Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » One Shot » De stem

One Shot

2 feb 2013 - 21:52

726

3

171



De stem

Een fanfictie op een boek die ik ooit had gelezen. Hope you like it ! :)

‘Het was maar een joint.’
Jake liep het verlaten schoolgebouw door, het voelde onnatuurlijk. Met zijn telefoon tegen zijn oor aangedrukt opende hij zijn locker en stopte een paar boeken in zijn rugtas.
‘Je zweerde dat je was gestopt,’ Alyson’s stem klinkt niet boos. Niet eens verdrietig.
‘Ik weet het, het was… De.. Het spijt me, maar..’
Jake doet zijn locker dicht als hij zich plotseling bewust is van een ander geluid. Voetstappen, maar niet die van hem.
‘Nee,’ onderbreekt Alyson hem. ‘Geen gemaar. Dit is al de derde keer dat je tegen me hebt gelogen hierover, ik duld het niet meer. Je doet mij geen pijn, je pijnigt jezelf hiermee.’
‘Ik weet het, ik weet het,’ zegt hij. ‘Dat weet ik allemaal.’
‘Waarom deed je het dan?’
Weer voetstappen. Jake draait zich om, niemand te zien. Helemaal niemand, maar toch voelde hij zich bekeken.
‘Dat zei ik toch. Ik was bang.’ Hij probeert zijn stem niet geïrriteerd te laten klinken. Bang dat hij weer ruzie zou krijgen.
‘Ik weet dat er meer speelt. Zeg het gewoon, vertel nou eens eindelijk de waarheid.’
De waarheid. Dat had hij al lang niet meer verteld. De waarheid was afschuwlijk. Ongeloofwaardig, dat wist hij zelf ook wel.
‘Ik.. ik zal het je vanavond wel vertellen.’
‘hmm,’ is het enige wat ze zegt. ‘Waarom kom je nu niet?’
‘Oké,’ zegt hij zachtjes. ‘Ik ben over twintig minuutjes bij je.’
‘Oké.’
Jake hangt op. Hij leunt tegen zijn locker aan en glimlacht. Er is hoop. Hij ritst zijn tas dicht en kijk op zijn horloge. Kwart voor vijf, als hij opschiet is hij na Alyson nog op tijd voor het avondeten.
Op dat moment gaan alle lampen uit. Jake verstijft. Een zwak licht sijpelt door de ramen aan het einde van de gang. Ergens vlakbij gaat een deur dicht, en dan is het stil.
Er is niks om bang voor te zijn, probeert hij zichzelf in te praten.
Hij loopt naar de uitgang, terwijl hij zichzelf dwingt niet achterom te kijken. Niet toegevend aan de paniek die nu in hem opborrelt. Hij slaat de hoek om bij de rij met kluisjes.
Drie dagen geleden zag hij zijn gezicht veranderen, uitrekken, vervormen tot er iemand anders stond. Hij besefte dat hij gek aan het worden was. Gek in de vorm van stemmen horen en hallucineren.
Drie dagen lang kon hij zowel zijn mesje als de drugs weerstaan. Ook vermeed hij spiegels.
Ik zie je.
Een onbekend gefluister in zijn hoofd, Jake kijkt geschrokken rond en merkt dat hij weer voor zijn kluisje staat. Hij begrijpt niet hoe hij hiernaartoe is gelopen. Een lamp flikkert aan maar gaat al snel weer uit. De gangdeur glijd langzaam achter hem dicht. Maar voor dat de deur dichtslaat hoort hij het. Het geluid van voetzolen in de andere gang.
Je hebt het niet meer in de hand
Jake begint te rennen, de gang door, weg van hier. Achter elke rij lockers verwacht hij wel dat er iets of iemand tevoorschijn komt. Hij is nog net de hoek om als hij achter hem een deur open hoort gaan. De voetstappen komen dichterbij, doelbewust.
Ren de trap op
De benen van Jake gehoorzamen, nemen twee treden tegelijk. Eenmaal boven rent hij de gang door richting de zolder. De gang loopt dood. Hier is het conciërge hok en een paar toiletten die niemand gebruikt. S
De voetstappen komen dichterbij.
Je kan niet aan me ontkomen.
Jake opende de deur van het conciërge hok. Hier was een grote deur die uitkwam op het dak. Hij glipt het dak op, zachtjes glijd de deur achter hem dicht. Hij probeert zo stil mogelijk te ademen. Het enige geluid is het geluid van een wegrijdende auto.
Draai je om
Jake wilt niet, maar toch draait hij zich om. Hij is niet langer de baas over zijn eigen lichaam. De stem bestuurt hem, de stem kan alles met hem doen.
Langzaam loopt zijn lichaam naar het dakrand. Hij probeert te schreeuwen. Hij vecht om te schreeuwen, vecht om zijn mond open te doen.
Geen pijn
De stem klinkt troostend. Hij staat nu aan de dakrand, hij kijkt naar beneden de diepte in.
Straks is het voorbij, dan hoef je nooit meer bang te zijn.
Mama, papa, Alyson, denkt hij. Ik hou van jullie.
En dan springt hij het diepe in, wachtend op de dood. Hij was te moe om nog bang te zijn. Boven hem stralen de sterren, een zwarte schim staat boven op het dak.
Dan voelt hij de pijn.


Reacties:


zazoufifi
zazoufifi zei op 7 feb 2013 - 7:40:
@nail

Ja klopt, op Myhorsez.com. Dt ben ik gewoon hoor


NiallLover
NiallLover zei op 6 feb 2013 - 16:51:
Ik ken een meisje op een andere site en die heefr precies hetzelfde als jou ?
Kan dat kloppen ?


Azula
Azula zei op 6 feb 2013 - 16:16:
Oewn, dit is echt leuk geschreven.<3