Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » WebAddiction » The Sky Is The Limit ~ Forty Two

WebAddiction

12 feb 2013 - 15:06

335

0

227



The Sky Is The Limit ~ Forty Two

‘Je mocht niet?’ Joy wees naar achter en praatte verder.
‘Dat klopt.’
‘Hoezo mocht je niet?’vroeg Diana verward. Ik snapte haar stemming, persoonlijk snapte ik er ook vrij weinig van.
‘Ik mocht niet van die camera mensen achter me.’ Joy maakte een vaag gebaar naar achteren
‘Ik kwam er al vrij snel achter dat ze ons aan het filmen waren en telkens bordjes verschoven. Maar toen ik er iets van wilde zeggen maakten ze ineens gebaren dat ik stil moest zijn omdat dit perfect filmmateriaal oplevert.’ Ik wist niet of ik moest lachen of moest huilen. Uiteindelijk besloot ik gewoon stil te blijven.
‘Serieus?’ riepen Ruby en Diana tegelijk. Ze zagen er zo stom uit dat ik het stil blijven niet meer vol hield en besloot te gaan lachen. Helaas was ik de enige, dus het was behoorlijk... ongemakkelijk.
‘Zoey.’
‘Ja Ruby?’
‘Je mag stoppen met lachen.’Ik haalde diep adem en probeerde te stoppen met lachen. Diana en Joy mocht ik niet aankijken van mezelf, dan zou ik waarschijnlijk weer opnieuw beginnen. En met waarschijnlijk bedoel ik zekersteweten. Daar ben ik... behoorlijk zeker van.
‘Papa! Mama! Drew! We zijn verdwaald! En door! Door en verdwaald! Waarom blijf ik gillen!’ gilde ik. Ruby, Diana en Joy zeiden (gilden dus) ook iets in die trant, maar ik kon het niet verstaan. Omdat ik dus zelf veel te hard aan het gillen was. Tja, ongemakkelijk.
‘Verdwaald? Nouja, maakt niet uit, je bent door!’ fangirlde Drew. ‘Mijn kleine zusje zit gewoon in de live shows!’ Dat was het moment waarop ik besefte dat ik gewoon in de live shows zat. De fucking live shows.
‘Ruby, Diana, Joy, kom eens?’vroeg ik aan mijn drie beste vriendinnen.’ Gehoorzaam kwamen ze mijn richting op gelopen.
‘Ik wil even iets zeggen.’ ging ik verder. Het bleef stil dus ik nam mijn momentje. ‘We zitten in de live shows!’
‘AAAAAAAAAAAAAAAAAAH!’ gilden we allemaal tegelijk.
‘Net alsof ik weer terug ben in Amsterdam, toen gilden ze ook zo hard.’ mompelden de vier moeders tegelijk.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.