FanFic.nl

Until you save me. <3 [PAUZEEEE]

002

De deur ging open en ik hoorde dat er een naar mensen naar binnen liepen. ‘Feline, gaat het?’ Het was Harry’s geruststellende stem die het vroeg. ‘Ga weg!’ riep ik boos. Ik wou alleen zijn. Zonder mensen die constant over je gevoelens gingen praten. Ik haatte gevoelens, soms wou ik dat ze niet bestonden. Als het kon had ik ze meteen verwijdert. Tuurlijk waren er leuke gevoelens, maar ik had ze nooit. Ik had ze nooit en zal ze ook nooit hebben.
‘Nee Feline. We gaan niet weg. We willen je helpen.’ Een stem van een jongen. Deze stem had ik nog niet eerder gehoord.
‘Ga weg… Alsjeblieft.’ Zei ik. Ik merkte dat mijn stem erg aan het trillen was. Mijn kussen was nat geworden van de vele tranen die over mijn wangen naar benden liepen. De tranen liepen uit mijn lichaam en ze maakten plaats voor gevoelens. Stomme, vervelende gevoelens. Ik ging rechtop zitten.
‘ Hoi. Mijn naam is Liam.’ Een jongen stak zijn hand uit en pakte de mijne vast. ‘Feline’ antwoordde ik. We lieten elkaar hand weer los. Zijn hand voelde warm aan. Warm en zacht. De eerste keer dat er een goed gevoel binnen kwam. Zijn hand voelde net als die van mijn vader. Wat had ik mijn vader al lang niet meer gezien. Ik miste hem, heel veel. Ik kon niet wachten tot het jaar weer voorbij was en ik weer naar huis toe mocht. Omdat mijn moeder is overleden aan en ziekte, heeft mijn vader altijd voor me gezorgd. Een diepe zucht verliet mijn mond.
‘Feline, we gaan zo eten. Ga je mee.’ Weer een andere stem. Een meisje met goudbruine, steile haren en donkerbruine ogen kwam naast me zitten. Ze keek me verlegen aan. Haar handen had ze in elkaar gevouwen en haar haar had ze over haar rechter oog laten vallen.
‘Ja. Ja ik kom er zo aan.’ Liam, Niall en het meisje liepen de kamer uit. Harry bleef zitten op mijn bureaustoel. Hij keek me aan met een blik waarvan een rilling over mijn rug liep.
‘Harry? Is er iets?’ vroeg ik. Hij keek me aan en schudde met zijn hoofd. ‘nee hoor.’ zei hij er nog snel achteraan. ‘Zou je misschien weg willen gaan? Ik wil me graag omkleden enzo.’ Het leek even te duren voor mijn woorden tot Harry doordrongen, maar uiteindelijk stond hij op en verliet hij mijn kamer. Ik stond op en liep naar mijn kledingkast. Tuurlijk, alle leuke kleren , voor zover ik die had, lagen bij de was. Ik pakte een joggingbroek en een simpel wit truitje uit de kast en trok die aan. Snel liep ik naar de eetzaal. Toen ik binnen kwam was iedereen al aan het eten. hmm, warme broodjes met jam, ham en kaas. Ik pakte drie broodjes en begon met eten. twee meisjes stonden op. Melinda en Vanessa. Melinda zou mijn eerste slachtoffer worden. Snel stond ik op en volgde ik de twee meisjes. Melinda deed de deur van een kamer open liep samen met Vanessa naar binnen. Kamer 104. dat moest ik onthouden. Ik liep weer terug naar de eetzaal waar iedereen me raar aankeek.
‘Ik moest gewoon naar de wc’. Antwoordde ik op de vragende blikken. En natuurlijk wist ik ook wel dat dat een stom antwoord was maar ik moest toch iets verzinnen.
‘Ik ging weer op de stoel naast Harry zitten en ging verder met eten. ‘Ik ga thee halen. Moeten jullie ook een kopje?’ Liam leunde op de stoel van Harry en keek ons vragen aan. Een kopje the zou ik inderdaad wel lekker vinden. Ik knikte en zag dat Harry hetzelfde deed. Liam liep weg en nam zijn vieze bord mee. Even later kwam hij terug met drie kopjes warme thee. Ik nam voorzichtig een slokje van de thee. Het was nog heel heet waardoor ik mijn lip verbrande. Door de schrik gooide ik het glas om en de thee vloog precies over drie mensen heen.
‘ownee! Sorry!’ riep ik. de jongens keken me aan.’het geeft niet.’ Zei een van de jongens. ‘Ik ben Louis,dat is Zayn en hij heet Kyle.’ Zei een jongens met een glimlach. Ik glimlachte blozend terug. Eigenlijk moest ik helemaal niet zo hecht met deze mensen worden. Dat zou het alleen maar moeilijker maken. Ik zag hoe de jongens met een theedoek alles droogmaakten. Ik stond op en liep richting de deur toen een hand op mijn schouder me tegen hield. Snel draaide ik me om.
’ Waar ga je heen?’ vroeg Zayn. ‘Ik ga naar de badkamer.’ Zei ik glimlachend. ‘Oke, als je daar dan toch bent.’ Ik wachtte totdat Zayn zijn zin af maakte maar in plaats daarvan trok hij zijn T-shirt over zijn hoofd en gaf het aan mij.
‘Gooi deze even bij de was’ Ik staarde naar zijn buik, die er niet verkeerd uit zag. Ik keek snel naar Zayn’s gezicht. Hij keek me grijnzend aan. Ik staarde naar hem en hij had het gemerkt. Ik voelde hoe mijn gezicht langzaam rood kleurde. Snel liep ik naar de badkamer en gooide zijn T-shirt bij de was. Ik draaide de kraan aan en gooide het koude water over mijn gezicht. Waar was ik in godsnaam mee bezig. Ik praatte tegen mijn slachtoffers en dat het nog moeilijker maken. ik liep de badkamer uit. Toen ik bijna bij mijn kamer was stopte ik. Waarom deed ik niet nu de was in de wasmachine. Ik liep teug naar de badkamer en deed de deur open. Toen ik naar binnen liep bleef ik geschokt staan. Ik wou weg lopen, maar leek vast te staan in de grond. Shit.

Reacties: