FanFic.nl

De Grijze Jager Fanfic

Chap. 2

“Dus Will, van mij mag je gaan slapen, uitslapen welgezegd. Ik ken Halt goed genoeg om te weten dat je amper mag slapen maar hé, dat is het leuke van volleerd jager zijn, ik slaap zoveel en lang als ik wil. Je mag zolang slapen als je wilt, morgen heb je vrij. Welterusten, de logeerkamer is daar”� zei Elena en wees op de tweede deur in de gang. Will keek haar dankbaar aan en glimlachte. “Welterusten Elena”�.
Ze knikte en zag dat hij snel naar de kamer liep. Voor zichzelf schonk ze nog een dampende kop koffie in en zuchtte. Ze opende de brief die op haar keukentafel lag en begon rustig te lezen.

Elena las de brief een paar keer voor ze hem in de haard gooide. Altijd bewijs vernietigen. Ze keek naar de kleine maan en liep met grote passen naar haar kamer waar ze zich op bed liet vallen en als een blok in slaap viel.


“Zal ik haar wakker maken?”�vroeg Will vrolijk aan Gilan. Hij was een uur geleden gearriveerd, en had de sleutel van het huis. Zijn ogen gleden langs de muren en een vertrouwd gevoel kroop op. “Haar ochtendhumeur is verschrikkelijk. Zou je even een grote mok koffie in willen schenken?”�
Will knikte en liep naar de keuken. Gilan snelde zich naar de kamer en keek rond.. Zijn blik viel op Elena, die opgekruld in het tweepersoonsbed lag. Als ze sliep zag ze er zo ongevaarlijk uit, net een gewoon meisje. Hij schrok op uit zijn gedachtes toen een mes langs zijn hoofd suisde. Woedend riep hij: “BEN JE GEK GEWORDEN?”�
“HOUD JE KOP IK SLIEP! IK RAAKTE EXPRESS NIET!”�
Gilan voelde diep van binnen een vage steek van verlangen, hij had zelfs haar verschrikkelijke ochtendhumeuren gemist. “Hoe laat is het?”� vroeg ze terwijl ze zich uitstrekte. Gilan kon niks anders doen dan staren. Ze droeg namelijk alleen een kort topje en haar deken bedekte alles vanaf haar middel. Een tweede mes bracht hem eer bij zijn positieven. “Kap met die messen Elena!”� riep hij.
“Kap dan met staren, je hebt me vaak genoeg zo gezien, pervert.”�
Zonder acht op hem te slaan begon ze zich rustig aan te kleden. In plaats van haar gebruikelijke,versleten kleren pakte ze een prachtige zwarte jurk. Hij kwam tot haar knieën en was van kant. De boven kant was laag gesneden, tot onder haar borsten en de mouwen waren net de sleeves van een cape. Toen hij beter keek zag hij dat de onderkant door haarzelf ingekort was,waarschijnlijk met ene mes. Ze kleedde zich rustig aan en begon aan haar make-up. Bloedrode lippen, haar staalgrjze ogen zwart omlijnd en haar ravenzwarte haar was in een losse vlecht.
“Je hebt toch wel je kleren bij je hè? Ik ben speciaal uitgenodigd door je vader…”�vroeg ze met een smekende blik. Hij keek haar geërgerd aan maar knikte.
“Ja, zeg, hoe komt een boerendochter aan zo’n mooie jurk? Het is wel alsof je ene prinses bent…”�. Ze lachtte alleen maar en keek lief naar hem.
Elena boog en liep met grote passen naar de woonkamer, waar ze Will zag verstijven.
Elena grinnikte even. “Ik zie er niet uit, ik weet het”� mompelde ze en begon grote slokken koffie te nemen. Will was overdonderd, ze was net een prinses, maar dan een uit een moordsprookje. “Will, vanmiddag gaan we naar de koning, hij geeft een bal, en als zoon van de bevelhebber van het leger van Araluen, moet ik komen”� mompelde Gilan die zich op de bank liet ploffen.
“Waarom moeten Elena en ik meekomen?”�vroeg Will verbaasd en keek naar de twee oudere jagers. Gilan slaakte een zucht. “Ik ga ook liever niet, maar aangezien Horace ook komt, bedacht ik dat het wel aardig was je ook mee te nemen. En Elena is een raadsadviseur van de koning, dus voor dat soort gelegenheden is ze eigenlijk verplicht.”�

Reacties:

Rukia zei op 2 feb 2013 - 17:32:
en ik die dacht dat ik een ochtendhumeur had
en Elena is echt een fantastisch personage, je ex begroeten met een vlijmscherp mes, echt de droom van ieder meisje