FanFic.nl

Under the mistletoe - One Direction

Hoofdstuk 2; Sequel

A/N; De volgende negen hoofdstukken worden anders dan anders. Ik maak tijdsprongen van elk hoofdstuk een maand tot en met de geboorte. Want ik denk dat ik het verhaal verpest als ik elke dag, elk detail beschrijf... Dan worden het negen maanden saaiheid en dan verlies ik waarschijnlijk hele wat fans&lezers.... Dus daarom dit ideetje! Loveyou all xx

~ Één maand later, een maand dichterbij de bevalling ~

{6th of February 2018}

POV Harry Styles

Vandaag krijgt Faye de allereerste echo. Ik ben heel erg benieuwd hoe ons kleine engeltje eruit ziet. Ook ben ik natuurlijk een beetje nerveus want het is toch ons aller eerste kindje, ik weet dat er veel dingen mis kunnen gaan maar laten we daar maar niet aan denken. Nu hopen dat alles goed gaat met Faye en het kleine engeltje wat ze negen maanden met zich mee gaat dragen. Waarvan er een zelfs alweer bijna om is. De tijd gaat zo snel. Ik herinner mezelf nog steeds het moment dat ik haar ontmoette. Ze was helemaal verbaasd dat ze met ons in een hui zou gaan wonen. Gelukkig is ze gebleven en het waren zulke mooie tijden.... Met ups en downs maar dat hoort nou eenmaal in een goede relatie. En Faye en ik heb volgen mij zo'n relatie. We worden binnenkort twee trotse ouders. Dan zit het als het aan mij ligt wel helemaal goed tussen ons.

Sinds het moment dat Faye weet dat ze zwanger is en nadat ze het mij heeft verteld praat ze altijd met we. Ze draagt toch een klein engeltje met haar mee. Dat geeft een bijzonder en mooi gevoel. Als ik de auto parkeer zeg ik dat Faye nog even moet blijven zitten. Mijn Range Rover is hoog en niet echt zwangerschapsvriendelijk... Misschien een auto erbij kopen? Een lagere. Dat is denk ik wel zo fijn voor Faye en de kleine. Ik zou het mezelf nooit vergeven als Faye er bijvoorbeeld uit zou vallen of een misstap zou maken... Ik loop naar de andere kant van de auto en help Faye met uitstappen. Ze pakt dankbaar mijn hand aan en ze stapt de auto uit. Dan lopen we hand in hand naar binnen toe. We hebben speciaal deze prive kliniek met beveiliging uitgekozen zodat niemand ons wat aan kan doen. Abby heeft trouwens een maand de gevangenis achter de rug. Nu moet de zes weken een taakstraf uitvoeren. Nog steeds heeft ze geen excuses aangeboden wat van mij eigenlijk wel moet maar Faye is weer zo lief en ze vond het zo ook goed. Ik laat het er maar bij. Als Faye gelukkig is ben ik het ook.

De vrouw die ons helpt is heel erg vriendelijk en legt ons alles uit, elk detail. Het is heel erg fijn want zo kunnen we goed alles volgen. Dan knipt ze het scherm aan. Op het scherm verschijnen eerst allemaal zwart witte vlekken maar dan kan je er echt een héél klein beginnend mensje uit herkennen. Het is meer een rondje als ik eerlijk ben maar Faye is ook nog maar een maand en een paar weken zwanger. Toen ze erachter kwam was ze twee weken zwanger. Bij Faye ging de zwangerschap tot nu toe goed en snel vertelde de vrouw ons. Sneller dan normaal maar dat was voor de rest wel oké. Opgelucht met de eerste echo lopen we terug naar de auto. Faye klimpt voorzichtig op de stoel en gaat zitten. Haar handen legt ze op haar buik en ze wrijft over haar buik heen. Nadenkend staart ze uit het raam. Ik zie het meteen als ze zo erg nadenkt, een wenkbrauw trekt ze dan omhoog, echt heel erg lief. Na een paar minuten kijkt ze nog steeds zo uit het raam. Wat zou er zijn? Mijn hand leg ik op haar been en ze kijkt meteen op. 'Faye, is er wat?' Ze zucht maar glimlacht ook. 'Het is gewoon... Met de jongen van mijn dromen krijg ik een kindje...' Ze legt terwijl ze dat zegt haar hand op mijn hand die op haar been rust. 'Babe, je verdient het. We houden van je.' Ik zie dat ze we niet helemaal snapt maar als ze nagedacht heeft snapt ze het. Ze glimlacht en gaat een beetje onderuit liggen.

Als we thuis aankomen doe ik de voordeur voor Faye open. Ze loopt naar binnen en ik sluit de deur achter me aan dicht. Binnen aangekomen ploffen we op de bank neer zonder een woord te zeggen. Maar dat hoeft ook even niet, de stilte is fijn. Alleen al het samen zijn met elkaar maakt ons al gelukkig. Daar zijn we de afgelopen jaren wel achter gekomen. We hebben elkaar zo goed leren kennen. Het eerste jaar dachten we dat we elkaar al zo goed kende maar elke keer leren we elkaar beter kennen. Nu weet ik bijvoorbeeld dat Faye helemaal niet van vis houdt, ook heeft ze een gruwelijke hekel aan honden. Dat komt omdat ze vroeger is gebeten door een hond in haar arm waardoor ze een klein litteken heeft. Maar goed is ze niet bang voor katten want die vind ik geweldig. Door Faye word ik uit mijn gedachten gehaald. 'Zullen we even naar Eleanor, Louis en Leanne gaan? Ik wil graag even zwangerschap tips.' Het laatste zegt ze grinnikend. 'Ja is goed!' We staan tegelijkertijd op en lopen naar de grote hal waar onze jassen hangen. Faye trekt haar donkerblauwe jas aan, ze doet hem dicht met gouden ronde knopen. Ondertussen doe ik mijn donkerblauwe jas aan. Je zou denken dat we het samen hebben gekocht of op elkaar hebben afgestemd maar nee. Die dag was Faye met haar vriendinnen shoppen en ik met mijn bandleden. Toen we thuiskwamen en zagen dat we allebei voor de kleur donkerblauw hadden gekozen vonden we het eerst apart maar daarna vonden we het wel leuk. We kennen elkaar gewoon zo goed dat we zelfs als we apart van elkaar gaan winkelen dezelfde dingen kopen. Of nouja... Het zelfde idee.

De voordeur gaat open en Louis verschijnt in de deuropening. Louis... Mijn vertrouwde bandmaat. Hoelang kennen we elkaar alweer... 8 jaar.. Dat is echt lang. Al 8 jaar bestaat One Direction en nog steeds zijn we samen. Jammer vind ik het echt niet. Het enige wat ik jammer vind is dat ik niet altijd bij Faye kan zijn maar dat snapt ze denk ik wel. Faye werkt trouwens zelf ook. Als danser met Danielle, alleen dat doen ze alleen met de X-factor live optredens en met speciale gelegenheden. De komende periode hoeft Faye niet mee te doen omdat ze natuurlijk zwanger is. De fans reageerde er heel positief op, ze hadden het al een beetje verwacht vertelde ze ons. Dat kan ook wel want Faye en ik zijn al 5 jaar samen. Vijf geweldige jaren samen.... En nu krijgen we samen een kindje. Sinds vandaag besef ik het me pas echt maar dat komt door de echo. Ik voelde me toen pas echt "papa". Dat gevoel zal de komende negen maanden alleen maar versterken. En als het kindje er uiteindelijk is... Zo bijzonder, een kindje dat je papa noemt. Je bent de enige die hij of zij zo noemt. Ik kijk er nu al naar uit.

Even later zitten we met z'n tweetjes op de sofa. Eleanor en Louis zitten met Leanne tussen hun in op de bank. Ze zijn echt zo lief met z'n drietjes. Leanne is echt een schattig "prinsesje" zoals Eleanor en Louis haar noemen. Het is hun kleine prinsesje. Net zoals wij ons kindje al ons kleine engeltje noemen. Het is gewoon speciaal... Voor Faye zal het natuurlijk helemaal speciaal zijn. Zij draagt ons kindje natuurlijk negen lange maanden bij zich. Veel weet ik nog niet van ons kindje maar een ding weet ik al wel zeker. Het word een prachtig meisje of jongetje. Ik bedoel, Faye is de moeder. Knapper dan dat kan gewoon niet. Faye heeft alles wat ik in een meisje zoek. Zelfs wel meer dan dat. Zij heeft alles in een... {Liedje; Beauty and the brain} Mijn mobiel gaat en ik kijk op het schermpje. "Paul" Ik loop even de woonkamer uit, de gang op. 'Heey met Harry.' 'Heey Harry, met Paul. Ik heb een fotoshoot geregelt voor Faye en jou. Die is overmorgen. Dat tijdschrift wil Faye's zwangerschap bij houden met foto's. Als jullie het kindje hebben en dan ook een foto hebben gemaakt komt de speciale uitgave uit.' Ik vind het idee heel erg leuk en ik hoop dat Faye het ook leuk vind. Ik spreek met Paul af dat ik hem terug bel als Faye ermee instem. Even laten weten dus. Ik loop de woonkamer weer in en iedereen kijkt me vragend aan. 'Guys, dat was Paul. Een tijdschrift wil Faye's zwangerschap bijhouden met foto's.' Snel leg ik het hele idee uit. Faye stemt met het idee in want het lijkt haar wel een leuke ervaring en je hebt je zwangerschap toch op foto's. Dat kan niemand meer van je afpakken.

Trots kijk ik naar Faye. De komende maanden en nog vele maanden langer zal ik goed voor haar zorgen. Voor Faye én natuurlijk voor de kleine. Ik ga proberen om de beste man en vader te zijn voor mijn twee belangrijkste engeltjes is de hele wereld.

~ 23.30 uur in de avond ~

POV Faye Horan

Als ik die avond in bed lig denk ik aan de acht maanden die gaan komen. Ik wéét dat het niet alleen leuk leuk is maar ik weet ook dat het een bijzondere periode gaat worden. En dat magazine idee vind ik echt een heel erg leuk idee. Op het einde heb ik negen maanden foto's van de hele periode. Het lijkt me heel leuk. Ook kan ik het mijn zoontje of dochtertje laten zien. Dan weet die ook hoe het is gegaan, natuurlijk niet precies maar wel ongeveer. Foto's zeggen al veel. Daarachter zit altijd een speciale betekenis. Elke foto die op mijn iPhone staat heeft een verhaal. Op de ene foto waren Harry en ik op vakantie en daar hebben we zo veel lol gehad. Of bijvoorbeeld ook gewoon over straat lopend. Allemaal random foto's maar voor mij zijn ze heel erg bijzonder. Er zit een verhaal achter. Een verhaal wat ik samen met Harry heb beleefd, de liefde van mijn leven.

Mijn hoofd ligt op Harry's borst en ik ontspan mezelf door naaf Harry's ademhaling te luisteren. Dan schiet me een ideetje binnen. 'Hazz, zou je misschien Irresistible voor me willen zingen?' Dat vind ik echt een heel mooi liedje en ik weet dat Harry weet dat ik dat liedje mooi vind. Dat liedje heeft hij al zo vaak voor me gezongen.
Harry begint het laatste stukje van het lied te zingen. Iets wat hij altijd zo doet. Het is een soort ritueeltje geworden. Maar zo heeft iedereen z'n eigen ding toch? Ik laat mijn gedachtes gaan en ga helemaal in de tekst mee op.

"It makes your lips so kissable
And your kiss unmissable
Your fingertips so touchable
And your eyes, your eyes, your eyes,
Your eyes, your eyes, your eyes
Irresistible."

Als hij is gestopt vallen mijn ogen langzaam dicht. Ik weet dat we veilig zijn bij Harry, mijn kindje en ik. Harry zal ons altijd steunen, dat heb ik vandaag wel gemerkt. Hoe hij me de auto uit hielp en zijn. bezorgde blik... Dan val ik in een rustige slaap. Ik droom over hoe mijn toekomst eruit zou kunnen zien.

Mijn toekomst met Harry en ons toekomste kindje.

__________________________________

Klein wedstrijdje;

Als je een leuke naam zou hebben voor het kindje van Faye en Harry; laat een reactie achter! Er zijn wel een paar kleine eisen ;$

- Het moet bij de namen van Harry en Faye passen. Ook de achternaam "Styles" moet erbij passen.

- Het moeten jongens & meisjesnamen zijn. Ik ga nog niet verklappen wat "het" word! Nog een paar daagjes geduld!

- En het liefst niet hele lange lijsten van sites... Dat is onhandig uitkiezen andd... Be original! (Natuurlijk mag je ook je eigen naam opgeven haha)

xo en wie weet komt jou naam in dit verhaal!

(als je nog vragen hebt; stuur gerust een berichtje of laat nog een reactie achter!)

Reacties: