FanFic.nl

Op tour met...ONE DIRECTION!?!

Hoofdstuk 13

Miki's POV

Ik zucht en leg de laatste stapel kleding in mijn koffer. Ik zou vanavond terug gaan naar huis, de jongens waren nu bezig met hun laatste optreden. Ik kijk naar het armbandje om mijn pols die Harry me gisteren had gegeven. Hij heeft hem altijd om gehad maar wou nu dat ik hem kreeg. Het maakte hem niet uit dat het zijn fans zou opvallen dat hij zijn armband niet meer droeg.

Ik rits mijn koffer dicht en zet hem bij mijn andere spullen die al ingepakt zijn. Ik ga op de grootste koffer zitten en kijk naar de jongens die naar binnen komen. Harry geeft me een kus en kroelt met zijn hand door mijn haren heen voordat hij op zijn bed gaat zitten en een koffer onder zijn bed weg haalt waar hij zijn kleding in begint te leggen. Ik kom naast heb zitten en help hem met inpakken. "wat ga je doen als je thuis bent?" vraagt hij een beetje sip. Ik haal mijn schouders op. "ik ga weer naar school denk ik" zeg ik. Harry knikt even "ik zorg dat ik zo snel mogelijk een keer bij je langs kan komen" zegt hij. Ik glimlach klein en kijk hem aan. "bedankt" zeg ik zacht.

----------tijdsprong----------

Ik geef Harry nog en knuffel en er rolt een traan over mijn wang als ik hem los laat. De jongens geven me ieder ook nog een knuffel en daarna stap ik in mijn tante's auto. Ik kijk door het raam nog achterom naar de jongens tot ze uit het zicht verdwenen zijn.

De hele rit kijk ik sip uit het raam. "kom op Miki, je ziet hem vast snel weer" zegt mijn tante. Ik haal mijn schouders op en zucht even. Net op dat moment trilt mijn mobiel -Ik zie je snel weer, schoonheid x Harry- zegt het smsje. Ik glimlach even. Ik kan nogsteeds niet geloven dat dit allemaal echt gebeurt. Een paar maanden geleden had ik nog een hekel aan One Direction, nu zijn het mijn beste vrienden en is Harry mijn vriendje.

Na een lang stuk rijden en daarna in het vliegtuig kom in aan op het vliegveld waar mijn moeder op me staat te wachten. Ik glimlach als ik haar zie en geef haar een knuffel. "hoe was het?" vraagt ze. "geweldig, beter dan ik had verwacht" zeg ik. Mijn moede pakt 1 van mijn koffers over en ik neem afscheid van mijn tante voor ik met mijn moeder mee loop naar haa auto. "je zal morgen wel gewoon weer naar school moeten he" zegt ze. Ik knik even en zucht. Ik wist dat die droom ooit over zou zijn, morgen zou ik weer in die hell zijn. Ik kijk even naar het armbandje om mijn pols. Het enige wat anders is, is dat ik Harry nu heb en dat is voor mij genoeg om het vol te houden.

Ik loop met mijn moeder mee naar haar auto en daar wacht me weer een lange rit naar huis. Eenmaal thuis bracht ik mijn spullen naar mijn kamer die er nogsteeds precies hetzelfde uit zag als toen ik weg ging. Mijn koffers zet ik voor mijn kleding kast en ik laat me op mijn hemelbed vallen. Mijn gedachten dwaalde af naar Harry, waar zou hij zijn? Wat zou hij nu doen? Zou hij ook aan mij denken?

Ik merk niet eens dat ik moe ben tot ik in slaap val. Mijn moeder had mijn schoenen in mijn slaap uitgetrokken en mijn deken over me heen gelegd.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.