FanFic.nl

Schwul Oder Nicht

6. Flashback

-19aug14.20-
“Bill, liefje ik mis je, wanneer word je nu toch wakker”� …“Tom gaat er helemaal onderdoor”� eerlijk gezegd ik ook, maar dat wil ik niet toegeven, zeker niet aan Bill… nee.. ik móet sterk zijn… *klop klop* de deur gaat open, ik zie vanuit m’ n ooghoeken Tom binnen komen “hej”� “Hoi”� “en? Is er al betering?”� ik schud m’n hoofd.. “neen”�…“Lisa, hoelang is het geleden dat jij geslapen hebt?”� ik sla m’n ogen neer… “Lisa?”�…“vanaf Bill verdwenen was…”� hij schud lichtjes z’n hoofd…“meisje toch… je ziet er echt niet uit hoor, je moet dringend wat slapen, ik weet zeker dat Bill dat ook zou willen”� “misschien.. maar.. ik kan niet slapen, ik lig de heletijd te piekeren… en te draaien en te woelen...”� na een uurtje of 2-3 moet Tom, tot z’n grote spijt terug naar het hotel, hij moet nog van alles regelen…Ik leg m’ n hoofd op Bill’ s borstkast en luister naar z’n heel trage maar wel regelmatige ademhaling. Met m’ n ene hand verstrengel ik m’ n vingers met de zijne… m’ n andere hand laat ik zachtjes over z’n prachtige gezichtje strelen, z’n babyzachte huid voelt zo vertrouwd aan… “Bill… alsjeblieft ge me een teken alsjeblieft… ik mis je !!”�
Tranen rollen over m’n wangen… ik huil en huil, ik huil totdat ik er van in slaap val…al snel word ik terug wakker … zachtjes wrijf ik het slaap uit m’n ogen, als ik op kijk in Bill’s richting, schrik me een blut. Bill’s hoofd ligt zachtjes gedraaid in mijn richting, als ik me goed herinner lag hij net nog strak rechtuit “Bill?”� fluister ik zachtjes “Bi’hill?”� ik aai over z’n kruin… “Bill? Alsjeblieft antwoord me, knijp in m’ n hand, wat dan ook… geef me een teken”� spontaan krijg ik opeens een melodietje in m’ n hoofd… de instrumentale versie van “My Heart Will Go On”� ik begin het zachtjes te neuriën… “Lisa? Waarom zit jij nu te zingen?”� blijkbaar is Tom al terug… ik wend me tot hem “dit is het lied dat speelde op Jonathan’ s begrafenis… Jona lag een hele tijd in coma maar is nooit meer wakker geworden… ik herinner me het nog net alsof het gisteren was…”� “Vertel…”�
“Jona en ik liepen hand in hand richting school… we waren er bijna en wilden net oversteken tot ter plots een veel te snelle auto aan kwam zoeven, het was een grijze BMW cabrio… ja, de zelfde als Bill… :s hij kwam aan met een snelheid van wel 100/u veel te snel voor in een rustig straatje in een drukke stad… ik zag hem net aankomen en trok Jona zo snel mogelijk terug het voetpad op maar ik was te hevig en hij struikelde, vlak voor de auto met een harde klap belandde hij enkele meters verder op… ik rende meteen naar hem toe en belde de ambulance dokters reanimeerden hem maar na enkele dagen hebben ze de machines uit getrokken omdat bleek dat hij een hersenverlamming zou hebben en een totale lichaamsverlamming… Daarom ben ik nu ook zo bang, ik wil niet weer iemand verliezen waar ik ziels veel van hou… Bill is m’ n liefde, m’ n leven, m’ n hart…hij is het enigste waarvoor ik nog leef.. ik wil hem niet kwijt…”�
Tom komt naar me toe en omhelst me … ik begraaf m’ n gezicht in z’n nekholte en huil, huil en huil… plots hoor ik een schorre stem achter me zeggen “Zo snel raak je me echt niet kwijt hoor…”� ik herken de stem, schor of niet, ik herken ze uit de duizend. Vol verbazing spring ik op en draai me om naar het bed waar Bill ligt… mét open ogen staart hij me aan… “Bill ! LIEFJE!”� ik omhels hem stevig en overlaad hem met kusjes… opeens trekken twee armen me van Billchen weg “Mag ik me broertje ook hallo zeggen? ”� “Tíºurlijk xP”� na lang ‘Hallo’ gezegd te hebben. Besluit Tom om even de dokter te halen en ik mam en de andere te verwittigen dat Bill Back Is…

-21aug08 10.08-
-Bill-
Ik lig hier nu al veel te lang naar m’ n zin… de dokter heeft gisteren gezegd dat ze vandaag enkele testen zouden doen en als die positief zouden zijn dat ik misschien morgen al naar het hotel terug kan… ‘klop’ ‘klop’ “Binnen..”� de deur gaat open, en m’ n Lisje komt de kamer binnen “heej liefje”� “hay lieverd, alles goed?”� “ja, ik voel me eigenlijk heel goed , de dokter zei dat ik misschien morgen al mee mag naar het hotel… “ “ ooh! Écht? Da’s fantastisch!!!”� ze vliegt me de nek om en overlaad me met kusjes, op m’n neus, wangen, lippen, voorhoofd, gewoonweg óveral! “how, how.. Zoetje… rustig…”� “sorry schat… ik ben gewoon zó blij!”� “begrijp ik hoor, want dat ben ik ook :’)”� opnieuw brengt ze haar lippen in de richting van de mijne.. innig laat ik m’ n tong over haar sensuele lippen vloeien gewillig opent ze haar lippen en laat m’n tong binnen dringen, nu pas weet wat ik in al die voorbij gaande jaren heb gemist… een liefdevolle kus van een meisje die me dood graag ziet…
Wat hou ik toch van haar… vroeger dacht ik dat ik enkel voor Tom zou leven maar sinds Lisa ben ik van menig veranderd. zij is écht nog het enige waar ik voor leef, zonder haar zou mijn hart niet compleet zijn, zonder haar zou ik sterven “Bill?! Bi’hill?!”� ik schrik op uit m’n gedachten “jah?”� Zeg ik wat verward “Tom, de GG’s, David en m’n mam zijn hier”� ik kijk op en zie inderdaad m’n lieve broertje zitten, de GG’s, David en.. En een vrouw, ze lijkt sprekend op Lisa, het zal dan vast wel haar moeder zijn…
Ik begroet hun met een ‘opgewekte’ “Haallooo”� “Broertjéééé!”� dan komt de vrouw naar me toe, ze steekt haar hand naar me uit “Hallo, ik ben Mieke, de mama van Lisa”� ze maak een aardige indruk op me.. “Choi! Ik ben dus Bill, het vriendje van Lisa, leuk je te ontmoeten…”�


-22aug08 11.24-
“Hallo, Meneer Kaulitz… ik heb goed nieuws voor u, u mag zodadelijk het ziekenhuis verlaten, op voorwaarde dat u het wel rustig aan doet!”� “Oh! Oké, fantastisch! Maar… mag ik dan wel op 7 september naar de Mtv awards ???”�*grins* “uhm… ja hoor tegen dan zult u weer helemaal de oude zijn…”� “Oké, bedankt voor de goede zorgen…”� “Ooh.. Da’s m’n job hé, ik wens u en de band nog veel succes én, nog veel geluk aan jullie 2, want u hebt het echt getroffen met zo’n vriendin!”� “Ik weet het, ik weet het…”� vanuit m’n ooghoeken zie ik dat Lisa helemaal rood kleurt… als de dokter de kamer verlaten heeft, springt Lisa op “Komop luilakie, opstaan! En kleren aan, wij gaan naar buiten! Viva Amerika!”� “hé jöh! Heb je niet gehoord wat de dokter zei? Ik moet het rustig aan doen!”� “Ah joch! Jij en rustig? Dat gaat echt niet samen hoor!!”� “I know, I know!”� beiden moeten we lachen… “hier jouw kleren”� Lisa drukt me enkele kledingsstukken in de handen.. “Tom komt ons zo ophalen, dus maak wat voort hé xP”� “joah joah!!”� met wat moeite stap ik uit bed en wankel ik naar het badkamertje…

-31aug08-Lisa-
Daar lopen we dan, hand in hand door New York, Bill is al helemaal beter, hij is weer net de ouwe… morgen zijn de twins jarig, én weetje, ik heb nog geen cadeautje, erg hé ik heb dus totaal geen idee wat ik moet kopen voor de jungs… ze hebben alles gewoon al… “Lisaa?”� “uhuu?”� “gaan we die winkel eens binnen?”� Bill wijst naar een prachtige winkel… “ujaah, is goed…”� even later komen we buiten met wel 3 zakken, Bill heeft bijna de hele winkel op gekocht. Écht waar, vanalles! Plots gaat Bill’s gsm af.. *even later* “schat, blijf jij even hier ?”� “uh.. Waarom.”� “nou… hmm verassing?.”� “mag ik dan niet mee?”� “nou, je mag best hoor, maar… ik denk dat het nogal saai zal zijn, dus, alsjeblieft”� hij drukt 700$ (500€ in mn handen “koop er wat mooi met, want je zult het nog nodig hebben de komen de dagen…”� “hu, okéé, tot zo schatjé”� “doei ”� de eerste beste taxi die passeert houd Bill tegen, hij geeft me nog een laatste kus en verdwijnt dan de taxi in, ik zwaai Bill nog de hele tijd na tot hij uit m’n zicht verdwenen is. Eigenlijk komt het me best wel goed uit dat hij nu weg moet. Nu kan ik rustig naar het geschikte cadeau zoeken voor de twinsies…
Eindelijk, dit lijkt me écht mooi… zo heeft hij steeds een stukje ‘ik’ bij hem… en heb ik een stukje ‘hij’ bij mij… het is een kettinkje waar je een fototje kan in doen voor Bill geworden en voor Tom heb ik een coole pet gekocht, eentje op een marktje die met de hand gemaakt is… oja… ik heb ook nog een jurkje gekocht en een nieuw paar schoenen. *schrei* ohw, das m’n gsm… ik gris m’n gsm uit m’n tas en druk op het groene tel. “Hallo?”�“Heej, dag zussie”� “Martinee!?”� “joaah, das bin ich…”� “Hééé, alles goed?”� “uhu, ja hoor… mt jou?”� “hééél goed, Bill is weer helemaal back!”� “aaaah, da‘s goed! Hé, wanneer stel je me nu eindelijk eens voor aan Tomie?”� “nou, we zitten nog tot 9september hier in de US…”� “nouuu.. Nog zo la‘hang?”� “naha…ik zou zeggen… kom jij naar hier… maarja, je moet naar school hé?”�“uhu… hé, moet jij niet naar school?”� “nheej… nog niet… mam heeft kunnen regelen dat ik de eerste week van het schooljaar kan missen”� “whooow, heb jij geluk…”� “uhuh, maar ik moet je nu laten, ik kom net aan bij het hotel…doei doei lief zusje van me”� “Oké, doei Hou van je!Kus!”� “Kus!”� ik beëindig het gesprek, betaal de taxi waar ik in zat, stap uit en loop de ingang van het hotel in…
Als ik langs de louge van het hotel loop zie ik de band met hun crew zitten… het ziet er duidelijk niet gezellig uit dus besluit ik maar gewoon door te lopen. Eindelijk ben ik aan de kamer van Bill en mij, met een plof laat ik me op bed vallen en schop m’ n schoenen uit, m’ n voeten lijken net wel twee blokken beton… ze doen echt machtig veel pijn door het stappen… eigenlijk heb ik best veel zin in een lekker warm badje… hmm… dat zou me nu zo deugd doen… ik sta op, loop de badkamer in en laat het water door de kraan stromen…na enkele minuten is het bad vol gelopen ik kleed me snel uit en stap voorzichtig de kuip in zachtjes laat ik me onderuit zakken en m’ n lichaam verdwijnt onder de dikke laag schuim…

Met een harde klap hoor ik de deur toe slaan… “BILL?!”� roep ik een beetje bang een korte “Ja!”� krijg ik als antwoord. “Is er wat?”� hij komt de badkamer binnen en komt bij me op de rand van het bad zitten “David wil dat ik het blijf ontkennen van ons…”� “what? Nee toch…”� ik zucht diep “ben je boos?”� ik schud m’n hoofd, “ik begrijp het wel… al die andere meisjes gaan stik jaloers zijn en dan willen ze geen fan meer zijn en dan komen er alleen maar problemen…”� “dus je bent niet boos”� “ach… ik vind het alleen wat vervelend… al dat geheim gedoe.”� “oké dan…”� eigenlijk vind ik het vreselijk maar jah… “Kusje?”� Bill glimlacht en brengt z’n hoofd wat dichter naar het mijne, onze lippen raken elkaar en we verdwijnen in ze zalige tongzoen… Bill’ s handen glijden over m’ n rug, met z’n vingertoppen net in het water blijven z’n handen op m’ n rug rusten. “ich liebe dich”� fluistert hij zachtjes in m’ n oor… “Ich dich auch”� met een grote glimlach staat hij op “doe maar snel verder, dan kunnen we gaan eten als je klaar bent..”� “okej..”� wat later ben ik helemaal aan gekleed en opgemaakt, ik ga de badkamer uit en zoek naar Bill ineens zie ik een lange gedaante op het bed liggen… aha.. Met een grote sprong beland ik bovenop Bill “WAAAAH!”� op éen twé drié staat Bill naast het bed en ik… ik vlieg met een grote plof hard op de grond… “BILL!”� Bill staat er wat beteuterd bij “Sorry..”� “najah… tis eigenlijk wat mijn schuld he…”� hij knikt “uhu… stout klein meisje van me”� hij komt dreigend naar me toe, “wat ga je nu doen?”� “Ik ga je de kriebbelstraf geven…”� ik schud heftig m’n “Nee Nee! Alsjeblieft Neeeeeeuh!”�

-1sep'08-
De eerste zonnestralen prikken op m’ n gezicht… kut gordijnen… waarom zijn jullie zo dun? Tastend zoek ik m’ n gsm… ‘hebbes’ ik schuif’ m open en zie tot m’n verbazing dat het nog maar 9uur is… net een uur waarbij ik niet meer in slaap kan raken, ik besluit dus maar op te staan, *schei* ow… berichtje… snel gris ik m’n GSM van het nacht kastje… ‘1 bericht’ ‘openen’ Heej, klein zusje van me, alles goed? Wens Tom en Bill natuurlijk ook een zéer gelukkige verjaardag van me! Xmartine, Aah… me zusje… wat lief van der ik stuur onmiddellijk terug; ‘Hoi, zussieX, hier is alles prima… kben net opgestaan en Bill ligt nog rustig te slapen… ene, je mag er zeker van zijn dat ik Tom én Bill een héel gelukkige verjaardag zal wensen.. X LiebeDichUndVermisseDich’ zo..ik klik op verzenden. Als ik op kijk van m’n schermpje zie ik dat Bill nog steeds als een blok ligt te slapen Omdat ik weet dat hij het eerste half uur nog niet wakker zal zijn besluit ik hem te verrassen met een zélf gemaakt uitgebreid ontbijt op bed… Snel trek ik een soort van trainingsboek aan en sluip stilletjes de kamer uit richting de keuken van het hotel… als ik daar aan kom klop ik even aan al snel gaat de deur open een grote blondine komt te voorschijn “hallo?”� “Hallo, vandaag is Bill jarig, Bill Kaulitz”� ik zie meteen hoe haar gezicht verandert bij het horen van de naam Bill Kaulitz… “ja en dan?”� “nou, hij logeert hier in dit hotel, en ik zou hem graag verrassen met een zélfgemaakt ontbijt op bed… zou ik dat hier kunnen doen?”� “ik betaal het eten heus wel hoor!”� voeg ik er nog snel aan toe.. Er verschijnt een kleine glimlach op haar gezicht.. “Oké!, kom maar binnen, ik zal je uitleggen waar alles ligt en staat…”� “Ooh, danke danke!”�
Even later loop ik met een plateau vol lekkers naar de kamer van Bill… in het midden van het dien blad heb ik nog snel een bloed mooie rode roos gezet. Voorzichtig open ik de deur en sluip op m’n tenen naar binnen het plateau zet ik even aan de kant op het bureautje in de hoek van de kamer, snel haal ik het cadeautje dat ik gisteren gekocht heb tevoorschijn en leg het bij de rode roos. “Bill?”� fluister ik “Bi’hil?”� niets “Bill?”� roep ik nu wat luider, “BILL?”� nog steeds niets… ik spring boven op m’n liefje en overlaad hem met kusjes “Hmmm..ik wil slapen..”� “GELUKKIGE VERJAARDAG!”� “hm’hmm..”� Bill opent voorzichtig z’n ogen, sluit ze dan snel terug en draai zich om… “hé… slaapkoppie… kijk is wat ik voor jou gemaakt heb…”� snel spring ik van het bed en neem het plateau van het bureau af… Bill ligt nog steeds diep onder het deken, weg van alle licht… “Billchen, kijk eeeeens… ik heb lekker wafels gebakken.”� “WAFELS WAAR?!”� snel spring hij vanonder het deken… ik moet lachen om z’n spontaniteit… ik zet het plateau voor Bill’s neus op het bed. “Hmmm..lekkeer…wafeltjes…”� hij neemt de bloemsuiker en begint wild met de strooibus over de wafels het schudden… een hele wolk bloemsuiker komt tussen ons in… maar daar trekt hij zich niets van aan… en eet smakelijk z’n wafel op… gefascineerd bestudeer ik iedere hap die hij neemt… plots stopt hij met eten en kijkt me zielig aan… “Moet jij geen hebben?”� “Alleen als jij er van die smakelijke suiker op doet xP”� “Oké”� hij legt zijn wafel even neer en wil net een nieuwe nemen tot… z’n ogen op het pakje vallen naast de rode roos… “wat is dat? Cadeautje?”� “uhu, maak maar open…”� als een gek opent Bill het pakje “een doosje?”� “Openen!!!”� voorzichtig opent hij het doosje… z’n ogen worden groot en met z’n mond vormt hij een ‘O’ “Mooi?”� “nou en of! Het is prachtig!”� “je kan’ m ook open maken..”� “wauw… dankje schatie..”� “is nix hoor…Oja.. Ik moest jou een héel gelukkige verjaardag wensen van me zusje..”� “jou zusje?”� “jaaah! M’n zusje, ze woont in Nederland..”� “hoezo? Jij woont toch in België?”� “uhu..”� “maar..zijn je ouders dan gescheiden?”� “nein.. Maar eigenlijk is ze maar een halfzus…toen m’ n mam en pap elkaar nog niet kenden woonde m’ n mam in Noord Holland toen had ze daar een man leren kennen.. En jah.. Maar na een jaar ging het niet meer zo goed en heeft ze Martine daar achtergelaten bij haar pap en is ze terug gekomen naar België maar ze bleef wel contact hebben met haar enzo.. Toen kwam ik, Martine en ik zagen elkaar niet zoveel maar we hebben wel een échte goeie band.”� “Ohw..x)”� “Oja.. En ze is helemaal zot van Tom!”� “Ooohw..”� “Okej..krijg ik dan nu m’n wafeltje xP”� Bill neemt m’n wafel, breekt er een stuk en propt het in z’n mond… “Goal chet ur schzelf moar ut”� zegt hij met propvolle mond… “Bill Kaulitz… nog nooit van manieren gehoord?”� hij schud hevig z’n hoofd… “Gjij ut chalen ichk stikke”� ik beng m’n hoof wat dichter naar Bill het zijne en plaats m’ n lippen op de zijn… ik merk dat hij de walfel ondertussen al allemaal binnen geslikt heeft… snel haal ik m’n lippen weer van de zijne af, stel me recht en begin met m’n voeten te stampen… “Dhat! Whas mhijn whafeeel..”� roep ik op een kinderlijk toontje “sorry…”� zegt hij met een pruillipje… “kom je teug bij mij zitten?”� “jij braaf zijn?”� hij knikt hevig… met een grote lach vlieg ik hem in de armen “jij bent MIJN lieve kleine meisje! Voor aaaaaaaltijd!”� ik glimlach lief… “en jij bent MIJN! Engel voor aaaltijd!”�

Als ik Tom vertelde over me zusje leek hij me al heel benieuwd haar te ontmoeten
’s avonds volgde er nog een klein feestje voor de twins hun birthday te vieren…

-7sep'08-
Vandaag is het zo ver, dé Mtv awards! nog enkele uurtjes en dan begint de show… Bill is al de hele dag het nerveuste stess konijn dat ik ooit gezien heb…Tom en Georg hebben er eigenlijk ook serieus van enkel Gustav is redelijk rusig.. naja… misschien is hij ook verschrikkelijk gestresseerd maar hij luistert de hele tijd naar muziek… “schat wat moet ik aan doen? Deze witte vest of deze zwarte?”� “uhm.. die zwarte.. hou die witte maar voor de show zelf..”� “Oké”� opeens horen we gelach van op de gang, het is Tom’ s lach… dan schiet de deur open.. Tom komt binnen op de voet gevolgd door een meisje ze draagt een zwart kleedje met lange zwarte laarzen… dan draait ze zich naar ons toe… ik weet niet wat ik zie… ik weet niet wie ik zie … “Ma-Ma-MARTINE!”� “LISAAAAAAH!”� we vliegen elkaar in de armen… als we uitgeknuffeld zijn draaien we ons terug om naar de jungs… beiden staan ze stom verbaast ons aan te kijken… “uhm.. jah, da’ s nu Martine, m’n zusje”� “zeg maar zus hé kleintje…”� daarna stapt ze naar voor en steekt ze haar hand uit naar Bill “Hallo, aangenaam kennis making”� “hallo..”� “jah, Tom, jou heb ik al ontmoet he..”� dan komt de rest binnen “Uhw.. wie is dat?”� vraagt David “Dat is mn zus..”� “Oh.. Hallo, ik ben Gustav, maar je kent me waarschijnlijk wel..”� “inderdaad”� “jah, en ben dus Georg, aangenaam”� “Hoi!”� “Jongens, Jongens; genoeg gekletst, nu is het echt wel tijd om jullie helemaal klaar te maken.. jullie moeten zo de rode loper op..”� “tot zo schatje..”� “tot zo..”� Bill drukt me nog snel een kus de lippen en dan verdwijnen ze naar de make-up kamer… “Nou, vertel hoe kom jij hier nu zo ineens?”� “wel, normaal had ik school maar eergisteren kreeg ik telefoon dat de school om bepaalde redenen tot volgende week gesloten zou zijn.. dus dacht als nu Lisa eens ga verassen in dat verre Amerika.. ”� ik schud m’n hoofd… “gekkerd, kom hier”� en we omhelzen elkaar stevig… “wanneer keren we terug?”� “uhm.. ik moet overmorgen terug naar school…”� “dan al?”� ik knik “Jah.. :-S”� “en, wat gaan we vanavond doen? Ga je mee naar de show of blijven we hier?”� “we gaan me héa..”� “mij best…”� “mare, we mogen niet te opvallend doen, ik zou niet graag hebben dat er van die massa’s roddels verspreid worden over ons…”� “Okééh..”�

“Mag ik je make-up op doen?”� “uhu..als ik het bij jou mag doen.”� “Okéé, Victoria Frances style?”� “Jepz..”� “zet je maar in de zetel daar…”� “heb jij eyeliner enzo?”� “Uhu!! , heb ik altijd bij!”� ik schud me hoofd… “kom op ga nu zitten..”� “ja ja..”� ik ga zitten in de zetel en Martine komt op me af met der eye- liner “How, how… rustig bitte…”� “ow.. ja okéé..”� heel erg voorzichtig brengt ze het eerste lijntje aan.. daarna nog een, nog een en nog een… “Zo, klaar..”� ik richt m’n hoofd op. “Spiegel?”� “straks, doe jij eerst bij mij..”� “Oke..”� ik sta op en duw haar in de zetel.. voorzichtig breng ik nu ook enkele lijntjes aan.. “Klaar..”� “zo.. dan gaan we nu de make-up studio zoeken waar de jungs zitten…even later hebben we ze eindelijk gevonden, het was moeilijk te vinden maar we hebben wel heel wat bekenden gezien.. “hej jongens, mogen we in de spiegel kijken…?”� “jah, natuurlijk schatje.. he, wacht eens, toon eens je make-up”� ik draai m’n gezicht naar Bill toe.. “Wow! Wat mooi ”� “dankje Bill”� hoor ik Martine achter me zeggen.. “heb jij dat gedaan?”� “uhu..”� “en ik bij haar..”� “Toon eens bij jou, Martine”� vraagt Tom.. “ze draait haar hoofd naar Tom, net dicht genoeg dat hun neuzen elkaar net raken.. Bill en ik kijken elkaar aan met een blik van -denk jij ook wat ik denk-
Dan komt David binnen “Jongen, Jongens… nog enkele minuten en dan moeten jullie de rode loper op
“We komen zo’o”� antwoord Georg.. “Oke..eerste hebben jullie een klein interview’tje, daarna moeten jullie langs de fans om handtekeningen dan nog wat interview’s en dan nog wat press foto’s.. Oke?”� “Uh.. hebben we een andere keuze..? nee he..”� ik hoor de nerveusheid en irritatie in Bill’s stem… vertrouwend knijp ik even in z’n hand en fluister zachtjes in z’n oor… “Rustig lieverd, alles komt goed, ik wacht op jou samen met de crew en Martine en volg alles live op de TV..”� hij knikt en drukt snel een kus op m’n wang “ich liebe dich”� “ich liebe dich auch..”� “jaja, tortelduifjes.. nu is het écht wel tijd…”� Bill, Tom, Gustav, Georg, Tobi en David verlaten de kamer..; net voordat Bill de deur achter zich sluit gooit hij me nog een handkusje… hij is zo lief… dromerig staar ik voor me uit, Niet doorhebbend dat Martine verschillende keren mijn naam roept.. “LISA! Ben je nog op deze aarde ofzo?”� “uh.. wat? Sorry…”� “ik vroeg je dus of je mee gaat kijken in de lobby naar de jungs?”� “Ojaa! Natuurlijk!”�

Een uur of 2 later komen de jungs terug binnen… Bill ploft meteen in de zetel… “Ghot! Heb je ons bezig gezien?”� “uhu! Die hummer was echt het einde…”� “Ja héah !!”� Bill klinkt terug al helemaal opgewekt.. “jongens.. moeten jullie, jullie niet gaan voorbereiden? Over een uurtje begint dé show hoor!!”� “jaja.. maar ik wil nog even bij m’n liefje zijn..”�snel drukt Bill een kus op m’n lippen, daarna legt hij z’n hoofd op m’n schoot… vanuit m’n ooghoeken zie ik hoe Martine en Tom het goed kunnen vinden met elkaar… Wat verder zitten Georg, Gustav en Dunja wat met elkaar te kloten… Opeens schiet Bill recht “Scheisse… ik moet nog m’n andere kleren aan…”� ik schud lichtjes m’n hoofd… “vergeet piet… ga je maar snel omkleden..”� wat later zitten we allemaal op een rijtje naast elkaar in de grote zaal waar het straks gaat gebeuren… ik voel het nu al.. de jungs gaan! Die award winnen !! Dan, begint de show.. de eerste awards zijn al binnen nu is het aan Dé nieuwkomer… hier zijn ze voor genomineerd… “…the nominations are Jordin Sparks, Katy Perry, Taylor Swift, TOKIO HOTEL and Mylie Cyrus… Now all your votes are in”� … “And the award for best artist goes to…”�de spanning stijgt… heel onze rij zit te beven van opwinding “…TOKIO HOTEL!”�... Bill vliegt omhoog… ook Dunja die naast me begint in het rond te springen.. het dringt even niet tot me door dat ze écht Tokio Hotel zeiden O Gott… ook ik spring nu recht ik wil zo graag in Bill’s armen vliegen en hem overladen met honderden.. wat zeg ik Duizéndén kusjes.. maar jammer genoeg is Dunja me voor en hangt zij al aan Bill’ s nek… misschien is dat ook wel het beste.. wat zou de pers anders wel niet allemaal schrijven… terwijl de jongens richting podium lopen kuip ik naast Martine op de stoel met een brede glimlach… “wat is er met jou?”� “nieeets xp … met mij niet.. maar met jou…”� “What!?”� “nou.. ik heb ook wel gezien hoe jij en Tom met elkaar omgaan hoor…xp”� “Naah.. zég.. er helemaal niets hoor tussen mij en Tom…”� “nog niet…”� ze grijnst… “Inderdaad… nog niet…xp..”� “Maar je zou het toch zo graag willen…”� ze tovert een verlegen glimlach op haar gezicht… “Kan jij eens niet polsen bij Tom??”� “Tom vind je super! Écht waar dat zie ik zo..”� “joah? *wenkbrauw- wiebel*”� “uhu!!”� “nou.. vraag er hem maar eens naar…”� “oké.. ik zal Bill vragen om hem eens uit te horen over jou..xP wat zeggen we dan ”� “dankjé zussie”� en ze geeft me een kus op m’n wang… net op dat moment komen de jungs terug…”� “héé.. enkel í­k mag haar kussen”� “nou nee hoor !! ik ben haar zus!”� “nah! En ik ben haar liefje..”� “nou en..?”� “jij mag Tom kussen..”� ik kijk op en zie dat Tom een roze blos op z’n wangen krijgt… “wel Tom? Is er wat?”� “Nee! Wat zou er moeten zijn ?”� “nah.. ik weet niet.. je kleurt ineens zo rood…”� “jah.. nu je’ t zegt.. inderdaad Tom, straks denken de mensen nog dat je een tomaat bent…xp”� “rustig aan hé broertjé..”�
Na de show was er nog een after party… het was best leuk.. vooral stipt om middernacht… Bill en Tom was tegen iedereen gaan zeggen dat als Chris Brown stopte met zingen ierdereen dan van 10 tot 1 moest aftellen en dan super luid “glucklichen geburtstag Gustav”� moesten roepen. Gusie was er natuurlijk helemaal van aangdaan.. best wel schattig..

-8sept08-
“Choeieemorghen”� “Hej lieverd? Lekker geslapen?”� “uhu.. altijd naast jou he…”� Bill drukt een kus op m’n lippen… “straks vertrekken we terug he..”� “uhu..”�
Met z’n allen staan we klaar op de luchthaven, over enkele uurtjes vertrekt ons vliegtuig… dan gaan de laatste uren in voor mij en Bill… daarna zullen we elkaar weer lang moeten gaan missen.. op het vliegtuig zitten Bill en ik natuurlijk naast elkaar… voor ons zitten Martine en Tom en in de gang naast ons Georg en Gustav… de crew zet achter ons, behalve Saki, die zit vlak voor Tom, Tobi zit vlak voor Georg… vol vermoeidheid leg ik m’n hoofd op Bill’ s schouder… “Ben je moe?”� “uhu..”� “Slaap maar even…”� “oke..”� ik voel nog net hoe hij een kus op m’n slaap drukt, daarna val ik als een blok in slaap… Als ik terug wakker word is het blijkbaar tijd om even een tussenstop te maken in New- York.. daar blijven we even staan om bij te tanken en mensen op te halen.. wij moeten (jammer genoeg) wel blijven zitten…het is al 17u…als ik naast me kijk zie ik hoe m’n lieverdje zoet ligt te slapen.. hij ligt er zo teder bij dat ik het niet kan laten om een foto van’ m te nemen.. daarna berg ik m’n camera terug op… “Martine?”� fluister ik zacht… “Martine..?”� “jah?”� “ik verveel me..”� “Ik ook.. moet je Tom zien liggen.. zo teder..”� “nou.. Bill ligt er volgens mij net het zelfde bij..”� “Haha.. twelingen? Héa..”� “uhuu!”� “Meisjes.. willen jullie alsjeblieft wat stiller zijn? Er zijn mensen die proberen te slapen..”� “O oke.. sorry David..”� “is niets…”� Martine draait zich terug om, daar zitten we dan… al snel lig ik teug in dromenland. Met een kusje op m’n wang word ik wakker… na dat ik me heb uitgerekt kijk ik pas op.. “Was is er ?”� “moet jij wat eten hebben?”� ik knik “ja, k’ heb best wel trek.”� Ondertussen zie ik dat er een bordje eten op het plakje voor me word gezet… ik bedank de stewardess en haal er het plastieken deksel eraf. Er blaast een grote stoom wolk in m’n gezicht. Ook naast me is dat het geval.. ik moet lachen om Bill’s zure gezicht.. “Wat lach je nu?”� ik schud m’n hoofd… “Het was dus wel héet he!”� “net als jij hé lieverd..”� ik druk een vluchtige kus op Bill’ s zachte lippen… steeds opnieuw ontdek ik een nieuw gevoel bij het kussen van z’n lichaam… steeds opnieuw beleef ik een ander gevoel… steeds opnieuw voel ik duizenden vlinders in m’n buik fladderen…
“Lisa.. Liefje?”� “uhu..”� ik was blijkbaar weeral inslaap gevallen… niet dat dat abnormaal was… het is dan ook al middernacht… “Lisj, we zijn net over België aan het vliegen”� opeens ben ik klaarwakker “What? Nu al ?”� Bill knikt triest z’n hoofd..”�ja…”� hand in hand zitten we in de vliegtuigzeteltjes met onze veiligheidsgordels om, beginnen we aan onze afdaling. Een raar gevoel gaat door me heen… het gedacht alleen al dat ik straks het vliegtuig uitstap samen met Bill, Tom, Martine, Gustav, Georg en alle andere en dan de vliegtuig aankomst hal uitkom met alleen Martine bij me.. doet me egt pijn… Bill, en Co moeten dan snel een ander vliegtuig nemen richting Hamburg.
De wielen van het vliegtuig schuren over de grijze asvalt, tot het z’n grote kracht verliest en tot stil stand komt te staan. De stewardess die vooraan het vliegtuig staat roept om dat we veilig in België zijn aangekomen, het is er nu, 2.16u plaatselijke tijd en 7°C. daarna doen we allen onze veiligheidsgordel uit en staan we op, Bill en ik lopen hand in hand het vliegtuig uit naar de transitzone. Daar splitsen onze wegen… “Wij moeten daar heen”� zegt Bill plots terwijl hij naar zone E63 wijst… ik trek een sip gezicht… “he, lief ik kom snel bij je langs hoor.. en als je binnenkort vakantie hebt gaan we samen wat leuks doen! I promis!”� ik glimlach even… “Dat’ s beter..”� hij drukt een kus op m’n lippen.. we kijken elkaar diep in de ogen.. woorden zijn bij dit moment overbodig… ik neem hem in m’n armen… ik, een klein, dood gewoon meisje én Bill, een super ster waar ieder meisje van droomt… “Lief, ik kan niet zonder jou… ik sterf zonder jou…”� “je bent me nog niet kwijt, van zodra ik de mogelijkheid heb naar jou toe te komen kom ik naar je toe!”� een kleine traan rolt over m’n wang… “Sst, niet huilen, niet huilen…”� hij kust het natte straaltje traan weg… “Ich liebe dich…”� “Liebe dich auch”� “ga nou maar.. je mam en pap zullen al staan wachten..”� “maar..”� “Sst… ik red me wel hoor… ga nu…”� “Aufwiedershen..”� “Aufwiedershen…”� ik en Martine lopen arm en de transitzone uit “weetje, Tom heeft me daarnet gekust..”� “meen je niet..xP”� “Toch wel!”� “Woeeeh xP”� we komen aan, aan de bagageband daar nemen we snel onze koffer(s) dan moeten we nog bijna een kilometer lopen en dan komen we aan, aan dé uit gang.. de deuren schuiven open.. er staat al een hele bende mensen die hun, familie of vrienden komen opwachten… maar mam en pap zie ik niet staan… ik zie wel iemand anders staan…

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.