FanFic.nl

Save your kisses for me..!x [TC] [-Continued-]

Deel 29

Bill POV
Niet veel later zit Tom naast me, samen wachtend op nieuws. Nieuws over mama. Ik zucht en een kneep ik Tom zijn hand volgt. Hij wrijft liefdevol met zijn duim over mijn handrug. ‘Bill, het komt wel goed.’, fluistert hij in mijn oor, ik zucht en laat mijn hoofd op zijn schouder rusten, het duurt nu ook zo lang. Tom gaat met zijn hand door mijn stijle haren. Ik zucht en sluit mijn ogen, geniet van Tom zijn aanrakingen maar maak me fucking ongerust over mam. Hoe kan dat nou? Dat kan toch niet zomaar? Serieus, ik doe Victor wat! Ook al weet ik dat dit niet zijn schuld is, hij heeft wel lekker mijn moeder zwanger gemaakt! ‘Bill?’, ‘Mja?’, ‘gaat het?’, ik knik maar, geen zin om te praten. Ik ga weer recht zitten en kijk wat rond me heen, dan komt die ene dokter weer. Hij kijkt ons medelevend aan en zucht. ‘ik heb redelijk slecht nieuws en ook iets beter nieuws,’ begint hij, ik knik. ‘nou het betere nieuws is dat de tweeling het heeft gehaald.’, ik zucht opgelucht maar wacht toch af tot het slechte nieuws. De dokter zucht nogmaals. ‘het spijt me dat ik jullie dit moet meedelen maar, je moeder verkeerd in kritieke toestand, de overlevingskans is zéér klein.’, mijn ogen worden zo groot als schoteltjes. ‘h-hoe bedoel je?’, vraagt Tom met enige onzekerheid in zijn stem. De dokter kijkt naar de grond. ‘ze heeft veel bloed verloren tijdens de bevalling dus hebben we er een keizersnede van moeten maken, dat is vlot verlopen, maar het bloedverlies ijst zijn tol.’, Tom zucht en knikt. Tranen stromen als watervallen over mijn wangen en Tom sluit me in zijn armen.

Tom POV
Het breekt mijn hart om Bill hier zo te zien. Arme jongen, zijn moeder was de enige persoon dat hij ooit had, en dan zou die persoon zo plots verdwijnen. Ik probeer me sterk te houden voor Bill en probeer niet in tranen uit te barsten. Tenslotte is het ook mijn moeder en breekt er ook iets in mij, ja, mijn hart. Ik sluit Bill in mijn armen en wieg hem zachtjes heen en weer. Hopend dat hij wat kalmeert. Hij haalt zich uit de omhelzing en kijkt me met wateroogjes aan. ‘w-wat als mam het n-nou niet haalt?’, snikt hij, na ieder woord naar adem halend. Ik sluit hem weer in mijn armen: ‘Bill zo moet je niet denken.’, fluister ik in zijn oor. Lien staat aan mijn broek te trekken, niet-wetend wat er gebeurt en met traantjes in haar ogen. Ik neem Lien op en knuffel haar, ook Bill slaat zijn armen om haar heen. Een vrouw dat hier net nog bij zat is nu met de dokter aan het praten, met moeite haar tranen kunnen inhouden. Waarschijnlijk ook familie. Op dit moment kropt een schuldgevoel in me op. Misschien had ik toch naar Bill toe moeten gaan, ik wou het echt! Maar besloot om vandaag niet te gaan, bang dat hij ging uitvliegen voor deze middag. Maar ik had moeten gaan! Dat weet ik nu zeker. de vrouw komt naar ons toe en tikt Bill aan. ‘we mogen naar haar toe.’, fluistert ze terwijl een traan ook uit haar ooghoeken weet te ontsnappen. ‘m-mag Tom mee?’, vraagt Bill. ze knikt: ‘gaan jullie twee maar eerst, ik ga daarna wel met Lien.’, Bill knikt en staat op. Ik sla mijn arm rond zijn schouders en hij rond mijn middel en zo lopen we richting de kamer van Simone. Bill gaat als eerste de kamer in en ik volg op de voet. Bij het zien van Simone houd ik het ook niet meer en weten de eerste tranen al te ontsnappen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.