FanFic.nl

Stay with me||Harry E. Styles

|| Stay || -OO5-

Een glimlach staat op mijn gezicht als hij zijn hand in de mijne haakt. De warmte van zijn hand, het doet me gewoon verbazen. Terwijl mijn handen altijd - zelfs in de zomer - bevriezen, zijn zijn handen zelfs in de winter lekker warm. Echt ideaal gewoon. We lopen over de met sneeuw bedekte straten. Ik had thuis moeten zijn want het is kerstmis, maar ik wil niet naar huis. Niet na de ruzie die er was. k ben veel liever hier, met hem, hand in hand, met een fijn gevoel. Ik hou van hem. Op dit moment is hij mijn alles. 'You are my everything, stay with me. Stay forever here, by my side. Don't leave me.' fluster ik zachtjes. De verdriet komt gelijk naar boven. 'Hm.' humt hij wat. Zoals altijd. Hummen, dat is zijn specialiteit. Altijd humt hij wat als ik iets liefs zeg, en verwacht dat hij het terug zegt. Nooit heb ik de drie kleine woordjes gehoord die ik zou willen horen. Nooit uit zijn mond in ieder geval. Nou nee, nu lieg ik. Ik heb het wel gehoord. Een keer. En ja, hij had het gewoon tegen mij. In het begin. Toen hij mij voor zichzelf probeerde te winnen. Ik zucht en knijp eens in zijn hand. En zoals gewoonlijk geeft hij geen kneepje terug. Ik vraag me af hoe het is. Ik bedoel hoe het is om liefde terug te krijgen. 'Hou je ook van mij Jason?' vraag ik zachtjes. De tranen branden achter mijn ogen. Meteen staat hij stil, en neemt mijn kin tussen zijn vingers. 'Ja natuurlijk love.' fluistert hij terwijl hij een kusje op mijn lippen drukt. 'Waarom vraag je dat?' vraagt hij me dan. Ik haal mijn schouders op. 'Kweenie. ' mompel ik. Ik had willen schreeuwen. Ik had willen zeggen dat hij nooit een lief woordje tegen me zei, dat hij me nooit liefdevol kuste, dat hij me nooit omhelsde. Hij gedroeg zich nooit als een echt vriendje. Maar natuurlijk heb ik het niet gezegd. Straks maakt hij het uit ofzo, en dan? Wat dan? Dan ben ik alleen. Nu heb ik iemand ten minste. Al is hij nog zo stom tegenover mij. Ik hou nog steeds van hem. En ik weet zeker dat hij ook van mij houd. 'Ik hou van je, dat weet je toch?' vraagt hij. Liefde is in zijn stem te horen. IGelijk beginnen de vlinders in mijn buik rond te zweven. Ik knik. 'Natuurlijk weet ik dat.' zeg ik me groot houdend. Hij knikt goedkeurend, en neem mijn hand weer in de zijne. 'Mooi zo.' zegt hij. 'Vergeet niet dat ik van je houd Rose. Wat er dan ook mag gebeuren, ik hou van jou.' zegt hij en drukt voorzichtig een kus op mijn kruin.

~~~
het gaat steeds duidelijker worden,
wacht gewoon af : )
xxx

Reacties: