Hoofdcategorieën
Home » Justin Bieber » All I Want For Christmas » 07. Mira Victoria Clarke
All I Want For Christmas
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
10 feb 2013 - 18:45
Aantal woorden:
568
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
226
07. Mira Victoria Clarke
---
'If I could take away the pain and put a smile on your face. Baby I would, baby I would. If I could make a better way, so you could see a better day. Baby I would, baby I would' Hoorde ik op een gedempte toon. Toen ik mijn ogen openden, zag ik twee melkchocolabruine ogen en schrok me dood. Een korte gil verliet mijn mond, waarbij ik omhoog schoot en met mijn voorhoofd tegen die van Justin aanstootte. Justin viel op zijn stoel en beteuterd keken we elkaar aan om vervolgens allebei in de lach te schieten. 'Waarom heb je me wakker gemaakt?' vroeg ik hem. 'Je moet gaan' glimlachte hij. Vrolijk gooide ik de lakens die over me heen lagen, weg en wilde opstaan. Helaas zag ik dat ik een ziekenhuispyjama aanhad. 'Ik haat die dingen. Ze zitten zo oncomfortabel' mompelde ik en ik zuchtte. Met wat moeite ging ik op de rand van het bed zitten en stond op. De misselijkheid was wat weggeëbd maar nog steeds was ik duizelig. Een lachje rolde over Justin's lippen en ik hield me vast aan een stoel. 'Euhm, ik heb geen kleren bij' mompelde ik. 'Wacht, een verpleegster kwam je kleren net brengen. Je moeder had ze afgegeven' zei hij en hij gaf me mijn kleren. Dankbaar slofte ik naar de badkamer en deed de deur opslot. Met ietwat moeite kleedde ik me om en schuifelde de deur uit. 'Kom' zei Justin, terwijl hij me voorzichtig ondersteunde alsof ik breekbaar was. Zo liepen we samen naar de lift en stapten we erin. 'Je familie staat beneden. Je moeder, je neefjes en nichtjes, tante's en ooms en je oma en opa' vertelde Justin. Mijn mond zakte haast open. Ik kon een glimlach niet onderdrukken. 'En mijn familie staat ook beneden. Mijn vader, moeder, broertje en zusje, en alle anderen. We hebben een verrassing voor je' grijnsde Justin trots. Hoelang heb ik wel niet geslapen? 'Wat dan?' vroeg ik nogal eigenwijs. 'Ja, als ik het zeg is het geen verrassing meer, Mira' lachte Justin. Ik wierp hem een dodelijke blik toe en wachtte. Het duurde nogal lang, maar de lift stopte op elke etage. 'Nog wat gedan?' vroeg ik aan Justin. 'Toen jij sliep, heb ik een aantal kinderen bezocht die fan van me zijn. Ik kwam nog een vriendin van me tegen' glimlachte hij. 'Echt waar? Wat doet zij dan hier?' vroeg ik verbaasd, en nieuwsgierig. 'Het is de moeder van Avalanna, ze kwam ook op bezoek bij kinderen. Maar dit keer kinderen met kanker' vertelde hij. Niet-begrijpend keek ik hem aan. Hij pakte zijn mobiel en liet een foto met allemaal foto's zien. 'Wat schattig!' kirde ik vrolijk. 'Dat is Avalanna. Ze had hersenkanker, en was pas zes. Door een actie op Facebook ben ik naar haar toegekomen, ze was een erg grote fan. Zeven maanden ben ik bevriend met haar geweest. Ze was Mrs. Bieber, en alle Beliebers steunden haar. Avalanna zag me niet als Justin Bieber, maar als gewoon Justin. Een paar maanden geleden is ze overleden aan de hersenkanker' zei Justin. Gelijk omhelsde ik hem. 'Wat erg!' piepte ik. 'De wereld heeft één vechter verloren, maar de hemel heeft één engel erbij' glimlachte Justin en ik knikte, toen ik hem losliet. De lift naderde en snel zette ik mijn witte beanie op. Toen de deuren opengingen, zag ik daar een erg grote familie staan.
---
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.