Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Forever Gone... || ft. Anne » Hoofdstuk 10
Forever Gone... || ft. Anne
Hoofdstuk 10
Ruw word ik naar achteren getrokken. Ik schrik enorm en draai me snel om. Voor me staat een boze Lucas. 'Wat?' snauw ik. 'Waar ben je in hemelsnaam mee bezig!?' vraagt hij. Ik begin te koken. 'Dat zie je toch wel?' fluister ik. 'En jij denkt dat dat zomaar mag van mij? Jij denkt dat papa en mama dat goed hadden gevonden?' vraagt Lucas, terwijl hij me stevig vastpakt. Tranen vullen mijn ogen van woede. 'Hoe weet jij nou wat papa en mama hadden gewild? Lucas, ze zijn DOOD! En sinds wanneer beslis jij over mij? Ik kan heus wel voor mezelf zorgen!' roep ik hard, terwijl ik mezelf lostrek van Lucas' greep. Ik draai me om en loop naar Zayn toe, die verbaasd toe staat te kijken. 'Is er iets mis?' fluistert hij in mijn oor, zodat Lucas het niet hoort. Ik schudt mijn hoofd. 'Emma... jij gaat niet met hem mee, hoor je me?!' roept Lucas, als ik net op het punt sta om met Zayn te vertrekken. 'Zoals ik al zei, IK KAN MIJN EIGEN LEVEN WEL LEIDEN!' schreeuw ik, terwijl ik op punt van uitbarsten sta. Lucas, die nog helemaal in shock is van mijn uitbarsting, kijkt me met grote aan. 'Kom,' zeg ik tegen Zayn, pak zijn hand, en samen lopen we weg.
'Is dit wel zo'n goed idee?' vraagt Zayn na een kleine stilte, en hij laat mijn hand los. 'Ik bedoel, ik wil geen problemen krijgen met je broer...' We stoppen allebei met lopen en ik kijk verbaasd aan. 'Wat? Wil jij liever dat ik naar huis ga? Naar de plek waar álles me aan mijn ouders herinnert? Waar ik kan doen wat ik wil? Drinken, feesten, snij...' Zayn onderbreekt me. 'Nee, natuurlijk niet! Je mag wel mee hoor, je bent altijd welkom. Maar we gaan straks wel even Lucas bellen, om te zeggen dat het goed met je gaat.' zegt hij. Ik knik instemmend, ook al wil ik Lucas helemaal niet spreken. 'En de jongens en ik gaan er alles aan doen om jouw slechte gewoontes te stoppen,' zegt Zayn. Ik glimlach. Dan bedenkt Zayn iets. 'Maar ik bedoel natuurlijk niet dat je altijd bij ons kan blijven, hoor! Dat begreep jij ook wel, toch?' vraagt hij. Ik knik heftig. 'Ja, dat begrijp ik,' antwoord ik lachend. Zayn geeft me een knipoog en pakt mijn hand weer. In mijn ooghoek zie ik hoe Lucas een eindje achter ons, met zijn hoofd verdrietig naar beneden wegloopt. Ik negeer het en Zayn en ik lopen naar zijn huis.
Zodra Zayn zijn sleutel in de voordeur steekt, gaat mijn telefoon. Ik pak hem uit mijn broekzak, en neem op. 'Emma! Ben je daar?' wordt er geroepen. Ik grinnik, het is Hailey. Altijd zo enthousiast. 'Jep, it's me!' antwoord ik. 'Hey, hoe gaat het met je? Ben je al uit het ziekenhuis?' vraagt Hailey. 'Ja! Ik mocht weg, ik ben net uit het ziekenhuis vertrokken. Nu ben ik bij... eh...' Zal ik zeggen bij wie? Hailey kennende zal dan mijn gehoor nogal beschadigen. 'Bij wie?' vraagt ze. Ik zucht, en vertel het toch maar. 'Zayn heeft me meegenomen naar het huis van One Direction.' zeg ik. Het is tien seconden stil. 'Hailey, ben je er nog?' vraag ik. 'Ja. Emma, ben je serieus? Want ik ben niet in de stemming voor grappen nu!' Ik begin te lachen. 'Ja, ik ben serieus. Ik zweer het!' Twee seconden later barst het gegil los. Ik hou de telefoon snel een hele armlengte van me vandaan. Zayn hoort het ook. 'Directioner?' vraagt hij met een grijns. Ik knik, en Hailey stopt met gillen. 'Was.. was dat Zayn?' vraagt ze hoopvol. 'Jep.' zeg ik. 'Emma, MAG IK HEM ALSJEBLIEFT AAN DE TELEFOON?' roept ze. 'Sure,' zeg ik, en ik geef de telefoon aan Zayn. 'Hey, met Zayn van One Direction,' zegt hij, alsof Hailey het nog niet wist. Ik hoor opnieuw Hailey gillen, en Zayn bedekt zijn oren. Lachend loop ik de voordeur, die Zayn inmiddels geopend heeft, binnen. Ik hang mijn jas op en loop de woonkamer binnen.
'Hey, Emma! Mocht je het ziekenhuis al uit?' vraagt Harry. Grijnzend knik ik. Meteen staan Liam, Niall, Louis en Harry op van de bank, en ze geven me een grote groepsknuffel. 'Waar is Zayn?' vraagt Louis. 'Oh, die is met een big fan aan het bellen. Oftewel, een vriendin van me.' vertel ik. 'Blijf je eten?' vraagt Harry. 'Je zult wel zat zijn van het ziekenhuis eten. En ik kook!' Ik word steeds opgewekter, wat zijn ze toch lief! 'Ja, graag!' zeg ik, terwijl ik op een brede stoel ga zitten. Op dat moment slaat de voordeur dicht, en even later komt Zayn de kamer binnen. Hij geeft de telefoon weer aan mij. 'Leuke vriendin heb je,' zegt hij. Ik glimlach, maar er gaat toch jaloezie door me heen. Maar hij bedoeld het toch niet zo? Nee, vast niet. 'Het is al zes uur! Ik ga maar 'ns eten koken!' zegt Harry, en loopt naar de keuken. 'Eindelijk, ik sterf van de honger! Wat eten we?' vraagt Niall. Harry komt de keuken uit en kijkt bedenkelijk. 'Daar heb ik nog niet eens over nagedacht... wat wil jij graag eten, Em?' vraagt hij. Ik? Mag ik kiezen? Sweet! Ik denk na en zie dat Niall iets naar me playbackt. Ik kijk en probeer te omcijferen wat hij zegt. Nu tekent hij met zijn vingers letters in de lucht. N... A... N... D... O... S... 'Kun je goed nando's maken?' vraag ik aan Harry. Hij begint te lachen. 'Heeft Niall je dat gevraagd?' vraagt hij. 'Nee hoor, ik hou gewoon heel erg van nando's!' lieg ik. Harry knikt instemmend en loopt terug naar de keuken. Opeens bedenk ik me iets. 'Zayn, waar is mijn fiets eigenlijk? De laatste keer dat ik 'm gebruikte was om naar de disco te fietsen...' vraag ik. Zayn, die ondertussen naast me op de brede stoel is komen zitten, denkt na. 'Volgens mij staat-ie nog bij het ziekenhuis. Zal ik 'm snel even ophalen?' vraagt hij. 'Waarom ik niet? Het is tenslotte mijn fiets,' zeg ik. Zayn legt zijn hand op mijn knie. Ik krijg meteen een warm gevoel van binnen. 'Dat laat ik je niet doen. Het is hartstikke gevaarlijk. Straks kom je die jongen van de disco weer tegen, en je bent nog maar net uit het ziekenhuis. Dus ik laat je niet helemaal naar het ziekenhuis en terug gaan,' zegt hij bezorgd. Ik glimlach en zeg toch maar dat ik het goed vind.
'Weet je zeker dat je op een vrouwenfiets gezien wil worden?' vraag ik. 'Tuurlijk, altijd al gewild!' roept Zayn. Hij kruipt steeds dichter tegen me aan, en kijkt naar me. Ik kijk terug. Zayn komt steeds dichterbij... en kust me.
Niall, Liam en Louis fluiten bewonderend, en ik voel dat Zayn's lippen opkrullen.
Best day ever.
Na anderhalf uur is Zayn nog niet terug. Liam en ik staan bij de voordeur ongerust te wachten. 'Hoe kan het nou zo lang duren? Naar het ziekenhuis en weer terug is maar een halfuurtje!' vraag ik me hardop af. Liam haalt zijn schouders op. 'Het zal wel niet zo erg zijn... misschien is hij onderweg een muziekwinkel tegengekomen waar in de etalage...' Snel houdt Liam zijn mond, want we zien Zayn. Hij heeft mijn fiets bij de hand, maar... hij ziet er niet uit. Zijn haar is helemaal door de war, zijn broek is bij zijn knieën gescheurd, en hij bloedt op meerdere plekken. 'ZAYN!' gil ik.
Gnagnagna, cliffhanger! Now you guys have to wait 
*duivels lachje*
Reacties:
$%8756##25WDKFSDSFRKEW*KLASNN@AS!!!!!!!! JE MOET SNEEEEEL WEER VERDER GAAN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! MELDIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIING