broken mirrors

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » One Direction » broken mirrors » Love at the first sight <3

broken mirrors

Geschreven door:

Ims

Onderdeel van:

broken mirrors

Laatst bijgewerkt:

20 april 2013 - 20:42

Aantal woorden:

727

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

369

Love at the first sight <3

FINALLY a new chapter srry guys dat het soms veeeeels te lang duurt, ik heb het super druk met huiswerk en leren enz. En in de meivakantie ben ik btw een hele week in frankrijk, en aangezien niemand daar een laptop mee naar toe neemt wordt nieuwe stukjes schrijven heel lastig...sorry als je btw geen zin meer hebt om mijn fic te lezen, zeg het maar hoor! anders blijf ik je onnodig meldingen geven die je helemaal niet wilt. Enjoy!!

Ik veegde de tranen van mijn wangen, Terwijl ik knikte.
'Ja ik b-ben o-oke.' Stotterde ik. 'Waarom huil je dan als alles oke is?' Vroeg Harry met een bijdehante toon in z'n stem. Ik ging zitten. 'Omdat mijn broertje laatst is overleden is, en mijn moeder overspannen is en ik daardoor helemaal alleen woon, en ik heel erg gepest word en niet meer weet hoe ik het allemaal op moet lossen.' Mijn stem veranderde van zacht fluisterend naar hard huilend toen ik deze zin zei. Harry kwam naast me zitten en sloeg een arm om me heen.
Ik had mijn gezicht in mijn handen begraven en huilde. Niet heel zachjes, maar hartverscheurend hard.
Harry trok me naar zich toe en gaf me een knuffel, terwijl ik uithuilde op zijn schouder. Pas nu realiseerde ik me dat er tóch iemand om me gaf. Dat er uiteindelijk tóch iemand mijn vriend wou zijn, dat er iemand met me om wou gaan.
Eindelijk iemand die me niet doodwenste.
Hij haalde me los uit zijn greep en streek over mijn wang.
'Het komt wel goed ik ben er voor je.' De woorden kwamen fluisterend over zijn lippen.
Een glimlach kon ik niet binnenhouden.
Er was iemand voor me! Eindelijk iemand die die pestkoppen een lesje kon leren!
'Heb je misschien zin om met mij mee naar huis te gaan?'
Even stond ik versteld, iemand vroeg mij mee naar huis? Mij?
'Uhhh oké.'
Ik was blij dat we vandaag geen huiswerk hadden opgekregen, en ook geen huiswerk voor vandaag hadden.

We waren halverwege toen Harry vroeg: 'Zit je toevallig in GYM6A?'
Ik keek hem vragend aan terwijl ik knikte. 'Ja hoezo?'
Hij keek verrast mijn kant op. 'Nou omdat ik morgen toevallig ook in die klas kom.' Zijn wangen werden roder terwijl hij het zei.
Mijn mond vormde een 'o', maar geluid kwam er niet uit.
De rest van de weg was het stil tussen ons. Een raar gevoel nam mijn buik over. Ik was niet verliefd op hem, dat voelt anders.
Ik was wel vaker verliefd geweest, ik wist hoe dat moest voelen.
'We zijn er.' Hoorde ik aan mijn linkerkant.
Harry pruttelde de sleutel in het slot en deed de deur open.
Tegenover de kapstok, op de trap, zat een jongen met rode betraande ogen.
Hij had bruin haar en grijs-blauwe ogen.
'Lou What's wrong?'
Er kwam een jongen uit de kamer tegenover ons, Hij had kort bruin haar en bruine ogen.
'Yeah Lou what just happened?' Hoorde ik uit Harry's mond komen.
Ze gingen bijde naast de jongen op de trap zitten.
'Eleanor en ik hadden net een ruzie...' Zei hij met een gebroken stem.
Een zucht rolde over zijn lippen en hij ging verder met zijn zin.
'En ze heeft het uitgemaakt.'
Harry en de andere jongen gaven hem een knuffel. 'Hey guys.' Zei hij.
Liam en Harry maakten zich los uit de knuffel.
'I'm still a guy that loves girls who eats carrots.'
Ze moesten alle drie lachen. De jongen met de bijnaam 'Lou' keek me aan en stopte met lachen.
Ik stond nog steeds in de deuropening.
'Harry who's the girl?' Vroeg hij.
Harry keek even naar mij en stond toen op.
Hij ging naast me staan, 'this is..'
Ik moest nog even verwerken wat er was gebeurd en had niet door dat Harry me aan het voorstellen was en ik mijn naam moest zeggen.
'Ooohw eh Shannon.' Ik voelde mijn wangen rood worden en stapte binnen.
mijn gedachten vervaagden en maakten plaats voor de jongen op de trap.
Vlinders namen mijn buik over en ik werd alsmaar roder.
'Ik ben Liam.' Zei de jongen die vanuit de andere kamer was binnengekomen.
Nu moest ik nog bij de kapstok zien te komen, en helaas hing die tegenover de trap.
Ik probeerde er niks van te laten merken en liep naar de kapstok.
Met knikkende knieën stond ik mijn jas uit te trekken.
'Heb jij nog een sweater aan?' Hoorde ik harry zeggen.
Het was vandaag warm, dat weet ik. Maar niemand hoefde iets van mijn Anorexia te weten.
Ik ging op mijn tenen staan om mijn zomerjas op te hangen, want de kapstok hing best wel hoog, of ik was gewoon niet zo groot.
Met mijn blik gericht op de grond draaide ik me om. Mijn hart stond even stil toen ik opkeek.
'My name is Louis Tomlinson...' Fluisterde hij.
Vlinders ontploften in mijn buik, mijn knieën begonnen nog erger te knikken.
En het ergste van alles: mijn hoofd werd alsmaar roder.
Hij pakte mijn hand vast, en het gevoel in mijn buik werd erger.
Ik was verliefd, ik was heel heel heel erg verliefd.