FanFic.nl

Kiss me, stupid || ft. Harry Styles

25.

Als er een uur voorbij is en Rue nog steeds niet terug is, sta ik zuchtend op en geef drie korte tikjes tegen de deur. ‘Wat is er?’ vraagt de man me van achter de deur. ‘Waar blijft Rue?’ vraag ik door de deur heen. Ik hoor een zacht geroezemoes en dan word de deur geopend. Met een stalen gezicht duwt hij me de gang op. Ik voel hoe mijn voeten de kou van de stenen grond in zich op trekken. ‘Ze wilt je zien.’ Mompelt hij. Hij drukt met zijn grote hand op de muur. Ik zie hoe een klein vierkant stukje muur naar achteren word geduwd en dan klinkt er een zacht gekraak. Het gekraak komt af van de muur die zich vanzelf naar achteren duwt en dan opent. Ik stap voorzichtig de gang in en kijk rond. Er is maar een enkele deur in de meterslange gang. ‘Waar zijn we?’ vraag ik hem. In plaats van antwoord te geven, loopt hij naar de deur. Ik blijf eventjes staan en loop hem dan achterna. Als ik een geluid van een vlieg hoor zwaai ik geïrriteerd mat mijn hand naar de vlieg. Hij vliegt angstig weg. Ik kijk hem achterna en mompel: ‘Ja vlieg maar lekker weg.’ Opeens zie ik een enorme vierkante buis tegen de plafond aan geplakt. Een mens kan er makkelijk door heen merk ik op. Ik heb geen idee wat het is, maar ik ben blij dat ik het gevonden heb. Ik volg met mijn ogen waar hij uitkomt en kom erachter dat ik niet kan zie waar hij eindigt omdat hij op de helft van deze gang in de plafond zit. Ik tik met mijn wijsvinger op de schouder van de man als hij de deur wilt openen. ‘Wat?’ vraagt hij geïrriteerd. ‘Wat is dat?’ vraag ik en wijs naar de vierkante buis. ‘Geen idee. Dat hadden ze jaren geleden daar aangemaakt ik weet niet voor wat.’ Hij opent de deur en duwt me naar binnen waarna hij de kamer weer verlaat om voor de deur te staan. Ik glimlach waterig als ik de gebroken Rue op het bed zie liggen. Ik loop voorzichtig naar haar toe, en ga op het bed zitten. ‘Is alles oké?’ vraag ik zachtjes. Ze schud haar hoofd. Opeens schiet iets me binnen. ‘Waarom verzorgen ze jou zo goed?’ vraag ik haar. Ze haalt haar schouders op. ‘Geen idee. Er zal wel niks achter zitten,’ mompelt ze. Ik knikt zachtjes maar ik weet dat er wel iets achter moet zitten. Toen ik hier voor het eerst was, lag ik bijna op sterven, maar niemand deed er iets aan. Ik schud die gedachte van me af en breng mijn lippen dicht bij haar oor. ‘Ik wil je helpen ontsnappen, maar je moet ons hier wel mee helpen. En vooral niet lopen snitchen,’ Mompel ik zachtjes. Ik rek me weer terug en kijk haar doordringend aan. ‘Begrepen?’ vraag ik haar. Ze knikt. ‘Dus je doet mee?’ vraag ik. Langzaam knikt ze. ‘Mooi.’ Mompel ik. Ik sta op en loop naar de deur. Ik leg mijn hand op de deurklink. Voordat ik hem naar beneden trek, draai ik me nog even om en kijk Rue glimlachend aan. ‘Ik kom waarschijnlijk nog wel eens langs. Beterschap.’ zeg ik, open de deur, en loop dan samen met de man weer terug naar de kelder.

~~~
slecht stukje i knowww

Reacties: