hele reis geslapen? Ik was vast uitgeput. Het bed waarin ik nu sliep was ook niet super confortabel.
'Zijn we er nu al?' vroeg ik slaperig.
Moeder knikte vrolijk.
Zuchtend ging ik rechtop zitten en deed ik mijn gordel af.
We liepen het vliegtuig uit. Ik deed mijn mobiel aan. Ik had een whatsapp bericht van Harry:
HiHi. Pff, I'm so tired, but I'm bored. So I tought: I text you! You know, I'm in Holland with the boys, tonight we give a concert here. It's a really beautifull country. There are so nice people here! Why do you moved to England? Holland is much better! By the way; How are you?
XxHazz
Ik stond stil en keek met open mond naar het bericht. Dit kon niet, het kon gewoon niet.
Hoe konden ze nou weer in Nederland zijn? Wat had ik gemist.
Natuurlijk waren ze in Amsterdam, dat moest wel.
'Mam, waar overnachten we eigenlijk?' vroeg ik terwijl ik mijn bagage van de band haalde.
'Ik dacht dat het wel leuk zou zijn om in een hotel te gaan slapen.' zei ze.
'Alsjeblieft zeg alsjeblieft dat het niet het van der Valk hotel is.' smeekte ik.'
'Jawel, hoezo?' vroeg ze.
'Nee.' zuchtte ik met tegenzin.
'Waarom vind je dat erg?' vroeg moeder.
Ik zuchtte Ik kon natuurlijk niet de waarheid vertellen.
'Toen je klein was vond je het een heel mooi hotel, weet je dat nog?' vroeg ze.
'Ja dat weet ik wel, en ik vind het ook heel lief dat we een week in zo'n duur hotel zitten, maar... Ik dacht dat het leuker was om dichterbij June, Emma en Kyle te zitten.' verzon ik maar. Ik wou eigenlijk helemaal niet bij hun zijn, maar nog veel minder bij Louis.
'Acht meisje, dat begrijp ik heus wel, maar is het erg? Want ik heb al gereserveerd, en betaald.' zei ze.
Ik zuchtte. De jongens zouden heus geen hele week in Nederland blijven.
'Nee, het is niet erg.' zei ik en ik glimlachte.
Moeder glimlachte terug.
'Kom, dan gaan we.' zei ze.
We liepen het vliegveld uit en liepen naar het hotel.
Duizenden fans schreeuwden van blijdschap, One Direction was hier, natuurlijk.
Ik had niks anders verwacht ook.
'Wat doen al die meisjes hier?' vroeg moeder.
'Geen idee, kom mee.'zei ik en ik trok haar door de menigte. We liepen het hotel binnen en checkte in. We kregen ons kamer nummer, dat redelijk hoog zat. Hopelijk zat de jongens een stuk naar beneden.
We gingen met de lift omhoog en liepen naar de kamer.
Het was een van de mooiste hotelkamers ooit. Als kleuter droomde ik ervan om in het van der Valk hotel te slapen. Maar omdat we in al in Amsterdam woonden vond moeder het zo overbodig en zonde geld.
Dat was het ook wel, want het was heel duur, maar als kind droom je daar nu eenmaal van.
Het van der Valk was niet zo heel ver weg van de plek waar ik vroeger woonde. Ik zag er zo tegenop om mijn vriendinnen weer te zien.
Ik liet me zuchtend op bed vallen en realiseerde me dat ik Harry nog een sms terug moest sturen. Ik pakte mijn mobiel en begon te typen.
Hi Hazz. Nice you're in Holland, do you really think that Holland is better than England? I really don't. If you live here your getting crazy. There is no sun. Every season rain, rain, rain. Sounds fun, doenst it?
I'm joking, but there is nearly no sun.
Ik wist niet wat ik verder moest typen dus ik verzond hem. Natuurlijk had ik tegen Harry kunnen zeggen dat ik in hetzelfde hotel als hem zat, maar waarom zou ik dat doen? Dan zou hij me vragen om langs te komen.
'Lieverd, ik ga naar het zwembad, kom je ook?' vroeg ze. Mn moeder stond al in haar badpak voor me.
'Uh, nee ga jij maar, ik heb niet zo'n zin.' zei ik.
Moeder keek me bezorgd aan.
'Voel je je wel goed lieverd?' vroeg ze bezorgd en ze liep naar me toe.
'Alleen een beetje moe van het vliegen.' zei ik.
'Maar je hebt alleen maar geslapen. Weet je het zeker?' vroeg ze.
Ik glimlachte en knikte.
'Ga jij maar lekker zwemmen, misschien kom ik dadelijk wel.' zei ik.
Moeder glimlachte.
'Als je naar je vrienden wil is dat ook goed hoor. Ik wil alleen wel een briefje van waar je bent.' zei ze. Ik knikte bevestigend.
'Doei.' zei ze en ze gaf me een kusje op mijn wang.
'doei.' mompelde ik haar nog na.
Eigenlijk wou ik gewoon de hele tijd in mijn kamer blijven. Moeder en ik hadden elk een aparte kamer, die verbonden was door een deur in het midden.
Ik wou gewoon weer naar huis, want nu ik wist dat Louis ook in dit hotel zat was zoiezo gelijk mijn hele vakantie verpest.
Zuchtend ging ik achterover liggen en sloot ik mijn ogen.
Als alles maar goed kwam.
Reacties:
What a lovely chapter ! Had dit zo niet verwacht eaaahh ;oo
GA SNEL VERDER ! <3
ik ben nog steeds zooo super verliefddddd op je verhaal
snel verder
snel,
verder,
Muhahhahahahahhahahha Nederland is beter dan Engeland okay Harry kom hier wonen