FanFic.nl

When the night falls - Drastoria.

3. When the night falls.

De regen tikte zachtjes tegen mijn ruit. Het was vroeg, te vroeg naar mijn idee. Langzaam opende ik mijn ogen tegen het felle licht aan het plafond. Benno was al wakker, zoals altijd vroeg. Ik gromde uit irritatie toen mijn wekker afging en gaf er een klap op, waarna ik op mijn buik rolde en mijn hoofd in mijn kussen duwde. 6 uur 's ochtends op een maandag, en dan nog toverdranken ook. Wie had dat bedacht. Niet dat Sneep nou zo erg was hoor, maar we hadden les met de Griffoendors. Oftewel met Potter. Sneep ging altijd helemaal uit zijn stekker tegen hem. Gelukkig was ik niet de enige die een hekel aan hem had...

Na nog wat minuten begon mijn wekker, en mijn maag, heftig te protesteren. Ik slaakte een diepe zucht en stond op. Het moest maar, als ik niet weer in de problemen zou willen komen. Dat kon ik echt niet maken op mijn eerste dag. Pas toen ik naar beneden liep dacht ik weer aan Astoria. Zou ze in de grote hal zijn? Jemig, Draco gedraag je. Je kent haar nog geen dag en je doet al zo? Je lijkt wel verliefd. Ik keek rond maar zag dat de leerlingenkamer leeg was. Iedereen was al naar het ontbijt. Ik duwde het portret opzij, waarna ik een verontwaardigde blik kreeg van de opdruk. "Goeiemorgen." Bromde ik, toen ik het zag. Wat een gezeur op de vroege maandag. Toen ik de grote hal inliep werd het even stil aan de meidenkant van de Zwadderich tafel. Ik merkte het niet eens, en ging zitten. Toen ik opkeek, merkte ik dat ik blindelings tegenover Astoria was gaan zitten. Ik kreeg verontwaardigde blikken mijn kant opgevuurd van de meiden waar ik normaal tussenzat, maar ik haalde mijn schouders op. "Sorry." Gebaarde mijn lippen geruisloos.

Na het ontbijt liep ik naar het lokaal. Mijn tripje duurde wat langer dan gedacht omdat ik constant mensen gedag moest zeggen die hoi zeiden, of me om mijn hals vlogen. Astoria liep met me mee en grinnikte. "Beetje populair?" Vroeg ze. "Duh." Grinnikte ik terug. Ik vond het grappig dat ze dat doorhad, want ik had niet echt het idee dat haar aandacht bij mij lag. "Weet je al of je in her zwerkbal team zit?" Vroeg ze uiteindelijk, toen we gingen zitten. Ik schudde mijn hoofd en opende mijn mond om te zeggen dat ik er praktisch gezien al bijzat, maar Potter kwam binnen en Sneep begon gelijk al weer te schreeuwen. Ik zuchtte en knikte naar haar, gebarend dat ik het later zou uitleggen. Langzaam draaide ik recht op mijn stoel en deed een poging tot opletten, wat vrij lastig was met die monotone stem van Sneep. Maar ach, ik deed mijn best.

Reacties: