FanFic.nl

Stay with me||Harry E. Styles

|| Stay || -OO3-

Ik duw de deur open en kijk verlegen naar de teamleider. 'Hallo.' mompel ik waarna ik naar binnen stap. 'Rosalie Moore toch?' vraagt ze. Ik knik. 'Bevalt de school je een beetje?' vraagt ze me vriendelijk. Ik knik. 'Ja hoor.' zeg ik. De blik van de teamleider valt op Louis. 'Dus. Meneer Tomlinson is ook hier hm?' vraagt ze. 'Jep.' grijnst Louis. 'Dat voorspelt niet veel goeds.' mompelt ze. 'Ga zitten.' zegt ze. Ik neem plaats en wacht tot Louis ook plaats neemt. 'Jullie zijn eruit gestuurd?' vraagt ze me. Ik knik lichtelijk. Ze plakt een blaadje uit haar lade, en schrijft er iets op. Dan geeft ze mij het blaadje. 'Wat is dit?' vraag ik terwijl ik de woorden op het blaadje lees. 'Hierop staat beshreven dat je morgen ochtend voor half acht kunt komen om te corveeën. Ook moeten jullie vandaag na school terug komen om te nablijven. Jullie kunnen nu gaan.' zegt ze. Ik zucht diep en sta op. Achter me hoor ik Louis grinniken. 'Je word bedankt.' zeg ik terwijl ik naar de kantine loop. 'Geen dank hoor.' zegt hij. Ik werp hem een dodelijke blik toe, en ga op een stoel zitten. Hij komt tegenover mij zitten. Ik neem mijn pen ik mijn hand, en net als ik wil beginnen met schrijven, pakt hij mijn pen af. 'Louis!' gil ik kwaad. 'Geef mijn pen terug.' zeg ik terwijl ik mijn hand uitsteek om het weer terug te pakken. Hij grinnikt en schud zijn hoofd. 'Weet je wel hoe onvrouwelijk je je nu gedraagt?' vraagt hij me. 'Weet jij wel hoe irritant je bent?' vraag ik geërgerd en pak snel mijn pen af. 'Idioot.' mompel ik en begin huiswerk Nederlands af te maken. Na een tijdje kijk ik hem aan van onder mijn wimpers. Een lichte glimlach trekt over mijn gezicht. Ik hef mijn hoofd op, en kijk hem nu recht aan. 'Wat?' vraagt hij me grinnikend. Ik schud mijn hoofd. 'Niets hoor.' zeg ik. Na een korte stilte zeg ik: 'Hoe irritant je dan ook bent, ik geef toe, je bent knap.' zeg ik zachtjes. Ik voel hoe het bloed naar mijn kaken trekken. 'Je word rood!' roept hij lachend. Ik rol met mijn ogen en grinnik zachtjes. Net voordat de bel gaat, stop ik mijn boeken in mijn tas. 'Kom, dan gaan we naar de les.' zeg ik met een glimlachje. Hij knikt en springt op waarna hij naast me komt lopen. Een lichte glimlach verlicht zijn gezicht.

Reacties: