FanFic.nl

Schwul Oder Nicht

3. Afscheid

2 augustus 08
De voorbije week hebben de jungs -en ik- meer in de studio gezeten dan ergens anders, jaja, het nieuwe album is volgens mij nu al succes verzekert! maar... vandaag is het al 2 Augustus, dat wil zeggen dat ik vandaag afscheid moet nemen van hen, want ze vertrekken op tour naar Amerika!... ik ga ze missen, vooral Bill dan hé! je kunt niet geloven hoe een goede band ik met die gasten heb...
we stappen uit aan de luchthaven daar het tijd is om afscheid te nemen we lopen de lang gangen door... gelukkig moeten ze niet langs die ene veiligheidscontrole omdat ze nu hun eigen privé vliegtuigje hebben en dus kan ik mee tot waar ze instappen..., dan is het zo ver, de deur voor ons lijd naar buiten , vlak voor het vliegtuigje, we stappen naar buiten, Bill en ik, hand in hand, voor de laatste keer. Daarna zullen we elkaar méer dan een maand moeten missen...ik leg m' n hoofd op Bill schouder terwijl we het trapje aflopen "I'm gonna Mis you!" fluister ik... ik voel een traan van Bill op' n slaap belanden, die hij dan ook weg kust. "Sst, stil maar, niet huilen, niet huilen"
these wounds won't seem to heal
this pain is just too real
there's just too much that time cannot erase
when you cried I'd wipe away all of your tears
when you'd scream I'd fight away all of your fears
and I've held your hand through all of these years
but you still have all of me

We staan nu bal voor het vliegtuigje. Georg is al ingestapt, ook Gustav stapt in en Tom volgt hun. Bill draait zich naar me toe en neemt m' n gezicht tussen z'n handen. "Ik ga je missen, zo hart missen" hij drukt een kus op m' n voorhoofd en geeft me nog een dikke knuffel. een traan rolt over m' n wag, ook bij Bill... ik vang Bill' s traan op met m' n duim en hij de mijne we vermengen ze met elkaar door onze duimen tegen elkaar te houden "Ich liebe dich" fluister ik heel stilletjes als Bill instapt maar hij heeft het gehoord en draait zich om en vormt geluidloos met z'n lippen 'ich dich auch' hij verdwijnt in het witte vliegtuig en verschijnt dan aan het minime venstertje, hij houd z'n vingertoppen degen hetraampje aan... "please come back" fluister ik het vliegtuig rijd weg... en ik zie het in de verteopstijgen... tranen rollen over m' n wangen "Tot snel Jumbie" ik grinnik even...Jumbie...als het vliegtuigje uit het zicht verdwenen is draai ik me om om terug naar binnen te gaan maar plots voel ik wat oner m'n voeten, een steentje? ik kijk er even naar en zie dat het een knoopje is, ik raap het op en ik herken het meteen... het is een knoopje van Bill’ s jasje... het rode jasje dat we samen gekocht hadden het rode jasje dat hij aan had... ik klem het stevig in m'n handen hou het tegen m'n hart aan "Bill..Bill..Bill..Bill..Bill" ik fluister het de heletijd tot ik weer buiten ben en met de taxi naar het station word gebracht.
Met m’ n koffer aan de hand loop ik terug over de immens grote perronnen van het station. De plaats waar ik Bill heb ontmoet. De plaats die m’ n leven veranderde. Ik loop naar een bankje op perron 106 na enkele minuutjes komt de trein al aan tsjoeken, ik stap in en ga op het eerste beste plaatsje zitten. De trein vertrekt. Ik staar naar buiten naar de prachtige landschappen rondom de trein, tranen rollen over m’ n wangen en ik kan enkel maar aan een iets -iemand- denken, Bill… 4uur later zitten we al bijna in Keulen. De plaats waar ik moet overstappen, na nog 2 en een half uur ben ik eindelijk op de trein naar Gent. Nog een uurtje…
2 aug. 22u
ik ben terug op vertrouwde grond… ik loop de trapjes af en ga de donkere gang door het is donker en er lopen allemaal van die enge stinkende dakloze rond gelukkig zie ik al snel de grote mooie galerij, ik loop het station uit, normaal zou ik nu de bus nemen maar daar heb ik nu geen zin in… ik stap en stap, plots hoor ik het ‘Schrei’ oja.. natuurlijk dat is m’ n bericht toon, ik haal m’ n gsm uit en open het nieuwe bericht… Van Bill? Nee.. van Jonie…
’ey meisj, kbegin u wel te missen zeh! Wanneer komde terug? Xx ILD’
Ik stuur terug;
’Chooi, kben just terug, kunde afkomen? Naar de Graslei? Xx ILD’
Als snel krijg ik antwoord
’Okeej, ben er zo Xx’
Ik zit op het muurtje naar m’n spiegelbeeld in het water te kijken. Plots voel ik twee handen om m’n schouders verschrikt draai ik me om… “JOOOON!!!”� “GHALLOO!!”� “Keb uu zo gemis joh!”� “Ik ook zeh! Zo saai dat da ier was… en en .. zijde Bill en Tom tegen gekomen?”� Ik besluit dan maar toch haar -voorzichtig- de waarheid te zeggen, “Wel uh…”� ik slik even “Liees? Wat is er ? ja of nee? Of… wat…?”� “Ik uhm… beloof… beloof je het op het hoofd van Bill dat je tegen NIEMAND! Dit verder verteld?”� ze knikt “Jah.. maar wat?....”� ‘Sst… en luister…”� ze komt wat dichter tegen me aanzitten en hangt haar voeten ook over het water. “wel, een paar maanden geleden heb ik een brief naar Bill gestuurd… ik vroeg me af of hij eigenlijk is zoals hij zich voordoet.. na een week ofzo kreeg ik antwoord! Daarin stond dat we eigenlijk maar een stukje zien van de échte Bill, hij schreef dat hij eigenlijk… biseksueel is… tjah, ik schreef natuurlijk terug dat ik dat gevoel ken enzo maar dat ik er niet -bijna- dagelijks met geconfronteerd word… op de duur ben ik dus een soort van levend dagboek geworden, en weet je nog dat je met de bravo kwam aan sollen over de nieuwe roddel,”� ze knikt “Wel toen is Bill in een soort kleine depressie geraakt, een heel kleintje maar hoor later ben ik gebeld door Bill om te vragen of ik langs kon komen…”� Jonie haar mond hangt zowat helemaal open van verbazing “Ik ben dan dus naar Hamburg vetrokken, heb bij de twins gelogeerd heb de hele band ontmoet, ben mee naar de studio geweest k'heb zo een beetje hun leventje mee gemaakt én … én … én …!”� eerst ‘klop’ ik Jonie’ s mond toe en ga dan verder… “ nu komt het grote nieuws…”� ze kruipt steeds dichter en dichter naar me toe en van de zenuwen zit ze de heletijd aan m’n hand te pukken… “doe is even normaal joh”� lach ik om haar in spanning te houden “MAAR VERTEL HET DAN!!”� ‘roept’ ze opgewonden “niet boos worden en ook niet hysterisch doen hé”� ze schud haar hoofd… “oké… Bill…en… ik…”� ze begint al heftig haar hoofd te schudden en op haar lip te bijten “Jullie… jullie … jullie hebben met elkaar???”� met een grote grijs knik ik heftig “O MEIN GOTT!! LISAA! MEEN JE NIET!!! ”� “toch wel!!!”� “WOEEEH!! Maar.. dan moet je Billi nu toch een hele maand missen? En.. en.. maar.. daarna is’ t school..en..”� “RUSTIG JOON!! Tsja… dat ik Bill nu moet missen is wel een ramp en dat dan strax terug school is.. tsja.. Bill gaat voor hoor ”� “maar als je gaat mag ik mee he?!”� “tuurlijk! En Georg is helemaal voor u alleen dan ”� “LIE’HIES! ”� “tis toch zo, en ik heb trouwens Georg al over u verteld…en ie zag het helemaal zitten om u te ontmoeten
2aug. 22.45u
ik steek de sleutel in het sleutelgat en open de deur, "Mam!? Papa!?, ik ben thuis!" geen antwoord.. maar er brand wel licht in de keuken, ik er heen en zie dan mam,pap, tant Chris, m'n nokel Aimé m'neef Bart en nicht Sofie buiten aan de houten tuin tafel zitten bij de open haard. Ze zijn blijkbaar weeral eens druk in gesprek, als ik het schuifvenster open, schrikken ze meteen allemaal op... "LISA!" roept m'n mam blij, ze staat op en neemt me in haar armen, "jaja, tis al goed hoor... straks ben ik dood geknuffeld" zeg ik terwijl ik me probeer te verlossen uit m'n mams greep. "Chooi! ierdereen" begroet ik de familie als ik eindelijk los ben. "en, en, hoe was het daar?" vraagt m'n tante nieuswgierig als ze is... "ze heeft met die veel haar-Bill achtige jongen geslapen jöh" zecht m'n neef droog... "MAM! wat heb jij allemaal verteld?" "Sorry, het was eruit zonder dat ik het wist" ze bijt schuldig op haar lip "Okej.. maar beloven jullie tegen niets of niemand iets verder te vertellen?!" "Amaar nichtje, ge kent mij toch ee" "ja! juist daarom...maar beloof je het op Prins z'n kop?" "What? op Prins z'n kop? nee! écht niet!" "Ojawel! plzz.. zeg tegen niets of niemand hier iets van... plzz neefje.."ik zet m'n allerliefste puppy eyes op "Oke, Oke.."
"Maar vertel nu eens.. hoe was het daar in dat verre Hamburg.." vraagt m'n pap ongeduldig "wel uhm jah, ik heb daar zo een beetje de jungs hun leventje gevold eeh.. kben mee naar de studio geweest, uhm.. ben samen met Bill gaan shoppen... en jah... nu hebben we er dus een beetje z'n soort van nieuw familie lid bij..." "Oja?!" vraagt mam een beetje geschrokken... "Uhu... mijn grote droom prins...BILL!" "what? nee... da meende niet! Lisa!" "Tog wel...Bill en ik jah.." "ah.. ale, proficiat dan?!' "ge ebt daar nu zolang op gewacht...ik vind da ge je verdiend ebt!"
Het is al ver over middernacht als ik ga slapen, ik lig in m’ n bed te woelen en draaien maar kan niet slapen, net als ik besluit om Bill te bellen hoor ik m’ n gsm afgaan… ‘BILLchen<3’ staat er op de display. “Chooi?”� “Halloo!”� “Bill! Alles gut daar?”� “uhu, ik lig hier nu in een super mooi hotel in hartje New York”� “wauw..”� het is even stil… “ik mis je…”� fluistert Bill “ik jou ook…”� ik kijk naar buiten, naar hoe de sterren fonkelen aan de prachtige donkere hemel…“Bill? Hangen er daar ook van die pracht sterren aan de hemel?”� “uhm.. ik denk het wel, wacht ik kijk even…ja..waarom”� “kijk er naar, kijk naar de maan dan… kijk je naar mij…”� bij het gevoel dat Bill en ik nu eigenlijk voor een stuk naar elkaar kijken loopt er een rilling over m’n rug… “Lisa?”� “Ja?”� “Ik hou van je… onthoud dit goed…”� “natuurlijk Bill… ik hou van jou… wat er ook gebeurt, ik zal er altijd voor je zijn”� “beloof je dat?”� “natuurlijk…”� “Zeker?...”� “ja Bill… altijd, overal zal ik er voor je zijn als je me nodig hebt… maar… ik denk dat ik nu maar eens ga slapen, t’ is hier al aardig laat hoor…”� “aja… slaap lekker lieve schat…”� “slaap lekker, ich liebe dich”� “liebe dich auch…”� ik kruip terug in m’ n bed in en kruip onder het deken, m’n Tokio hotel deken… ik druk nog gauw een kusje op de lippen van Bill… Bill die extra groot gedrukt staat op m’n kussensloop. Gelukkig heb ik deze overtrekken nog… al snel val ik in een diepe slaap…
-3 aug. 18.30u-
Ik start de computer en klik dan meteen op MSN, ik zie dat Matine online is en klik haar aan…
[Martine= Darkdreamer
Ik= Little Dark Angel (L) I still love you]

‘Little Dark Angel (L) I still love you zegt: Chooi ’
‘:[Darkdreamer:[ zegt: Eeey Liefje'
‘Little Dark Angel zegt: Alles gut?’
‘:[Darkdreamer:[ zegt: gaat wel hoor, mt jou?’
‘Little Dark Angel zegt: heel goed hoor, heb een liefje… een zeeeer lief liefje…’
‘:[Darkdreamer :[ zegt: Oja, hoe heet hij?…’
‘Little Dark Angel (L) I still love you zegt:’ Beloof je dit tegen niemand anders te zeggen?’
‘:[Darkdreamer:[ zegt: uhu, okej…’
‘Little Dark Angel (L) I still love you zegt: kheb Bill ontmoet enjah… nu zijn we dus een koppeltje…’
‘:[Darkdreamer:[ zegt: WHAT?! Neein !! meen je toch niet?’
‘Little Dark Angel (L) I still love you zegt: toch wel… ’
‘:[Darkdreamer:[ zegt: O mein Gott!! Dit is zooooo WAUW !!! keb ben super blij voor je joh!! Enneh, neem je me eens mee naar hun? Ik wil Tomipomie wel ontmoeten hoowr!!! ’
‘Little Dark Angel (L) I still love you zegt: uhu!! Is goed hoor!! Maar ik moet nu afsluiten… doeiz ILD'
‘:[Darkdreamer:[ zegt: oke, ik spreek je morgen nog wel? doei doei liefje (L) HVJ
‘Little Dark Angel (L) I still love you zegt: Ja, tt morgen Xx lOve yOu (L)

“LISA!”� ik hoor mam m’ n naam beneden aan de trap roepen “JAA?! Wat is er?!”� “Jonie is hier!”� “Oké”� ik ren meteen m’ n kamer uit, recht naar beneden. “Jooon!!”� “Lischaaa!”� we vliegen elkaar meteen recht in de armen, “Ga je mee naar het park?”� “Het park? Sinds wanneer wil jij daar heen?”� “k’ weet nie, ga je mee?”� “ja! Is gut… wacht, nog even m’ n deftige kleren en ewat aan m’n haar doen… kom je mee naar boven?”� ik trek snel een mooiere jeans aan, een mini kleedje erboven snel m’ n haar doorkammen en een lijntje rond m’n ogen en klaar ben ik.
We huppellen naar beneden, ik graai nog snel m’ n tas en een licht pulletje van de kapstok “DOEI mam!”� voor ze wat kan terug zeggen zijn Jonie en ik de deur al uit… “fiets, tram, bus of te voet?”� “te voet…”� “Okej…”� we haken onze armen in elkaar en lopen zo naar het parkje, als we daar aankomen zit het al vol met mensjes, dit is zo’n plekje waar je allerlei soorten ontmoet, vooral Goths, Emo’s en skaters maar ook Scene én zelf soms een paar jumpers, alhoewel dat die niet zo heel erg welkom zijn. Er zitten meestal twee jongens die muziek maken, de ene heeft dan z’n gitaar mee en de andere zingt dan allerlei soorten liedjes, soms zelfs zelf gemaakt,ze doen me vaak aan Bill en Tom denken, ook twee broers …De skaters zijn jah… die zijn meestal aan het skaten en tonen elkaar hun nieuwste truckjes de andere zitten gewoon wat in troepjes te kletsen… Jonie en ik komen aan, ik merk meteen Laïse, Sterre, Milla, Basil en Merlijn op. Dat zijn nog wat vrienden van mij en Jonie, we zitten op de zelfde school en zelfde jaar… Zij zitten hier vaak, en af en toe kom ik hier ook wel eens langs maar omdat Joon hier niet graag is kom ik hier dus niet zo veel… We gaan meteen naar het groepje toe en begroet hun met elk een kus op de wang, de hele avond zitten we te kletsen over vanalles en nog wat, rond half 11 gaan Joon en ik terug naar huis, eerst lopen we langs Joon’s huis daar nemen we afscheid en ga ik ook richting huis…

-10 aug. 03.10u-
Met een grote wip word ik hijgend en onrustig wakker … ik voel twee zachte handen op m’n schouders die me zachtjes naar achter duwen… “BILL…?! BILL?!”� fluister ik helemaal trillend… “Rustig maar, het was maar een droom…”� Mams stem klinkt rustig en bezorgt. “NEE! Het was niet zo maar een droom!”� gil ik… “WAAR IS BILL?!”� “Bill is toch in Amerika, zoetje”� ik slik… “Ik moet hem bellen, ik moet weten of alles goed gaat…”� “maar Lisa, Bill zal nu slapen…”� “kan me niet schelen, ik moet z’n stem horen, weten dat alles goed gaat met hem…”� mam geeft me snel m’ n GSM aan en ik toets het nummer van Bill in… na een minuut klinkt de voicmail toon en dan de irritante vrouwen stem die iedereen wel kent: ‘0432.123.321 Is momenteel niet bereikbaar’ ik druk op het rode telefoontje, “Zieje, Bill slaapt…”� ik schud m’n hoofd “dan zou er zeker van waker worden, ik probeer Tom”� na twee keer bellen hoor ik aan de andere kant van de lijk een slaperige “Hallo?”� “TOM?!”� “uhu…”� “t’is Lisa, waar is Bill?”� “uhm.. in z’n bed zeker…”� “wil je hem eens door geven?”� “oké, maar waarom bel je niet gewoon naar Bill?”� “heb ik gedaan, maar hij nam niet op”� “ohw.. z’n batterij zal plat zijn…”� “Aja, kan…”� Er was een stilte… ik hoorde wat kloppen, waarschijnlijk Tom die op Bill’s deur klopt…weer een stilte, tot ik Tom’ s stem hoorde “BILL?! Bill?!”� ik hoorde een deur piepen, ik sloeg een zucht van opluchting… fieuw.. Bill doet open… maar dan hoor ik Tom’ s stem weer… “BILL? ! BILL waar zit je in hemelsnaam?!”� “Tom?”� Fluister ik “Tom?”� “…Lisa? Bill… Bill…”� “Bill is er niet hea?”� “Neen…h- hoe- hoe wet je dat?”� ik hoorde bangheid in Tom’ s stem “Ik had net een vreselijke nacht merrie, hij leek zo echt…”� “W- wat was er dan?”� “Bill was aan het slapen en plots kwamen er mannen de kamer binnen ze verdoofden men met chloroform en namen hem mee…”� “… He wacht eens… Bill’s kleren en schoenen liggen nog op de stoel… zonder kleren zou hij toch niet naar buiten gaan?”� “Tohom”� zeg ik zo rustig mogelijk “die mannen in m’ n droom hadden hem in z’ n boxershort meegenomen”� “MAAR… maar.. Bill is toch niet...”� “Tom? Waar zijn jullie nu? Ik kom naar jullie, goed?”� “ Is goed, Radisson Hotel Cleveland - Gateway, Ohio”� “Oke, ik neem nu het eerste viegtuig naar jullie toe…”� “Oke,, tot vanavond?”� “jah, ik hoop er dan al te zijn, doei!”� “Doei!”� “MAAAM!”� roep ik terwijl ik me snel in m’ n kleren schiet “Ja?.. wat ben je aan het doen?”� vraagt ze geschrokken als ze ziet dat ik m’n halve kast snel, snel in de -nog openliggende- valies gooi “Ik vertrek naar Ohio…”� “WHAT?!”� “ja mam! Naar Ohio, Bill is ontvoerd…”� “Ohw…Was het die nachtmerrie?”� ik knik… ze zucht diep “Ik zal papa wakker maken dat hij mee kan naar daar…”� “Oke…maar haast je!”�
een klein uurtje later staan mam, pap en ik aan de ticket verkoop in de luchthaven van Zaventem… “Twee tickets naar Ohio-Cleveland alsjeblieft…”� vraagt pap aan de baliebediende, “uhm.. sorry mijnheer maar er is geen rechtstreekse verbinding, u moet eerst naar Schiphol en van daar naar Cleveland”� “oke, maakt me niet uit als ik maar in Cleveland geraak is het goed…”� de baliebediende tikt van alles in op haar computer “uhm.. van Schiphol naar Cleveland is er maar éen ticket meer beschikbaar in economie class…”� “en in business?”� ze schud spijtig haar hoofd “daar zijn ze allemaal volzet…”� “Maar…”� “Sorry”� pap richt zich tot mij “Lisa, zie je het zitten om alleen te gaan?”� “Maar Jan! Dat kun je toch niet menen…”� komt mam ertussen, hij draait z’n hoof naar mam toe en ik kijk haar op m’n liefste manier aan… “Oke dan..”� “Is het goed?”� ze kinkt, pap richt zich terug naar de dame achter de balie, “bestel maar die tickets van hier naar Schiphol- van daar naar Cleveland”� ze knikt “mag ik uw naam mijnheer?”� “uhm Jan Baert maar m’n dochter gaat alleen gaan hoor…”� “O de naam van uw dochter dan? En haar leeftijd?”� “Lisa Baert, 16”� “Oké willen beide ouders dit document ondertekenen?”� mam en pap zetten beiden hun kriebel op het papier, ik krijg de tiktets en pap betaald. “je zult je wel moeten haasten want de vlucht vertrekt hier om 06.10u, verdere uitleg staat vermeld op het blad achter de tickets”� “Oké”� snel lopen we naar de check- in en niet veel later staan we aan de grote controle ingang daar zeg ik mam en pap uitgebreid gedag en bedank hun omdat ik zo snel weg mocht...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.