Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » De Hongerspelen » Peeta » hoofdstuk 2

Peeta

21 maart 2013 - 17:27

482

0

267



hoofdstuk 2

Ik staar haar aan waarom deed ze dat, ik weet wel waarom ze dat deed; haar kleine zusje zou anders sterven. de tijd verstrijkt maar ik merk niks ik zit diep in me gedachten verzonken. Dan loopt ze naar de jongens, voor het eerst hoop ik dat ik word gekozen, om haar te beschermen.
Dan pakt effie een papiertje en loopt gehaast terug en op dat papiertje staat; Mijn naam. Ik schrik maar het is toch wel wat ik wou, om Katniss te beschermen. De kansen zijn nu in mijn voordeel, nou nee niet echt... Ik zou liever hebben dat Katniss niet werd getrokken, maar dat ze vanavond veilig thuis zou zitten, en niet ergens in een trein haar dood afwacht.
Ik strompel omhoog nog diep in me gedachten, over me dood. Op de grote schermen zie ik mijn gezicht, met angst in me ogen. Ik probeer me gezicht neutraal te trekken, ze mogen mij angst niet zien.
Als ik op het podium sta zegt Effie nog wat, en dan moeten we elkaars handen schudden. Ik kijk Katniss in de ogen aan, en ik zie angst hoe goed ze het ook weet te verbergen, ik geef een knijpje in haar hand om te laten zien dat alles goed is.
Dan worden we het gerechtsgebouw in gestuurd om afscheid te nemen van onze geliefden. Mijn familie komt als eerste binnen. Sterk blijven zeg ik tegen mezelf, maar zodra mijn vader mij een knuffel geeft barst ik in huilen uit.. Dan gaat hij aan de kant en ik kijk me moeder aan, opzoek naar enige emotie in haar gezicht, maar nee, zoals ik al had gezegd: Mijn moeder ziet me dood alleen als een last van haar schouders. Na een stilte waarin ik en me moeder elkaar aanstaren, zegt ze uiteindelijk: 'District 12 zou eindelijk een winnaar kunnen hebbben.' Ik kijk haar verrast aan, dit is de enige keer dat me moeder zo iets tegen mij zegt. Maar dan zegt ze erachteraan: 'ze is een taaie, dat meisje.' Ik kijk haar even vijandig aan, en zeg dan: 'Ja een grote kans op winnen heeft district 12 dit jaar door haar.' Dan valt er weer een stilte, mijn broers kijken me aan, met medelijden over hun gezichten geschreven. Zij weten al dat ik dood ga, zou me vader het ook weten? Ik kijk hem aan, hij en Delly zijn de enige die weten dat ik op Katniss ben. Hij kijkt me aan, en met zijn ogen zegt hij: Ik weet wat je van plan bent zoon, voor het meisje. Zo zitten we daar een tijdje met zijn alle, bijna vredig. Dan komt een vredebewaker binnen, mijn vader en me broers omhelzen me nog een keer, terwijl me moeder gewoon omdraait en wegloopt. Mijn vader zegt dan nog snel: 'ik zou zorgen voor het kleine meisje, dat ze genoeg eten heeft!' ik knik, hij bedoelt Prim.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.