Irresistible~Harry Styles [END]

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » One Direction » Irresistible~Harry Styles [END] » Deel 12: Zayn.

Irresistible~Harry Styles [END]

Geschreven door:

Lotteimy

Onderdeel van:

Irresistible~Harry Styles [END]

Laatst bijgewerkt:

2 mei 2013 - 15:28

Aantal woorden:

622

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

338

Deel 12: Zayn.

Hi guys! Willen jullie ook alsjebiiiiieft ook anderen vertellen over mijn fanfic? Ik heb namelijk nog niet zo veel lezers ): Dit stuk is een beetje kort maar alsnog: enjoy! xoxo

Zayn's P.O.V.:
Ik zit met Louis, Niall en Liam aan de keukentafel. Harry zit boven alleen op zijn slaapkamer, al een paar dagen. Gelukkig hebben we vrij. ‘Jongens, we kunnen hem daar toch niet laten zitten? Iemand moet naar hem toe.’ Zegt Niall. We knikken. ‘Ik ga wel.’ Zeg ik en ik sta op. Ik loop de kamer uit, naar boven richting Harry’s slaapkamer. Ik klop op de deur. Harry schreeuwt. ‘Wie je ook bent, ga weg!’ Ik wil Harry graag helpen, dus ik doe toch de deur open. Mijn hart maakt een sprong als ik Harry zie zitten. Hij zit met zijn rug tegen de muur aan. Naast hem ligt een plastic bak. Met braaksel. Harry ziet er slecht uit. Onder zijn ogen zitten dikke wallen en hij ziet bijna groen. Ik kan het maar een paar seconden aanzien. Ik ren de kamer uit met de gedachte: Ik moet naar Debby toe. Dit kan zo niet langer doorgaan. Ik ren naar buiten en stap op de fiets. Ik pak mijn mobiel en bel Debby’s vriendin Demi. Ik heb echt geluk dat ik aan haar nummer ben gekomen, anders zou ik niet weten waar ik Debby moet vinden. Ik hoor de telefoon overgaan en dan wordt er opgenomen. ‘Hallo, met Demi’ hoor ik haar zeggen. ‘Hi Demi. Je spreekt met Zayn, van One Direction.’ Ik bereid me voor op wat gaat komen. Het is vijf seconden stil en dan hoor ik haar roepen en schreeuwen tegen haar moeder. ‘OMG! NO WAY! ZAYN!!!! MAM!!!!?? IK HEB ZAYN VAN ONE DIRECTION AAN DE TELEFOON!!!! OH MY GOD!’ Ik schraap mijn keel. ‘Demi, rustig aan alsjeblieft. Ik help je hulp nodig.’ Ze haalt diep adem. ‘Sorry! Ik ben gewoon heel blij dat ik je aan de telefoon heb. Debby heeft het al vaak over jullie gehad via sms.’ Ik grijns. ‘Demi, weet jij waar Debby is?’ vraag ik hoopvol. ‘Is ze niet bij jullie dan?’ vraagt Demi. ‘Nee.’ Demi zwijgt en is waarschijnlijk aan het nadenken. ‘Maar ze is ook niet bij haar ouders.’ Zegt ze uiteindelijk. ‘Ik denk dat ze dan bij haar oma is, daar ging ze weleens vaker naartoe.’ ‘Okee, bedankt Demi. Kun je me het adres van haar oma geven?’ vraag ik. ‘Tuurlijk.’ Zegt ze en ze geeft me het adres. Daarna hangen we op en ik stap op de fiets.

Zodra ik de straat inkom van Debby’s oma, zie ik een meisje lopen. Het is Debby! Ze heeft mij ook gezien, want ze rent snel een huis in. Het huis van haar oma.

Debby’s P.O.V:
Ik ren naar binnen. Ik doe de deur dicht en op slot. Ik ren naar de woonkamer en kijk door het raam. Shit! Ik zie Zayn van zijn fiets stappen en naar de voordeur lopen. Hij belt aan. Ik verroer me niet. Wat zal ik doen? Opendoen? Wegrennen? Hij belt nog een keer aan. Ik besluit toch maar open te doen. Zodra de deur opengaat, kijk ik in Zayn's bruine ogen. 'Hey.' zegt hij. 'Hi.' antwoord ik verlegen. 'Mag ik binnenkomen?' Ik knik. 'Ja hoor.' mompel ik. Hij stapt naar binnen en ik doe de deur dicht. We lopen naar de woonkamer waar oma op de bank zit. Ze kijkt op, geeft me een knipoog en gaat naar de keuken. Zayn en ik gaan naast elkaar op de bank zitten. Er volgt een awkward stilte. Na een tijdje begint Zayn het gesprek. ‘Debby, het gaat niet goed met Harry. Hij mist je enorm, en huilt hele dagen en hele nachten..’ Ik slik. ‘Echt waar?’ vraag ik. Zayn knikt. Ik weet niet wat ik moet zeggen. In Harry’s sms’je leek het erop dat hij er niet heel erg mee zit, maar dat blijkt dus wel zo te zijn.