Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Falling In Love ~ Harry Styles » ~3
Falling In Love ~ Harry Styles
~3
De volgende ochtend word ik gapend wakker, ik rek me uit en kijk om me heen. Er verschijnt een lach op mijn gezicht ‘ohja ik ben in Londen’ denk ik. Ik rek me nog een keer uit voordat ik mijn bed uit ga en naar de inloopkast loop, ik haal daar een zwart kokerrokje, panty en oversized shirt uit en trek het aan, daarna doe ik mijn make-up en loop naar beneden. Caroline lacht naar me als ze de eetkamer binnen ziet lopen. ‘Goedemorgen’ mompel ik, ‘lekker geslapen?’ vraagt ze, ik knik. ‘Als je al honger hebt kan je in de keuken aangeven wat je wilt eten. Het word dan voor je klaargemaakt’ ze wijst de deur aan waar gister het meisje doorheen was gekomen die ons eten serveerde. Ik loop door de deur en kom in de keuken die ik gister heel even gezien had, in het ochtend licht ziet de keuken er nog groter uit dan dat ik me herinnerde, ik zie een kok staan en vraag aan hem of ik wat yoghurt mag. Hij knikt en doet de grote koelkast open en pakt een pak met yoghurt eruit. ‘ Do you want some sugar in it?’ vraagt hij, ‘yes, please’ ik voel me een beetje ongemakkelijk dat ik iemand anders mijn yoghurt laat inschenken. ‘here you go’ zegt hij en geeft me een klein lachje, ‘thank you’ zeg ik en lach terug. Na het ontbijt vraag ik aan Caroline waarde dichtstbijzijnde Starbucks is, ‘als je hier het park inloopt en gewoon in een rechte weg blijft lopen tot je eruit bent is hij meteen voor je neus naast de kunst galerij.’. ‘oké bedankt, ik ben rond half 5 weer terug ik ga met een paar vrienden uit Nederland even alles doornemen wat we volgende week moeten doen, is dat goed?’ vraag ik en kijk Caroline aan. ‘Ja tuurlijk, geef me even je telefoon dan kan ik mijn nummer erin zetten voor als je verdwaald raakt.’ Ze pakt mijn telefoon aan zet haar nummer erin en geeft hem terug. ‘have fun!’ zegt ze als ik me omdraai, ‘thanks’ zeg ik en loop naar de deur.
Als ik aankom bij Starbucks zie ik dat alleen Bart en Job er al zijn, ‘hi’ zeg ik en ga aan de kant van het raam zitten tegen over de jongens. Ze zeggen me gedag en gaan verder met hun gesprek over voetbal. Niet veel later zijn Julia, Anne en Lola er ook. Na ruim 4 uur gekletst te hebben ben ik erachter gekomen dat Bart en ik het het ‘beste’ hebben getroffen, netzoals ik zit Bart bij een rijk gezin en in een groot huis. Job, Anne en Julia zitten in een rijtjes huis en Lola zit in een flat en moet haar kamer delen. We wisselde adressen uit en ik kwam erachter dat ik alleen een beetje in de buurt zat bij Bart. Om half 5 gingen we terug, ik nam weer afscheid van Lola, Anne, Julia en Job en liep een stukje terug met Bart. Ik moest rechtdoor en hij links, ook wij namen afscheid en ik liep alleen verder. Toen ik weer terug was en de deur sloot werd ik opeens besprongen door iets, ik gilde en draaide me om toen ik een witte labrador zag. Caroline kwam gehaast aangelopen en riep de hond terug, ‘het spijt me, kim moet nog leren hoe ze zich moet gedragen’ zegt ze met een strenge blik naar de hond. ‘ het geeft niet, ik ben het wel gewend ik heb zelf thuis in Nederland ook een hond, hoe komt het dat ik haar hier gister en vandaag niet gezien heb?’ vraag ik met een verbaasd gezicht. ‘Daniel heeft haar net opgehaald bij de dierenarts, ze had een kleine operatie niets ergs.’ Zegt ze en geeft Kim een aai over haar bol. ‘mag ik een stukje met haar lopen door het park?’ ik kijk haar aan en zie dat ze nadenkt, ‘daar hebben we ook huishoudsters voor, maar als je dat wil mag het hoor’ ze loopt naar een kastje en pakt daar een hondenriem uit, maakt Kim vast aan de riem en geeft hem aan mij. ‘niet te ver weg, we gaan over een uur eten’ zegt ze en draait zich om.
Samen met Kim loop ik naar het park, ondertussen beantwoord ik een paar berichtjes en besluit om daarna mijn moeder te bellen. Nadat ik alle berichtjes heb beantwoord laat ik kim los en bel mijn moeder, ‘ Em waarom bel je dit is harstikke duur!?’ hoor ik mijn moeder bijna door de telefoon schreeuwen, ‘hai mam, ja ik mis jou ook’ lach ik. ‘ik jou ook hoor lieverd, en Sammie ook. Hoe is het, wat is dat geluid dat ik hoor? De wind?’, ‘ja goed hoor, ik ben de hond aan het uitaten, het is een witte labrador en volgensmij is ze nog niet zo oud.’ik kijk om me heen en zoek Kim, ‘KIM! Waar ben je, KIM!’ roep ik ‘Ehm.. ik zie haar nergens meer, mam ik heb je hulp nodig. Waar zou jij heen gaan als je een hond was? Denk als een hond!’ ik kijk zoekend om me heen maar nergens zie ik een witte labrador. Ik hoor mijn moeder aan de andere kant van de lijn lachen ‘mam dit is NIET grappig, ik weet niet waar ik moet kijken, dit park is ook zo groot overal zijn er afgesloten plekken met muren struiken of bomen..’ ik kijk nog een keer achter me en loop ondertussen het hoekje om, ik bots tegen iemand aan en laat geschrokken mijn telefoon uit mijn hand vallen ‘i’m so sorry i was just looking for…’ ‘your dog’ maakt de jongen mijn zin af. Ik kijk langs hem en zie daar Kim kwispelend staan, snel maak ik haar weer vast en loop terug om mijn telefoon van de grond te pakken en zie dat de jongen hem van de grond pakt en aan mij geeft, ‘thanks’ zeg ik als ik mijn telefoon aanpak. ‘No problem’ zegt hij met een kleine glimlach. ‘Hoi mam, ben je er nog?’, ‘ja, wat is er gebeurd opeens antwoordde je niet meer’, ‘ik liep per ongeluk tegen iemand aan, ik heb Kim gevonden, ik bel je nog terug oké? Doeeei!’, ‘oké is goed, dag Em’. Ik beëindigde de oproep en stopte mijn telefoon in mijn zak. ‘What languange was that?’ vraagt de jongen met een verbaasde stem, als ik het goed hoorde dan ik kon niet zien hoe hij keek, hij droeg een oversized beanie met daaroverheen de capuchon van zijn vest en een zonnebril, ookal scheen de zon niet. Opeens voelde ik me bang, ik stond hier met een onbekende die onherkenbaar was als er iets zou gebeuren. Ik wou weg ‘Dutch, i have to go bye’ zei ik en liep weg zonder te wachten op antwoord, ik liep zo snel als ik kon, ik voelde dat hij me nog nakeek maar keek niet meer om.
Toen ik thuis aankwam liet ik Kim los, legde haar riem terug in de kast en voordat ik naar boven liep om me op te frissen zag ik dat de tafel gedekt was voor 4 in plaats van voor 3, ik vroeg me af wie er mee zou eten. Toen ik klaar was met opfrissen en net mij staart los trok om een nieuwe staart te maken hoorde ik stemmen, snel maakte ik een nieuwe staart en trok een sprintje naar de trap. ik herkende die stem ergens van maar kon hem niet meteen plaatsen, ik liep de trap af en zag de jongen van net.. ‘you..’ zei ik en de jongen draaide zich om en grijnsde naar me.
Reacties:
hahaha.
You, that ... Aaarghh I'm gonna kill you.
Nee grapje.
Lovelyy
I love itttt <33
Nogmaals; je schrijft echt super leuk en goed