FanFic.nl

Dance with me tonight || Harry Styles

02 ~ Little words.

“Geloof me, je went er wel aan.” Lachte een jongen naar me toen ik hijgend de kleedkamer in kwam strompelen, ergens herinnerde ik me dat hij Louis heette. Hij klopte op mijn schouder en liep door. Druk pratend en lachend waren de jongens zich rustig aan het omkleden, terwijl ik juist afstand hield en me razendsnel begon om te kleden. Ik schrok op toen ik een forse hand op mijn schouder voelde.
“Waarom heb je zo’n haast?” vroeg een barse stem, waarop ik me zowat doodschrok. Langzaam kwam ik omhoog en merkte dat het stiller was geworden in de kleedkamer.
“Eh, nee?” stamelde ik voorzichtig. De grote jongen knikte nors en liet mijn inmiddels pijnlijke schouder los. Alle jongens in de kleedkamer keken ons met grote ogen aan en het was doodstil.
“Mooi, reken maar dat ik dat je knappe gezicht van je in de gaten ga houden.” Gromde hij, ik kon me niet bewegen, ik stond aan de grond genageld.

Niet veel later liep ik nog wat verdoofd terug naar mijn omafiets, totdat ik tegen iets opbotste.
“Kan je niet uitk- oh, jij bent het.” Spottend keek Daphne op me neer en ik voelde me ineen krimpen. Ze had haar gerafelde joggingbroek verwisseld voor een donkerblauw sweatpant van de Abercrombie & Fitch. Ik had liever de gerafelde broek, waarin ze een succesvolle hip trust deed midden in de dans, het beeld stond nog steeds op mijn netvlies gebrand.
“Het spijt me, ik wilde je niet expres raken.” Murmelde ik en liep met een rood hoofd door naar m’n fiets. Toen ik aanstalten maakte om weg te fietsen, werd ik terug geroepen door Jesse.
“Hé Harry!” Hij kwam op me af gelopen met een bezorgd gezicht, waarop ik hem afwachtend aankeek.
“Ik wilde je even waarschuwen voor Zayn.” Jesse zei het niet eens, het was gewoon fluisteren. Hij ving mijn vragende blik op en hield zijn hand voor mijn mond toen ik iets wilde zeggen.
“Ja, die gozer die je schouder vasthield, hij houdt niet zo van die types als jou. Zayn ziet ze als concurrentie voor zijn vriendin.” Hij stopte even toen hij mijn geschrokken gezicht zag.
“Wie is dan zijn vriendin?” Vroeg ik weifelend, hoewel het antwoord al door mijn hoofd schoot.
“Daphne.” Jesse peilde mijn reactie en haalde zijn schouders op.
“Ik snap ook niet was ze ziet in die hufter, maar er valt niks meer aan te veranderen.” Vervolgde hij, het viel even stil en ik maakte aanstalten om te vertrekken.
“Wacht, Harry! Kan ik je nummer niet hebben? Ik vind je wel gezellig.” Jesse glimlachte naar me en overhandigde zijn iPhone. Een beetje wantrouwend pakte ik hem aan en typte mijn nummer in en gaf de telefoon weer terug naar Jesse. Hij mompelde een bedankje en liep weg.

Langzaam fietste ik door de schemerende stad heen en begon de training van deze avond te verwerken. Ik had breakdance altijd leuk gevonden en kon altijd makkelijk in de training meekomen van de andere vereniging, maar dit was toch wel even anders. Het was zwaar en ik merkte dat ik nauwelijks meer conditie had, de sportschool was misschien wel weer een optie. Ik bereikte mijn eigen straat en parkeerde de rammelende fiets naast mijn huis en stak de sleutel in het slot waardoor ik naar binnen kon stappen.
“Harry?” riep een vrouwenstem uit de woonkamer. Er viel een ondeugende krul voor mijn ogen en ik stopte hem weer terug bij de rest van mijn krullende haar.
“Ja mam! Ik ben het.” Schreeuwde ik op mijn beurt terug naar haar. Ik schopte mijn All Stars uit en mikte ze in de schoenenkast. Langzaam liep ik de woonkamer in en mijn moeder zat op de bank met een kop thee en een magazine. Zodra ze me zag gooide ze het magazine in de krantenbak en klopte naast haar op de bank, waarop ik zuchtte.
“Mam, mag ik niet eerst eens even douchen? Ik voel me vies, ik heb ontzettend gezweten.” Klaagde ik. Ze schudde koppig haar zwarte, steile haar. Mijn moeder was echt koppig in zulk soort dingen, ze was heel lief en zorgzaam, maar wilde net als ik heel vaak onwetend haar zin doordrijven. Ik nam plaats op de bank naast haar en ze keek me vragend aan. Ondanks mijn irritatie moest ik lachen.
“Het was zwaarder dan ik had verwacht, dat moet ik eerlijk bekennen. Heel anders dan op de andere vereniging, hier zijn ze allemaal zo ambitieus en fanatiek.” Perste ik eruit en ze keek me bezorgd aan. “Vind je het dan wel leuk, daar?” Ik knikte en stond op.
“Het is anders, misschien moet ik gewoon even wennen en de uitdaging aangaan.” Ze glimlachte naar me en ik glimlachte wat flauwtjes terug. Ik greep de Eastpack vast en slofte naar boven, voor een warme douche.

Ik wikkelde een zachte handdoek om mijn onderlijf heen en liep naar mijn kamer, waar ik de handdoek verwisselde voor een zwart boxershort en een zachte, zwarte joggingbroek. Net toen in aanstalten maakte om mijn geschiedenisboek te maken trilde mijn telefoon. Wie stuurt me nou nog op dit tijdstip een Whatsapp-bericht? Fronsend pakte ik de kwetsbare iPhone en mijn ogen schoten wat verder open van de foto van de afzender, Daphne. Trillend ontgrendelde ik en las het bericht.

‘Hee, Daphne hier. Ik heb je nummer van Jesse. Misschien was ik een beetje kortaf tegen je bij de training, je danst goed, btw. Heb je zin om me zo te zien en beter te leren kennen in het Noorderpark? Laat het weten. Kus.’

Met een doffe dreun liet ik de telefoon op het laminaat vallen en was even verstijfd. Beneden hoorde ik de deur open gaan en mijn moeder te trap op lopen, ze stak haar hoofd om mijn kamerdeur en keek me vragend aan.
“Sorry mam, ik liet m’n iPhone op de grond vallen.” Zei ik een beetje geïrriteerd door haar bezorgdheid. Ze knikte en ging weer naar beneden, met nog steeds trillende handen begon ik een reactie te typen.

’Half elf aan de linkerkant van de vijver? x’

Ik besloot het gewoon kort te houden, zonder teveel poespas en net zoals haar, mysterieus te blijven. Ik twijfelde even met verzenden, het was wel gek, haar omslag van gedrag. Eerst heel ongeïnteresseerd en nu wil ze me opeens beter leren kennen. Ik sloot mijn ogen en drukte snel op verzenden, die kon ik niet meer terug halen. Zonder een reactie af te wachten trok in een shirt en een sweater over mijn hoofd heen een schudde mijn krullen weer in model. Mijn iPhone ging weer af en dit keer las ik het bericht met wat meer zekerheid, het was met haast geschreven.

’Top, ik zie je daar.’

Verontwaardigd keek ik naar het scherm, geen kusje op het einde? Ik zocht mijn Uggs onder het bed en trok ze met een snelle beweging aan. Voorzichtig opende ik het raam van mijn kamer en klom op de dakkapel en deed het raam weer op een kier. Voetje voor voetje schuifelde ik over het dak voordat ik in de kersenboom sprong en het donker in liep, op weg naar het Noorderpark.

Reacties: