Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Just can't let her go - Marcel Styles » Two
Just can't let her go - Marcel Styles
Two
De eerste paar lessen waren dit keer gladjes verlopen, wat me heel erg verbaasde. Het was dan ook de eerste keer vandaag. Misschien kwam het omdat ik me op mijn gemak voelde. Ik wist het niet. De pauze was ingegaan. De gangen en kantine waren weer overvol. Voor de zoveelste keer vandaag wurmde ik me door de leerlingen heen. "Laten we naar buiten gaan, ik wil roken." Liam knikte. Hij pakte mijn hand vast en trok me door de menigte heen. Al snel duwden we de deuren open en stonden we buiten. We staken de schoolplein over naar het rokershoekje. Hier vond ik al meteen Louis en Niall. De rest van het vriendengroepje zat op een bankje hier dichtbij. Ons groepje werd door de meeste beschreven als de "bad" one. Natuurlijk vonden we dat niet erg. Het zette ons hoger op de lijst wat wij mensen reputatie noemden. Ik vond het wel grappig hoe mensen bang van je werden. Zelfs als alles wat je eigenlijk deed roken, drinken en slapen was. Mijn leven was simpel.
Ik haalde een pakje Marlboro tevoorschijn. Ik hield het Louis voor. Met een tevreden gezicht pakte hij er een uit. "Heb je dan eindelijk je eigen pakje gekocht?" vroeg hij terwijl hij hem opstak. Ik grinnikte. "I didn't buy this." Ook ik stak de mijne aan en nam er glimlachend trekjes van. "Van wie heb je hem dan?" vroeg Niall die een grimas trok. Hij haatte het dat ik rookte, net zoals Liam. De schijterds, ze waren bang om te sterven. Nou, op een dag ga je toch dood, so what does it matter when if it's a little bit earlier? I mean come on.
"Ik heb hem gestolen uit iemands zak," antwoordde ik mompelend. Ik zakte neer op de grond. Ik leunde tegen een muur aan, mijn benen waren gekruist. "Je hebt hem gestolen?" vroeg Louis na een laatste trek te nemen en hem op de grond uit te trappen. "Ja. Mam geeft geen zakgeld om zelf een pakje te kopen."
Hoe meer trekjes ik nam hoe vrijer en relaxter ik me voelde. Ze hadden gelijk, roken zorgde ervoor dat je dácht dat je relaxed was. "Stelen is verkeerd Camila." Niall was het die me doordringend aan keek. Wat was zijn probleem? Hij was al een enorme lamzak en dan komt hij me ook nog vertellen wat ik moest doen.
Ik haalde mijn schouders op. "Jammer dan," snauwde ik. Ik gooide mijn sigaret op de grond. In een snelle beweging sloeg ik er met mijn vuist twee keer op. Dit liet een brandwondje achter, wat me duidelijk niets kon schelen. Mijn hand was ondertussen al helemaal bedekt met dat soort wondjes.
"Help me omhoog," grinnikte ik en stak mijn hand uit. Liam pakte me stevig vast. In een soepele beweging trok hij me omhoog. "Laten we naar binnen gaan."
Ik knikte. Zo liepen we samen naar binnen, iedereen staarde ons ondertussen aan. Ik gniffelde. Wat moest ik toch zonder mijn bewonderaars?
~~~
dit is nog saai, maar de drama komt er al snel aan, wacht maar gewoon af okay? ;D
Reacties:
Het verhaal is leuk, maar ik ben het met Richelle eens.
Het was best verwarrend, dus misschien is het handiger om er bij te zetten wiens P.O.V het is.
Verder vindt ik het verhaal zeer leuk!
Mag ik een melding?
kusje x
Niet gemeen bedoeld maar, wil je volgende
keer erbij zetten wie zijn/haar POV het is? (:
Of vraag ik nu iets heel doms =$$
Verder echt een super verhaal!
Melding voor mij (:
Saaai? Je bent gek! Dit is fantastisch!