Hoofdcategorieën
Home » Overige » Stand Alones » 4. Stille Harten
Stand Alones
4. Stille Harten
‘Waarom dan?’
‘Omdat hij het doet.’
De fluistering van Shiloh deed me opkijken en ik vond moeiteloos de twee donkere ogen van Lucifer. Ze keken me indringend aan, het benadrukte de stilte in onze harten. We spraken amper en toch wisselden we ononophoudelijk blikken naar elkaar uit.
‘Glimlach naar hem.’ Ik zuchtte, Shiloh mocht dan wel aan de andere kant van het schoolgebouw zitten. We waren altijd met elkaar verbonden geweest. Door hart en door geest. Ik was een Caster en vandaag zou ik opgeëist worden door licht, of door duister. Ik wist dat er diep in mij een duistere kant zat, ik voelde het schreeuwen.
De inktpatronen op mijn hand veranderden naar een simpele gekrulde één en ik haalde onrustig een hand door mijn donkerbruine haren. Ik wendde mijn blik af van Lucifer, hij droeg een zwart baseball jack die versierd was met neongroene prints. Het jack waarin ik hem voor het eerst had gezien, een jaar geleden op het schoolplein. Ik had hem toen al onweerstaanbaar gevonden.
‘Absinthe kom op!’ Shiloh zuchtte ongeduldig en ik glimlachte afwezig.
‘Jij hoort trouwens de les te volgen suikerster, ik vrees dat ik dit aan de rector zal moeten gaan melden!’ Ze wist meteen dat ik het sarcastisch bedoelde, maar ik wilde gewoon niet dat ze zich zou gaan mengen met de honderden gedachten die door me heengingen. Niet nu.
Ik slenterde samen met Asura door de hal, wetende dat elke seconde mijn laatste was. Als ik werd opgeëist door duister zou mijn zwijgen geloond worden, Lucifer zou geen pijn lijden doordat ik verdween, want hij was nooit echt de mijne geweest. Ik wist alleen dat Shiloh en Asura ermee zouden zitten. Liefde was niet mijn terrein en toch wilde ik niets liever dan Lucifer tonen dat ik van hem hield.
Het was niet toegestaan om ons met een sterfelijke te verbinden,
want ik was anders.
‘Dat hoeft niet Shiloh.’
‘En toch ben ik het wel!’
‘Ik weet het, ik ben ook bang.’
‘Zou het pijn doen?’
‘Ik denk het niet..’
‘Ik hoop het.’
‘Dat zal ik vanavond te weten komen Shil.’
‘Ik wou dat het niet gebeurde.’
‘Ik ook niet Shil, maar we hebben geen van beiden keuze.’
De fluistering van Shiloh zweefde nog door mijn hoofd, maar ik voelde dat ze zich niet meer concentreerde op ons gesprek. Het was handig om met haar te kunnen praten, zonder dat we briefjes hoefden door te geven. Wat ons niet eens zou lukken omdat we niet bij elkaar in klas zaten. De middagzon schitterde genadeloos en ik hoorde de hese stem van Lucifer achter me. Hij zat zoals elke woensdagmiddag aan het tafeltje achter dat van mij, ik voelde zijn ogen gewoon branden in mijn rug. Ik haalde diep adem en probeerde de stemming zo opgewekt mogelijk te houden. Milo het vriendje van Felony, een vriendin van mij, had het roze strikje van me in zijn korte haren vastgespeld. Ik lachte en voelde een steek van vreugde en verdriet door me heen sidderen. De ogen van Mr. Gefion fixeerden zich uit gewoonte op Lucifer. Ik wist meteen dat hij zijn boek alweer niet bij zich had.
‘U bent uw boek vergeten Lucifer?’ Vroeg hij spinnend.
Ik balde mijn handen tot vuisten en probeerde kalm te blijven.
‘Ja.’ Lucifers antwoord was kort en bondig.
‘Dan wil ik uw agenda hier vooraan.’ Eiste Mr. Gefion argwanend.
‘Die heb ik niet bij me.’ Mompelde Lucifer terug, maar Mr. Gefion had hem niet gehoord, hij bleef maar doorbazelen over hoe afschuwelijk de studenten op Silverbow Arts waren.
‘Uw agenda Lucifer.’ Herhaalde hij ongeduldig.
‘Ik zei toch dat ik hem niet bij me had!’ Lucifer verhief zijn stem en ik kromp ineen. De blik in Mr. Gefions ogen veranderen, hij was woest.
‘Dan kunt u uw nu bij Mr. Lethe melden aan de directie.’ Snauwde hij.
Lucifer schoof zijn stoel naar achteren en ik beet nerveus op mijn lip.
De wolkenketens werden donkerder en ik voelde de woede door me heen trekken. De deur viel lawaaierig in het slot toen hij de gang op ging, hij was dus even woedend als ik. Ik gromde toen Mr. Gefion zelfvoldaan in zijn handen wreef, de eerste kras in het bord verscheen en de leerlingen hielden geschokt hun handen tegen hun oren.
‘Wat is er Ab?’
‘Ik weet niet of ik me kan beheersen..’
Het bleef stil in mijn hoofd, Shiloh wist dat het niet veel goeds betekende.
‘Wat is er gebeurd?’
‘Hij is naar de directie gestuurd.’
‘Foute boel.’
‘Ik begrijp niet waarom ik me er zo druk om maak, ik word toch opgeëist.’
‘Door het licht Ab, en dan doet het er wel toe.’
‘Weet ik, denk ik..’
De minuten strekten zich voor ons uit en vormden een ketting van frustratie en ik probeerde kalm te blijven. Mijn angst en wanhoop hadden de eerste regendruppels doen vallen en ze rolden teleurgesteld over de vuile ramen.
Ik rilde toen de deur openging, Lucifer kwam met een wit papieren strookje de klas binnen.
Hij gaf het zonder aarzelen aan Mr. Gefion en verzamelde zijn spullen.
Hij leek kalm maar zijn ogen schoten af en toe naar mijn gezicht.
Ik voelde mijn hart verkrampen.
‘Een toelating om de school te verlaten, voor altijd?’ Mr Gefion keek Lucifer verbouwereerd aan. Hij hees de elektrische gitaar om zijn schouder en ik volgde elke beweging die hij maakte, elke contour van zijn lichaam.
Omdat ik wist dat dit de laatste herinnering aan hem zou zijn.
Toen hij kort even omkeek, vonden zijn as gekleurde ogen weer de mijne.
We wisten beidde dat we elkaar nooit meer zouden terugzien.
Onze harten hadden altijd gezwegen en ik had spijt.
Spijt omdat ik het hem nooit had vertelt.
‘Altijd Absinthe.’
‘Ik wil jouw ook niet kwijt, niet na alles.’
‘We raken elkaar niet kwijt.’
‘Nooit?’
‘Nooit.’
Reacties:
Waaauww,
Ik houd gwn van jou verhalen! Ze zijn altijd zo goed, en geweldig bedacht.
Dit is weer een topper! Ik zou me zo vereerd voelen als ik Soraya was!
Ze lijkt er heel blij mee, of course!
Prachtig gedaan, Lore!
xxx Nadine
Aaaaaaaww~!
*giggles* This so cute and beautiful
and outstanding and amazing and,
and, and... Eerrrr.. Nevermind!
Ya know what I mean! Hihi!
Wow
Wow
Wow
Wow
Wow
Wow
Wow
Wow
WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOW
You are a true genius!
Omg
Dat was zoooooo mooi!
Je moet weer eens een verhaal beginnen met hoofdstukken!
Zou awesome zijn!
Kusss
‘Altijd Absinthe.’
‘Ik wil jouw ook niet kwijt, niet na alles.’
‘We raken elkaar niet kwijt.’
‘Nooit?’
‘Nooit.
In love! Op jou geweldige verhalen!