FanFic.nl

broken mirrors

proloog

Ik sta hier voor de spiegel..
Tranen rollen over mijn wangen, ik weet het zeker. Ik moet het doen, ik zal het doen.
Langzaam gaat mijn hand naar het mes dat op de wasbak ligt, ik pak het stevig vast terwijl de tranen blijven stromen.
Ik begin met het mes letters in mijn arm te kerven, de pijn is ondraaglijk.
Maar niet zo pijnlijk als de woorden...
De woorden die me doen stikken, die me ziek maken.
Ik hoor hopeloos geschreeuw en gebonk op de deur.
'Te laat'. Denk ik. Terwijl alles om me heen zwart wordt.
De badkamerdeur vliegt open.
Ze zijn te laat..
Ik voel het laatste beetje leven uit me verdwijnen.
Ik weet dat dat ene woord voor altijd op me zal staan...
Dat ene woord dat mensen doet rillen, dat mensen hun leven kan verzieken.
Dat woord dat mijn leven al heeft verziekt...

Gepest

Reacties: