Hoofdcategorieën
Home » Justin Bieber » All I Want For Christmas » 02. Mira Victoria Clarke
All I Want For Christmas
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
5 feb 2013 - 13:02
Aantal woorden:
604
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
240
02. Mira Victoria Clarke
---
Gapend werd ik door de zon gewekt. Toen ik op mijn wekker keek, slaakte ik een gilletje. Over een uur moest ik al in het gebouw zijn. Snel deed ik de kleren die ik gister had gekocht aan, deed mijn haar in een staart en rende naar buiten. Het was verrassend warm in Toronto. Bij het gebouw aangekomen rende ik erin, melde me en werd naar een kamer gebracht waar andere meisjes wachtten. De andere zes meisjes kwamen uit Spanje, Londen, Griekenland, Zweden, Nederland en Duitsland. 'Hallo' glimlachte ik. De meisjes zeiden me allemaal aardig en lachend gedag. 'Ben jij niet Mira?' vroeg het meisje dat uit Nederland kwam. 'Uhh, ja?' mompelde ik. 'In Amsterdam vooral ben je bekend. Bij heel veel winkels, vooral kledingwinkels' lachte ze. Ik grinnikte en nam plaats. Het viel me op dat het echt lieve meisjes waren. Na tien minuten werden we binnengelaten. Ik ging maar achterop. Een voor een knuffelden ze Justin. 'He Mira! Van gister, toch?' lachte Justin. Zacht knikte ik en de meisjes begonnen vragen te stellen, waarbij ik zachtjes op de achtergrond soms een vraag stelde. Na een kwartier moesten we weg en ik slofte nog even naar Justin. Toen de bewakers kwamen, beelde Justin uit dat het goed was. 'Wat is er?' vroeg ie. 'Herken je me dan niet meer, Justin?' vroeg ik mompelend. 'Tuurlijk wel! Jij bent een model, ik zie je overal terug' grinnikte hij. 'Herken je me dan echt niet meer, Jussie?' vroeg ik. Mijn bijnaam voor hem had iets losgemaakt in hem. Ik zag dat beelden door zijn hoofd schoten. Hij keek me met grote ogen aan. 'Mira Victoria Clarke' zei hij fluisterend. Een kleine glimlach kwam rond mijn lippen. Gelijk trok Justin me in een knuffel. Tranen liepen uit mijn ooghoeken. 'Mir! Ik heb je zo lang al niet meer gezien. Al twaalf jaar niet meer' fluisterde hij. Ik drukte hem stevig tegen me aan. 'Justin, je moet op' klonk een stem. Ik maakte me los uit Justin's greep en wees naar het podium. 'Gaan, Bieber! Je bent hier niet voor niks' lachte ik terwijl ik mijn tranen afveegde. Justin schonk me nog een glimlach en ik holde de kamer uit, naar buiten om Justin aan te moedigen. Ik hoorde de muziek van Love me. Een oud liedje, die ik uit mijn hoofd kende. Zoals alle anderen. Lachend gilde ik mee en Justin knipoogde naar me. Halverwege het concert klonk de beat van One less lonely girl. Een vrouw kwam opzoek, en kwam aan bij mij. 'Wil jij Justin's one less lonely girl zijn?' vroeg ze en ik knikte. Ik werd meegetrokken en toen ik achter het podium stond, mocht ik het podium oplopen. Met een glimlach rende Justin naar me toe, zingend. Ik lachte en werd op een stoel gezet. Ondertussen kreeg ik bloemen in mijn handen en een bloemenkrans op. Toen het liedje was afgelopen, gaf Justin me een stevige knuffel. 'Mensen? Ik wil jullie voorstellen aan Mira. Mira, het spijt me. Het spijt me dat ik de afgelopen twaalf jaar niks van me liet horen. Ik was je totaal vergeten, terwijl jij eigenlijk dichtbij me was. Toen ik verhuisde op mijn zesde, liet ik Mira achter. Daar heb ik spijt van. Mir, ik ben van je blijven houden, ik zweer het. Ondertussen ben je een model, wat ik wel begrijp, en woon je ook hier in Toronto. Het is zo fijn om je weer terug te zien' vertelde Justin. Alle meisjes gilden en ik veegde mijn tranen weg. Ik mimede een dankjewel naar Justin, die me een gemeende glimlach schonk en werd weer het podium afgehaald.
---
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.