Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Stand Alones » Number one
Stand Alones
Number one
Met mijn nieuwe lichte spijerbroek en lila sleehakken loop ik over de boulevard. Een lichte bries waait mijn donkerblonde haren naar achter. Het is heerlijk weer en het zonnetje schijnt op mijn gezicht. Mijn vrienden waren een half uur geleden al naar huis gegaan, maar het is te lekker buiten om weg te gaan. Ik zie een schattige strandtent, waar haarden met banken eromheen staan. Daar ga ik heen! Ik zoek een leeg plekje uit en geniet van de zon.
‘Wil je misschien iets drinken?’ Uit mijn gedachten gehaald kijk ik opzij. ‘Huh, ehmm, doe maar een cola.’ Dat kwam er niet zo lekker uit. Ik bekijk de jongen die mijn bestelling kwam opnemen. Bruin haar, en ogen waarin je helemaal wegsmelt. Woww, stop Ivana!! You don’t like like strangers! Al hoewel dat witte schortje hem wel erg schattig staat. Het gaat echt niet goed met me. Misschien heb ik wel een zonnesteek ofzo. ‘There you go.’ Hij zet mijn glas op een klein tafeltje naast de bank. Mijn ogen zoeken de zijne. ‘Dank je,’ zeg ik, als we elkaar eindelijk aankijken. Ik voel mijn wangen rood worden. Hij kijkt naar de grond, en dan omhoog. Een glimlach vormt zich op zijn gezicht. ‘Is er iets? Je smiled helemaal.’
‘Ik moest toch even controleren of ik hier wel echt zo’n meisje aan het praten ben.’
Zo’n meisje?? Is dat iets goeds? Mijn gezicht spreekt waarschijnlijk boekdelen. Hij grinnikt.
‘Dat is iets goeds hoor. Heel goeds zelfs.’ Zijn wangen worden langzaam rood. Ik moet me inhouden om niet te gaan awh’en. Het is echt heel schattig. ‘ZAYN!! Waar blijf je?! Er zijn nog meer bestellingen!!’ ‘IK KOM ERAAN! Sorry, ik moet weer aan het werk.’ En met een knipoog verlaat hij me. I just discovered his name. Zayn… klinkt goed. En past helemaal bij hem. Ik pak mijn cola en neem een slokje. Intussen begint de zon langzaam onder te gaan. De zee ziet er prachtig met de rode waas. Een zacht gekuch van achter me. Ik draai me om en zie Zayn staan. ‘We gaan sluiten.’ Ik kijk op mijn horloge. Pas 9 uur. ‘ Dat is vroeg.’
‘Ja, mijn baas gaat op vakantie dus sluit de tent eerder.’ Ik sta op. We hebben ongeveer dezelfde lengte. Maar ik heb hakken aan, dus dat telt niet. Tenminste, dat vind ik.
‘Waar moet je heen??’ Verwonderd kijk ik op. ‘Ehmm, naar de dichtstbijzijnde tramhalte.’
‘Zullen we samen gaan? Mijn auto staat daar ook in de buurt.’ ‘Lijkt me leuk!’
Samen lopen we over de boulevard. ‘Wacht heel even.’ Ik stop met lopen en leun met mijn hand tegen hem aan, terwijl ik met mijn andere hand mijn sleehakken uittrek.
‘Zo, dat loopt wat beter.’ Hij lacht. ‘Probeer jij maar eens een paar uur op deze hakken te lopen, en dan zal je zien hoeveel pijn je voeten gaan doen.’ Ik geef hem een speelse duw en begin ook met lachen. Als hij uitgelachen is vraagt hij hoe ik eigenlijk heet. ‘Ivana. En jij bent Zayn toch??’ verbaasd kijkt hij me aan. ‘How do you know?’ ‘Tja, je baas schreeuwde het zowat door die tent heen.’ ‘Owh, op die manier.’ Ik grinnik en in de verte zie ik de tramhalte al.
Bij de tramhalte kijk ik naar de tijden. Hij komt pas over een half uur…. Well that sucks.
‘Waar woon je?’ ‘Bij de stad, twee straten achter de starbucks. Of nou eigenlijk voor de starbucks. Het ligt er aan van welke kant je komt.’ ‘Kom.’ Hij pakt mijn hand vast en trekt me mee. Een warm gevoel komt mijn lichaam binnen. Voor een hummer stopt hij, en doet de deur open. ‘Stap maar in, dan breng ik je naar huis.’ ‘Maar ik…’ ‘Niks te maar, stap in. Ik laat je hier niet alleen een half uur wachten. Er lopen hier rare gasten rond.’ Ik grinnik.
‘Net zoals jou zeker.’ Quasi beledigd kijkt hij me aan. ‘Just kidding silly,’ zeg ik, en ga met mijn hand door zijn haar. Ik stap en leg mijn schoenen voor me.
Ik pak mijn schoenen en stap uit. Ik wacht tot Zayn naast me staat en loop dan richting mijn deur. Voor de deur draai ik me om, in zijn mooie ogen kijkend. ‘Bedankt voor de lift.’
‘Always.’ Hij komt voor me staan, met amper een meter tussen ons in. ‘Mag ik je nummer? Ik.. weet je… wil niet…’ Ik giechel. ‘Geef je mobiel maar.’ Ik type mijn nummer in, en zet mijn naam erbij. ‘Ief??’ Owhja, dat weet hij niet. Dom van me. ‘Dat is een soort van bijnaam van me. Maar je mag ook gewoon mijn normale naam erbij zetten hoor.’ ‘Het is goed. I like it.’ Ik voel na zo’n korte dag al zo veel voor die jongen. Hij is gewoon perfect. Lief, attent en zeker mijn type. Hij legt zijn armen om mijn middel. ‘Spreek ik je snel weer?’ Ik hum, leg mijn armen in zijn nek en buig mijn hoofd langzaam naar hem toe. Zachtjes druk ik mijn lippen tegen de zijne. Voorzichtig trekt hij zijn hoofd terug en kijkt me met een twinkeling in zijn ogen aan. ‘Ik spreek je snel, heel snel,’ zeg ik, en loop mijn huis binnen.
Reacties:
aaawwhhh beautiful!
alleen bij sommige woorden heb je letters teveel of letters te weinig, even een tipje: ik weet niet of dat je het al doet, maar bij deze lees de stukjes die je schrijft na, dan kun je fouten ontdekken die je dan kunt verbeteren.
verder is het echt super schattig!!!
snel verder!
ik weet dat ik hier al een keer op heb gereageert maar het is echt geweldig!!!
miss kan je een vervolg schrijven???
i just fukking love this story
xoxo