FanFic.nl

Op tour met...ONE DIRECTION!?!

Hoofdstuk 8

Miki

Ik loop terug naar de bus waar ik de jongens tegen kom. Niall eet een sandwich, Louis rent weg voor Zayn met Zayn's spiegel en Liam zit te lezen, jup hier is alles normaal. Ik glimlach klein en plof naast Liam op de bank neer. "i've done it..." mompel ik zacht. "done what?" vraagt Liam terwijl hij verder leest in zijn boek. "ik heb Harry een soort van laten merken dat ik hem leuk vind..." zeg ik. Liam kijkt me verbaast aan. "wat bedoel je met 'een soort van'?" vraagt hij.

"nou, ik stond te zingen en Harry hoorde het, en toen ik weg liep zei ik dat het lied voor hem was en het was een soort liefdeslied" zeg ik. Liam kijkt me grijnzend aan. "ik bent trots op je" zegt hij terwijl hij over mijn haar aait alsof ik een klein kind ben dat net zindelijk is geworden. Ik rol even met mijn ogen en kijk hem aan. "nee het is niet leuk, wat moet ik nu doen!? Ik durf hem niet eens meer aan te kijken!" zeg ik half schreeuwend waardoor Niall, Louis en Zayn me vragend aankijken.

In mijn hoofd beginnen allemaal ramp scenario's af te spelen. In de meeste vind Harry me niet meer leuk en verteld hij het de pers en lachen de jongens me uit. Ik zucht en druk mijn gezicht in een kussen waar ik in begin te schreeuwen.

Als ik weer op kijk staat Harry voor me. Ik word knal rood en druk mijn hoofd weer in het kussen. Harry pakt het kussen uit mijn handen en pakt daarna mijn pols vast. "wat doe je?" vraag ik verward als hij me omhoog trekt. "kom gewoon mee" zegt Harry.

Ik hou mijn mond en loop met hem mee de bus uit. Als we buiten zijn trekt hij me mee naar het grasveld waar ik eerder deze week zat te tekenen. Zelf als we daar zijn loopt hij nog door naar een afgelegen stuk van het grasveld waar bijna niemand loopt. "wat is er nou?" vraag ik. Ik hoop stiekem 2 dingen tegelijk, aan de ene kant schaam ik me dood en hoop ik dat ik terug kan naar de bus en het andere zeg ik liever niet.

"Miki ik wil nu eens zeker weten wat je van me denkt, de ene keer lijkt het alsof me leuk vind en de andere keer mag ik niet eens in de buurt komen" zegt hij. Ik bijt op mijn lip. "ikvindjemisschieneenheelkleinietsiepietsiebeetjeboelergenswelleuk" mompel ik onverstaanbaar. "wat?" vraagt Harry verward. Ik slik even. "oke, ja ik vind je leuk" zeg ik. Ik draai me om en begin terug naar de bus te rennen.

Vlak nadat ik de bus binnen kom pakt een hand mijn pols vast en draait me om. 2 lippen worden op die van mij gedrukt en ik sluit mijn ogen. Ik weet zonder te kijken gewoon dat het Harry is. Niemand anders kan me zo'n gevoel geven als hem. Ik hoor de jongens klappen en een stem "Go Mimi!" roepen die vast van Louis komt.

Ik laat na een poosje los en kijk Harry aan. "waarom rende je weg?" vraagt hij zacht. "ik was bang dat je me niet meer leuk zou vinden als je je spelletje gewonnen had" zeg ik. "Spel? Welk spel?" vraagt hij. "van mij voor je winnen, ik dacht dat als ik zou toegeven je het niet meer leuk vond en een ander zocht" zeg ik. Ik kijk omlaag en bijt op mijn lip.

"Miki, jij bent geen spel voor me, ben je nooit geweest, je bent het eerste meisje waar ik serieus over ben" zeg hij. Ik hij op en glimlach klein terwijl er een traan over mijn wang rolt. "wees alsjeblieft mijn vriendin" fluisterd Harry. Ik kijk even naar de jongens die wild knikken en daarna naar Harry. "ik zou graag je vriendin zijn" zeg ik. Harry grijnst en drukt een lange kus op mijn lippen.

Reacties: