FanFic.nl

Kiss me, stupid || ft. Harry Styles

Episode 2. "I love you, babe." ||4||

In de kleren van Harry, en Harry achter me, sta ik voor Eleanors deur. Ik ken haar niet, maar Harry zegt dat ze heel aardig is. Daar vertrouw ik dan maar op. Nadat ik op de deurbel heb gedrukt word de deur geopend door Louis. Een grijns staat op zijn gezicht. 'Hey,' begroet hij ons en laat ons binnen. 'Is Eleanor er ook?' vraag ik voorzichtig. Hij knikt van wel. 'In de woonkamer met Perrie en Danielle,' antwoord hij. 'Wie zijn Perrie en Danielle?' vraag ik zachtjes aan Harry terwijl we onze jassen ophangen. 'Perrie is de vriendin van Zayn en Danielle is de vriendin van Liam,' legt hij snel uit. 'O oke,' knik ik. Samen lopen we de woonkamer in. Een glimlach vormt zich op mijn gezicht als ik zie hoe close de drie vriendinnen zijn. 'Hi,' glimlach ik. 'Hé, daar ben je dan,' zegt Eleanor. 'Ja. Hier ben ik dan,' grinnik ik. Dan richt ik me op Danielle en Perrie. 'Ik ben Nadine trouwens.' zeg ik en schud hen de hand. 'Volgens mij ken je onze namen al?' vraagt Perrie grinnikend. 'Ja,' zeg ik. 'Zullen we dan gaan?' vraagt Danielle. Ik knik en samen lopen we naar de deur. Als ik merk dat Harry er niet is, loop ik terug en pak zijn hand vast om hem daarna mee te trekken. 'Kom maar mee Harry,' grinnik ik.

Moe trek ik mijn schoenen uit. Thuis, we zijn eindelijk thuis. Ik ga op het bed zitten, en staar naar het kleed op de grond. Ik weet niet waarom ik staar. ert gaat zomaar. Maar dan besef ik me iets. Ik ken Eleanor van ergens. Ik weet niet precies van waar of wat ik haar ken, maar ik ken haar wel. Misschien was ik wel ooit tegen haar opgebotst. 'Is er wat?' vraagt Harry me terwijl hij naast me op het bed komt zitten. Ik kijk naar hem op en schud mijn hoofd. 'Nee,' zeg ik schor. 'Hé waarom huil Nadi?' vraagt hij bezorgd. Zijn hand glijd over mijn haren. Hij trekt mijn hoofd naar zijn borst toe, en laat het daar rusten. 'Ik huil niet.' 'Wel waar,' zegt hij terwijl hij zijn hand rond mijn gezicht legt en mijn tranen weg kust. 'O,' mompel ik. Ik druk een kusje op zijn lippen en sta dan op. 'Ik voel me niet verdrietig,' zeg ik terwijl ik mijn tassen met kleding uitpak. 'Wat is er dan?' vraagt hij. 'Geen idee. Ik moest gewoon aan iets denken. Maar het is maar iets vaags, dus ja.' Een lange tijd blijft het stil. 'Hé mag ik de helft van jou kast lenen?' vraag ik dan maar om de stilte te vullen. Hij knikt en helpt me met het opvouwen van de broeken. Ik haal de helft van zijn kast leeg, en probeer alles in zijn helft te laten passen. Iets wat niet goed lukt. 'Jij hebt echt veel kleding,' mompel ik terwijl ik de laatste broek van hem opvouw en neerleg in zijn helft. 'Ach ja.' Dan legt hij de opgevouwen broeken van mij in de kast. 'Doe je de rest ook even?' vraag ik terwijl ik naar beneden loop. 'Ik ga koken,' roep ik erachteraan. Ik loop de keuken in, en kijk even in de koelkast. Ik tuit mijn lippen nadenkend. 'Lust je lasagne?' roep ik naar boven. Een ja klinkt vanuit zijn kamer. Ik knik. 'Dan word het lasagne.' Ik stroop mijn mouwen op.

Reacties: