FanFic.nl

Ever Lasting Nightmares || The Hunger Games

1.

'Peeta?' Ik draai me om in het tweepersoons bed om Peeta te zoeken. Hij ligt er niet en ik ga rechtop zitten. 'Peeta?'

'Shhh...' Een stem komt van mijn linkerkant en ik kijk om Peeta met Hage in zijn armen te zien. Het kleine jongetje heeft zijn duim in zijn mond en zijn blonde krullen liggen in de war. Peeta rukt zijn blik van District 12 door ons raam en kijkt naar me. 'Kalm, alles is oke. Hij kon niet slapen.' Zegt hij met een glimlach. 'En Sophia?' Vraag ik. Hij streelt Hage over zijn hoofd. 'Ze slaapt als een roosje... Het is al ochtend, ik leg Hage terug in zijn bedje, hij is blijkbaar nog niet uitgeslapen.' Lacht Peeta en hij wandelt de kamer uit.

Ik wrijf in mijn ogen en sla de dekens van mijn benen. Ik blijf even zitten op de rand van het bed en begraaf mijn gezicht in mijn handen. Ik dwing mezelf om op te staan en sleep mezelf naar de badkamer, zoals ik dat al jaren doe. Ik bekijk de volwassen vrouw in de spiegel en merk de diepe wallen onder haar ogen op. Ik heb weer vreselijk geslapen, geplaagd door nachtmerrie's. Ik hou mezelf voor dat het geschreew ooit stopt, maar dan zou ik liegen. Mijn handen klemmen zich rond de wastafel en ik knijp mijn ogen dicht. Na enige tijd zo gestaan te hebben woel ik door mijn haar en bind het vast in een hoge paardenstaart voor ik de badkamer verlaat.

Ik neem de moeite niet om al kleren aan te trekken en trek mijn kamerjas van de haak aan de grijs-geverfde muur. Ik wandel de gang in, richting de kamer met de roze deur. Zachtjes open ik hem en werp een blik binnen. Sophia ligt op haar rug met beide armen om haar geliefde knuffelberen en haar bruine haar in een slordige vlecht. Ik sluip naar binnen en ga op de rand van haar bed zitten. Mijn lippen duwen een kus op haar voorhoofd en haar oogjes gaan open. 'Mama?' Vraagt haar zachte stemmetje. 'Goeiemorgen.' Antwoord ik en glimlach naar haar. 'Tijd voor het ontbijt.'

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.