Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » The Badgirlz.[pauze] » 015

The Badgirlz.[pauze]

30 juni 2013 - 21:33

730

0

183



015

weer een stukkie! hope you like it! xx

De vrouw liet ons de grote Vila zien. 5 slaapkamers. Met allemaal badkamers er bij en een walk in closet. Een grote keuken. En een mooie grote woonkamer. Bij de grootste kamer zat ook een balkon bij. Daar kon je mooi een hele eind kijken. Buiten had je een terras, een mooie grote zwembad, een schuur en als een verassing in de tuin was er een sportzaaltje. Het was echt super luxe. Ik deed mij mobiel aan. En opeens zag ik dat ik een gemiste oproep van Thomas had. En ik had een berichtje van Rowan. Ik opende het berichtje.

Heei Romy,
Wil je afspreken?
Dan kunnen we ffe wat overleggen.
X Rowan en Thomas.


Hmm. Oke.. ik stuurde terug:

Heeeiii,
Jah is goed.
Ben er nu alleen niet dus ik stuur wel berichtje.
X


Zo.. ik maakte een paar mooie foto’s. Ik vond dit huis echt heel mooi. ‘’Romy, het is echt een heel mooi huis!’’ Zei mijn moeder. ‘’Jah klopt mam’’ Zei ik. In dit huis zie ik wel mijn kind op groeien. En als ik meer kinderen krijg die ook. Ik keek Zayn aan. Hij vond het zo te zien ook een hele mooie huis. ‘’I like this house Zayn’’ ze ik. ‘’Yes, i likei t to’’ Zei Zayn.

We vonden het een leuk huisje. We wisten al bijna wel zeker dat we die gaan kopen. We liepen naar de limo en zeiden gedag tegen de vrouw. Want er was vanavond een One Direction concert. En daar moesten ze nu heen. En wij gingen allemaal mee. Dus ook mijn ouders. In de limo hadden we weer een party. We reden naar de One Direction vliegtuig. Want het concert was in Ierland. En het was wel leuk om met het vliegtuigje te komen. Het was ook niet heel ver, we waren er al bijna.
Aangekomen bij het vliegtuigje stapte we de limo uit en gingen we in het 1D vliegtuigje. We vlogen naar Ierland. En we konden op het landing baantje op het concert gebouw vliegen. Onderweg was het echt heel mooi vliegen.

We stapten het vliegtuigje uit. We liepen naar binnen. En moesten met de lift helmaal zowat naar benden. Naar verdieping 3. Ik drukte op het knopje. En daar gingen we dan. Naar benden. Toen gingen de deuren van de lift open. We moesten eerst kijken aan de balie. En daar zat al iemand. Ze moesten melden dat ze er waren. En de vrouw zei dat ze al naar hun kleedkamer mochten gaan. En dat er zo iemand langs zal komen. We liepen met ons allen naar de kleed kamer. We moesten een beetje zoeken in de gangen maar toen hadden we het gevonden. Er stond op het papiertje One Direction. We liepen naar binnen en het zag er mooi uit. De kleding voor hen hingen al mooi aan een rekje. En er was al drinken klaar gezet. Ik was al heel moe en ging even een klein dutje op de bank doen.

Ik was wakker. En daarna werd er aan de deur geklopt. Er kwam een man binnen en die zei allemaal dingen. Wat ik niet echt hoefde te weten. Alleen hun. Dus ik keek een beetje om me heen. En liep door de kleedkamer. Het was echt mooi. One Direction moesten sound Chechen. Hoorde ik van Zayn. Hij gaf een kusje en liep weg achter de man aan. Ik zat nu alleen met mijn ouders in de kleedkamer. ‘’Het was echt een mooi huis’’ Zei mijn vader. ‘’Jah, klopt’’Zei mijn moeder. ‘’Ik zie al helemaal voor me in dat huis te gaan wonen. ‘’Zei ik. ‘’Het is wel jammer dat je zo ver weg van ons gaat wonen. Maar het is een droom van jou.’’ Zei mijn moeder. Ik gaf mijn moeder een knuffel. Ik vond het echt heel lief van mijn ouders. Dat hun zeiden dat ik gewoon in Engeland mag wonen. Toen ik een beetje aan het praten was met mijn ouders over het huis. Kwamen ze al weer terug naar de kleed kamers. En na een poosje was het al tijd dat de deuren buiten voor de zaal open gingen. Ze moesten omkleden. En ik en mijn ouders gingen even op de gang staan. Daarna mochten we er weer in. Hierna moesten ze nog een beetje make-up op. En waren ze klaar. Ik en mijn ouder mochten toen ook naar de zaal. Wij hadden natuurlijk VIP plaatsen en was het helmaal Gratis.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.