Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » SA op aanvraag » SA voor 1Dzayn

SA op aanvraag

29 juli 2013 - 22:18

1172

1

280



SA voor 1Dzayn

“Zayn, waar gaan we naartoe?” Zeurde ik voor de zoveelste keer.
“Dat zeg ik je niet.”
“Toe nou!”
“Je zal het straks zien.” Antwoordde hij opnieuw en ik zuchtte.
We zaten al een kwartier in de taxi en nog steeds had hij me niet verteld waar we precies heen gingen. Vanochtend om half elf precies stond hij voor mijn deur om me op te halen. Er stond een taxi achter hem. Ik had snel mijn tas gepakt en liep naar hem toe om hem te omhelzen. Onmiddellijk had hij mijn hand gepakt en me richting het voertuig getrokken. Hij had de deur geopend zodat ik kon instappen, en had daarna zelf naast mij plaatsgenomen. Sindsdien was er niet echt veel veranderd.
“Zijn we er al bijna?” Vroeg ik voor de derde keer deze reis.
“Ivana, kun je alsjeblieft ophouden? Je zal het vanzelf zien.” Zuchtte Zayn en ik hield braaf mijn mond.
Na drie minuten reden we een grote parkeerplaats op en keek ik geïnteresseerd uit het raam. We werden vlak voor de ingang afgezet en uit de dieren die overal verspreid stonden, kon ik opmaken dat we bij een dierentuin waren. Direct verscheen er een grote glimlach op mijn gezicht - dieren had ik altijd al erg leuk gevonden.
Zayn betaalde de taxichauffeur en pakte toen mijn hand vast, waarna hij me meetrok richting de kassa’s. De rij was niet erg lang en we waren dan ook snel aan de beurt. Hij kocht twee kaartjes die ons toegang boden tot het park, en daarna liepen we richting de poorten, waar we onze kaartjes weer moesten laten scannen door een medewerker. Uiteindelijk liepen we het park in en stopten we bij een plattegrond.
“Waar wil je eerst heen?” Vroeg Zayn met een glimlach en hij keek me aan.
“Zeg jij het maar - ik vind alles prima. Behalve de insecten; die wil ik niet zien.” Was mijn antwoord en hij knikte.
“Kom.” Zei hij en hij pakte mijn hand.
We volgden een pad naar links en liepen als eerst langs de zebra’s. Daarna kwamen we langs de leeuwen, bizons, herten en giraffen. We wandelden rustig langs alle diersoorten en ik voelde me net een klein meisje dat voor de eerste keer in een snoepwinkel komt. De allereerste keer dat ik in een dierentuin kwam, werd ik verliefd op de verschillende dieren die hier leefden - ik was nou eenmaal een grote dierenliefhebber.
Op een gegeven moment begon ik toch trek te krijgen en stopte ik met lopen. Zayn keek me vragend aan en ik glimlachte.
“Ik heb trek.”
“Oh, dan gaan we even ergens zitten. Ik heb lunch meegebracht.” Zei hij grijnzend en hij wandelde richting een bankje.
Ik ging naast hem zitten en keek naar de fontein, terwijl ik genoot van het rustgevende geluid van het water. Er werd een sandwich voor mijn ogen gehouden en lachend nam ik hem aan.
“Bedankt.” Zei ik gemeend en ik nam een hapje.
Rustig aten we onze lunch op en af en toe werd er kort gesproken. Spelende kinderen renden ondertussen langs en ik zag ook een ouder echtpaar met een kleinkind voor ons langslopen.
“Hoe kwam je op het idee om híer heen te gaan?” Vroeg ik geïnteresseerd en ik keek de jongen naast me aan.
“Ik wist dat je van dieren houdt, en dan is het niet heel moeilijk.”
“Maar hoe..” Wilde ik bijna vragen, maar ik kapte snel mijn zin af, “laat maar.”
Ik hoorde Zayn naast mij grinniken en at het laatste stukje op. Ik nam nog en slokje van een flesje water dat we hadden meegebracht en stond toen op. Zayn deed zijn tas dicht en volgde mijn voorbeeld.
“Het is half één nu. Waar wil je heen?” Vroeg hij en ik haalde mijn schouders op.
Hij zuchtte.
“Laten we daarheen gaan.” Stelde ik voor en ik wees richting een groot, glazen gebouw.
Hij knikte en we liepen langzaam achter een klein gezinnetje aan, die dezelfde richting uit gingen. We kwamen aan bij de ingang en liepen naar binnen. Na nog een deur gehad te hebben, stonden we tussen de planten en ik keek glimlachend om me heen. We stonden in een soort kas met allerlei soorten planten die je kon bedenken en de dieren die hier gewoon losliepen en vlogen - behalve de gevaarlijke soorten zoals de krokodillen, die in de vijvers naast de paden zwommen.
Na een aantal seconden zat er een vlinder op mijn arm en ik bekeek het diertje aandachtig. Al snel verliet het zijn plaats weer en we liepen verder. Verschillende dierengeluiden klonken door de grote ruimte en ik zag dat Zayn ook gefascineerd om zich heen keek. Er vlogen een aantal kleine vogeltjes over en we liepen langs de krokodillen.
“Zolang ze maar niet op mijn kleding poepen, vind ik het prima.” Mompelde ik en ik hoorde Zayn naast me grinniken.

Het was inmiddels half vier en we hadden bijna de hele dierentuin gezien. We liepen richting de hoofdingang en praatten wat over vandaag. Plotseling stopte Zayn en duwde hij me richting een bankje. Overdonderd nam ik plaats en keek ik hem aan.
“Wacht hier. Ik ben zo terug.” Was het enige wat hij zei en ik zuchtte.
Waarom moest hij altijd zo onduidelijk zijn? Aan de andere kant hield ik wel van wat verrassingen, maar toch. Ik besloot even op mijn mobiel te kijken, maar al snel was ik het zat en keek ik gewoon wat om me heen.
Na een aantal minuten zag ik een bekende gestalte de hoek om komen en een glimlach sierde mijn gezicht. Ik stond op en liep naar hem toe. Hij reikte me iets aan en ik pakte het vast.
“Pak maar uit als je wilt.” Zei hij en ik volgde het op.
Ik scheurde het papier kapot en er kwam een zachte stof tevoorschijn. Het waren twee beertjes die elkaar schattig knuffelden en ik sloeg mijn armen vrolijk om hem heen.
“Echt heel erg bedankt!” Zei ik gemeend en ik zag dat hij wat bloosde.
“Graag gedaan. Ik wilde je wat geven als aandenken aan vandaag.” Zei hij zacht en ik begroef mijn gezicht in zijn jack.
“Heel erg lief van je.” Zei ik en ik glimlachte.
Ik plantte een kusje op zijn wang - net naast zijn mond - en liet hem weer los. Mijn vingers verstrengelde ik wel met die van hem en een tinteling verspreidde zich door mijn lichaam. Ik vind mijn beste vriend leuk. Spookte er door mijn hoofd en ik slikte.
“Ivana?” Vroeg hij toen en ik maakte een geluidje wat op een ‘ja’ moest lijken.
“Open het kaartje wat hij vast heeft eens.” Ik deed wat hij zei en liet mijn ogen over de letters gaan.
I Love You
Mijn glimlach werd groter en ik deed het kaartje dicht. Ik draaide me richting hem en twijfelde een seconde over mijn actie, maar deed het toch. Ik bracht mijn gezicht dichterbij en duwde toen mijn lippen zacht tegen die van hem. Zijn mondhoeken voelde ik omhoog gaan voor hij me zachtjes terug kuste. Ik voelde twee armen op mijn middel en mijn armen sloeg ik om zijn nek.
Geen aandacht bestedend aan de voorbijgangers die ons af en toe vreemd nakeken.

---------------
Ja, hij is af!
Ik hoop dat je er tevreden over bent (:
X


Reacties:


1Dzayn
1Dzayn zei op 29 juli 2013 - 22:38:
Gurll hij is



AWESOMEEEEEE!!!
I love ittt!
Awwhh en dat idee met die beertjes. Echt heel schattig

DANK JE WELLLL
mwah mwahxxxx