Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Stand Alones » 13. In Licht en Duisternis

Stand Alones

23 juni 2013 - 22:33

979

11

429



13. In Licht en Duisternis

Ami Rose
Kennan Warrior
Harry Styles

“Light or dark, it diddn’t mattered.”

Written and inspired by
https://www.youtube.com/watch?v=FiH06V4dMSk


Mijn huid versmolt met de ijskoude vloer en de tranen stroomden geruisloos langs mijn wangen.
‘Ami…’ Harry knielde voorzichtig bij me neer en hij liet zijn vingertoppen op mijn verschroeide huid rusten. Een koelte verspreidde zich en liet de herinneringen wegglijden.
‘Laat me met rust, Harry.’ Smeekte ik en keek hem moeizaam aan. De tranen glinsterden in zijn ogen en ik slikte verward.
‘Waarom deed je me dit aan?’ Vroeg ik en kromp ineen toen er stemmen herrezen.
‘Ik wilde dit niet.. ik kon het niet.’ Zuchtte hij en nam me voorzichtig in zijn armen. Ik bleef liggen, starend in zijn heldere, vertrouwde ogen. Het bekende gezicht en zijn bruine krullen. De kuiltjes in zijn wangen als hij moest lachen. De stem die me altijd in slaap wiegde op koude nachten.
‘Was je jaloers?’ Vroeg ik zacht en voelde mijn wangen kleuren. De lach verscheen op Harry’ s gezicht en hij trok zijn schouders op.
‘Misschien, maar ik zou hem nooit doden om jouw liefde te winnen.’ Fluisterde hij en streelde met zijn duim de tranen weg.
‘Ik kon alleen jou niet zien gaan.’ Zei hij en keek me somber aan.
‘Licht en Duisternis zullen altijd vijanden zijn, Ami. Dat wisten we al sinds we gekozen werden.’ Zei Harry en hij keek me indringend aan.
‘Dat weet ik.. ik wou alleen dat het niet zo was.’ Antwoordde ik en voelde de herinneringen terugkeren. Als messteken die me opnieuw openreten.

‘Ami! Luister! Verbreek jullie binding, als het licht hierachter komt gaan we allemaal ten onder. Doe dit in het belang van je familie, toon hen dat je van hen houdt… alsjeblieft.’ Sylvester keek me smekend aan en hij zag de angst in mijn ogen. Mijn lippen trilden en de wind speelde woest met mijn haren.
‘Laat hem los, Ami.’ Beval hij en ik draaide me om naar Kennan. Ik staarde hem verslagen aan en zijn handen sloten zich teder om me heen. Ik verborg mijn hoofd tegen zijn borst en keek naar het roodgekleurde verband om zijn arm.
‘Luister naar mij, Kind van Het Duister. Laat die jongeman los want weldra zal de wacht verschijnen.’ Ik luisterde niet en Kennan raakte de paarse ketting die om mijn hals hing liefkozend aan.
‘Ga lieveling, je weet dat ik jou nooit zal vergeten.’ Hij tilde mijn kin op en ik schudde koppig mijn hoofd.
‘Ik wil niet bij je weg, door licht en door duister, wij kunnen dit.’ Piepte ik wanhopig en hij streek enkele lokken langs mijn oor.
‘Dat weet ik, alleen vandaag niet.’ Fluisterde hij en ik keek geschokt om toen de wacht arriveerde. Ik veegde mijn tranen weg en kuste hem. Hij wist dat ik hem niet zou loslaten.
‘Weet je dit zeker?’ Vroeg hij hees en ik knikte meteen. Zijn lippen waren als fluweel, zo zacht en zo zoet.
‘Ik beveel dat deze twee zielen uit elkaar gaan. Kennan Ambrose. Kroonprins van het Licht en Ami Rose een kind van het Duister. Al sinds de dag dat ons rijk werd gesticht kon Licht en Duisternis niet samenzijn. Nergens bestond een plek daartussenin en sindsdien leefden wij vredelievend naast elkaar. Als naasten met als enige verbond de oorlog voor de vijand, ga uit elkaar of de dood zal hierop volgen!’ De kille stem van de wacht verlamde me maar ik kon me niet meer van hem losmaken.
‘Ami! Kom terug!’ Een stem rees als een geweerschot door de lucht en ik herkende hem moeiteloos. Harry. Harry Styles, geen kroonprins en geen adelzoon. Alleen een simpele jongen van het Duister die ik niet kon schenken wat hij het liefste wou.
‘Dood hen!’ Siste de wacht woedend en ik hoorde het eerste schot.
‘Ik hou van je, Kennan. In het licht en in het duister.’ Zei ik zacht en hij trok me beschermend tegen zich aan.
‘Ik ook van jou, Ami. In licht en in het duister.’ Antwoordde hij en de eerste houten pijl doorboorde zijn rug. Ik voelde twee paar vreemde armen om mijn middel toen ik mijn ogen sloot en wachtte op de pijn. Ze namen me weg bij Kennan en ik schreeuwde wanhopig. Het verdriet benam me de adem en alles wat ik deed was geluidloos schreeuwen naar de inktzwarte hemel.
‘Laat me los. Laat me los, laat me los.’ Piepte ik en vond de duisternis in mijn hart. Ik kneep mijn ogen dicht toen mijn huid verschroeide en Harry naar Sylvester riep.
‘Snel! Ze verband zichzelf!’ Schreeuwde hij. Tientallen zielen spraken woorden, woorden die mijn dood niet zouden accepteren.
‘Laat me sterven. Laat me alsjeblieft sterven.’ Smeekte ik en voelde de duisternis in mijn hart verzegelen. Ik verloor alles.


Mijn wereld was verdeeld in licht en duister. De wacht was slechts iets wat moest voorkomen dat die twee probeerden samen te smelten. Het was simpel en toch was het een straf, ik bezat volgens het licht alleen maar slechtheid. Alleen keek Kennan verder dan dat, hij had mijn hart gevonden die van hem was gaan houden. Ik wist dat wij niets konden veranderen aan de wereld, we konden alleen zelf geloven dat er een tussenwereld was.
‘Ami, ik hou van je. Al sinds de dag dat we werden gekozen voor het duister, ik kon je niet zien sterven.’ Harry’ s tranen rolden langs zijn wangen en ik veegde ze bevend weg.
‘Op een dag zal ik sterk genoeg zijn om weer van iemand te kunnen houden, Harry Styles.’ Hij keek me met grote ogen aan en ik haalde moeizaam adem.
‘en dan zal ik van jou houden.’ Fluisterde ik en werd in slaap gewiegd door zijn zachte gezang die zo veilig aanvoelde als altijd.


Note: Ik heb dit in het bijzonder geschreven voor 1D fans omdat ik hen wilde bewijzen dat ik hen ook kan boeien zelfs al is het geen standaard 1D Fanfiction. Ik wil hierbij ook mijn vaste lezers bedanken, omdat ze de meest geweldige, steunende mensen zijn op deze boring earth! En uiteraard alle 1D fans die dit hebben gelezen. <3


Reacties:

1 2 3

Chrissy
Chrissy zei op 16 juli 2013 - 15:32:
Jij perfecte schrijfster jij geweldig persoon jij jij jij godin van de schrijfkunst jij moet een tempel hebben en een altaar en ik slacht wel een geit voor je.
Dit is echt geweldigggggggggggggggggggg

Kusss


Lovalicious
Lovalicious zei op 8 juli 2013 - 1:24:
Love thisss!
Geweldig Lore! Dit is zo coool!
Amazingg! I am amazed by your talents. Time & again.
Dit was weer eens een topper

xxx Nadine


ZaynLoveMe
ZaynLoveMe zei op 24 juni 2013 - 19:55:
Ik kende je niet, maar ik zie je nu als een geweldige schrijfster.
Echt super! Xx Amy


1Diloveniall
1Diloveniall zei op 24 juni 2013 - 16:07:
Ik heb wel vaker stiekem iets van je gelezen, maar het is inderdaad zo dat wij - de directioners - liever verhalen lezen die over One Direction gaan. Maar wat wij schrijven is niet altijd standaard. Cynthia, Bodine en nog wel wat meer schrijven ook verhalen die niet standaard zijn.
Maar dat maakt even niks uit, want dit was gewoon een prachtige Stand Alone.

Alleen bij een citaat moet je een komma zetten voor de laatste aanhalingstekens, en dan erna verder gaan met een komma als je de zin zeg maar afmaakt met iets van zegt hij, fluistert hij.

Maar verder vond ik hem echt heeeeeeeeeeel mooi.


HermoineG
HermoineG zei op 24 juni 2013 - 14:07:
Iedereen moet jouw naam onthouden,
want ik weet zeker dat we vroeg of laat nog veel van jou gaan horen.
Je bent echt...
zo goed...
Ik heb er niet echt een goede omschrijving voor.
Ga alsjeblieft zo door?

x