Hoofdcategorien
Home » De Kronieken van Narnia » The buyed wardrobe » Chapter V
The buyed wardrobe
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
12 april 2009 - 17:07
Aantal woorden:
288
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
385
Chapter V
Chapter V:
Toen ik er aankwam, begon Edmund. vluchtte de jongen meteen naar de schaduw van een boom. Het was er stil en zonnig, er was alleen schaduw als je achter een boom zat en dat was waar de jongen in elkaar gedoken zat. Ik wou naar hem toe stappen tot plots Rilian en de twee anderen voor mijn neus stonden. De andere twee renden ook meteen naar de schaduw en Rilian en ik keken ze raar aan.
Wat er met hen was zal ik je nu vertellen: zoals je al weet waren het Vampieren. Vampieren kunnen niet tegen zonlicht, als ze in de zon bleven staan verbranden ze en dus kropen ze daardoor meteen naar de schaduw.
Een van de Vampiers siste naar ons dat we naar hen moesten komen en dat deden we. Het meisje deed een voorstel: Als wij met hen zo snel als we konden in een poeltje zouden springen, zouden ze ons niets doen. Zei Edmund.
We gingen akkoord met hen en volgden de instucties op die ze ons gaven. Ãâ°én van ons moest een ring aandoen en we moesten elkaar een hand geven. Toen we klaar stonden liepen we in volle vaart naar een poeltje en sprongen er in. Vulde Rilian aan.
En toen waren we in Narnia! Zei Edmund.
Maar hoe komen jullie hier dan? Vroeg Ellen.
Ik vertel morgen wel verder, ik zou nu willen gaan slapen. Zei Edmund met een geeuw.
Ondertussen was het buiten al donker geworden en was iedereen moe.
Waar slaap ik nu? Vroeg Ellen met een bedoeling aan Edmund. Edmund snapte de hint en deed een teken dat Ellen bij hem mocht slapen.
Heeeee, ik wil bij Rilian slapen, als jij bij Edmund mag slapen! Zei Dorien luid.
Maar Rilian lag al lang in dromenland...
Toen ik er aankwam, begon Edmund. vluchtte de jongen meteen naar de schaduw van een boom. Het was er stil en zonnig, er was alleen schaduw als je achter een boom zat en dat was waar de jongen in elkaar gedoken zat. Ik wou naar hem toe stappen tot plots Rilian en de twee anderen voor mijn neus stonden. De andere twee renden ook meteen naar de schaduw en Rilian en ik keken ze raar aan.
Wat er met hen was zal ik je nu vertellen: zoals je al weet waren het Vampieren. Vampieren kunnen niet tegen zonlicht, als ze in de zon bleven staan verbranden ze en dus kropen ze daardoor meteen naar de schaduw.
Een van de Vampiers siste naar ons dat we naar hen moesten komen en dat deden we. Het meisje deed een voorstel: Als wij met hen zo snel als we konden in een poeltje zouden springen, zouden ze ons niets doen. Zei Edmund.
We gingen akkoord met hen en volgden de instucties op die ze ons gaven. Ãâ°én van ons moest een ring aandoen en we moesten elkaar een hand geven. Toen we klaar stonden liepen we in volle vaart naar een poeltje en sprongen er in. Vulde Rilian aan.
En toen waren we in Narnia! Zei Edmund.
Maar hoe komen jullie hier dan? Vroeg Ellen.
Ik vertel morgen wel verder, ik zou nu willen gaan slapen. Zei Edmund met een geeuw.
Ondertussen was het buiten al donker geworden en was iedereen moe.
Waar slaap ik nu? Vroeg Ellen met een bedoeling aan Edmund. Edmund snapte de hint en deed een teken dat Ellen bij hem mocht slapen.
Heeeee, ik wil bij Rilian slapen, als jij bij Edmund mag slapen! Zei Dorien luid.
Maar Rilian lag al lang in dromenland...
Reacties:
Lijkt Rilian op Achmed? Ik bedoel; hij heeft zwart haar?
En hij heeft lang in de zon gelegen