Until you save me. <3 [PAUZEEEE]

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » One Direction » Until you save me. <3 [PAUZEEEE] » 003

Until you save me. <3 [PAUZEEEE]

Geschreven door:

Faylinn

Onderdeel van:

Until you save me. <3 [PAUZEEEE]

Laatst bijgewerkt:

20 mei 2013 - 19:54

Aantal woorden:

725

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

374

003

sorry dat hij zo kort is. bij het volgende hoofdstuk word het spannend!!

Zayn POV.
Ik hoorde de deur met een klap openslaan. Snel draaide ik me om en ik keek naar het meisje dat geschrokken op haar plaats bleef staan. Ik pakte een handdoek en sloeg hem om me heen.
‘Feline.’Zei ik rustig. Ze stond nog steeds op dezelfde plek te kijken. Haar ogen wijd open en haar mond in een grote ‘’O’’. Ik liep langzaam naar haar toe. Ze knipperde en liep toen richting de deur. Snel liet ik mijn hand op haar schouder vallen waardoor ze even schrok en zichzelf snel omdraaide.
‘Ik wist niet dat je aan het douchen was! Ik heb niks gezien, echt niet!’ riep ze terwijl ze langzaam haar hoofd naar de grond draaide.
‘Het spijt me’ Ik legde twee vingers onder haar kin en bewoog haar hoofd langzaam omhoog.
‘Het maakt niet uit.’ Fluisterde ik. Een glimlach krulde haar lippen waardoor die van mij hetzelfde deden. Ze liet me op de een of andere manier heel goed voelen. Beter dan dat mijn ex Perrie me altijd liet voelen. Ik hield nog wel van haar, maar op de een of andere manier werkte het gewoon niet. Ik hoorde de deur open gaan.
‘Hey Zayn, omdat de douche uit is zou je wel klaar zijn dus ik….Ow….ik uh..ga wel weer.’ Louis was naar binnen komen lopen en liep nu dus snel weer weg. Ik begon te lachen.
‘Dacht hij nou dat we…’
‘Ja dat dacht hij.’ Feline keek me aan en begon te lachen. Ze liep naar de deur en stapte naar buiten.
‘Ik ga het even uitleggen.’ Ze sloot de deur en liet me alleen achter. Ik pakte mijn kleren en trok ze aan. De spiegel was beslagen. Ik pakte een handdoek en maakte de spiegel schoon. Mijn haren zaten warrig en ze waren nog een beetje nat. Pff , dat ga ik maar even fiksen.

Feline POV.
Ik had alles uitgelegd aan Louis en was naar mijn kamer gegaan. Ik opende een van de laatjes. Er lag een briefje in. Ik las het zachtjes aan mezelf voor.

Vanavond valt je eerste slagtoffer. Melinda is haar naam. Ga als ze slaapt naar haar kamer en vermoord haar.
Succes.

Kriebels vlogen door mijn buik en rug naar boven. Vanavond al?! Ik had nog helemaal niks voorberijd. Hoe zou ik dat ik godsnaam moeten doen. Ik liep naar mijn matras, tilde hem op en pakte er een klein pakje uit. In het pakje zat een knop. Ik drukte er op en een steen uit de muur schoot los. Is stak mijn hand in het gat en haalde er een mes uit. Ik hoorde de deur langzaam opengaan snel verstopte ik alles en Zayn kwam naar binnen.
‘Je was niet bij het avondeten.’ Zei hij. Ik keek hem aan en knikte.
‘Nee, dat was ik inderdaad niet. Ik had geen honger.’ Loog ik. Zayn kwam naar me toe lopen. Hij keek me aan waardoor ik alweer kriebels kreeg. Ik weet niet of het was omdat ik bang was dat hij me doorhad, of omdat hij zo leuk is.
‘Je vertelt niet de waarheid.’ Fluisterde hij. Ik slikte en keek hem aan.
‘Tuurlijk wel.’ Zei ik. Zayn kwam nog dichter naar me toe.
‘Nietes.’ Ik draaide me om en liep naar mijn bed.
‘Het is nu al tien uur. Ga slapen.’ Zei ik. Zayn grijnsde.
‘Oke.’zei hij. Hij ging op mijn bed liggen. Dacht hij nou echt dat hij bij mij kon slapen?
‘Denk je nou echt dat je hier kan slapen.’ Zayn keek me aan en knikte. Het maakte ook niet uit. Als hij maar snel in slaap zou vallen, want dan kon ik mijn mes pakken en even op bezoek gaan bij Melinda. Ik kroop naast hem in bed. Voorzichtig legde hij zijn hand over mijn middel. Ik draaide me om en keek nu recht in zijn ogen.
‘Wat doe je?’ vroeg ik. hij keek me aan en langzaam krulde zijn lippen omhoog. Een rilling vloog over mijn rug. Zayn drukte zijn lippen in mijn nek. inplaats van dat ik hem weg duwde, sloeg ik mijn armen om zijn nek. zachtjes beet hij in mijn nek, steeds harder. Toen pas besefte ik wat er gebeurde. Ik duwde hem weg. Zayn keek me schuldig aan en draaide zich om.
‘Sorry.’
‘Geeft niet, ga maar gewoon slapen.’ Langzaam kroop ik weer naast hem, wachtend tot hij ging slapen. Dat kon nog wel even duren.

Sorry het hoofdstuk is kort de volgende zijn weer langer!!