Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Schwul Oder Nicht » 7. Komen en Gaan

Schwul Oder Nicht

26 april 2009 - 20:35

3234

0

191



7. Komen en Gaan

Een grote magere jongen met zwarte haren… mijn hart slaat enkele keren over.. blijkbaar heeft Martine het ook gezien… ze trekt aan m’ n arm en rent naar de jongens… zo snel als m’ n benen me kunnen dragen loop ik in de richting van Bill… “BILL! Lief!”¯ gil ik net alsof we elkaar al maanden niet meer gezien hebben.. er verschijnt een glimlach op Bill’ s gezicht als hij me opmerkt… we vliegen elkaar in de armen… “Wat doe jij hier nu?”¯ vraag ik opgewonden.. “Je ouders hadden het geniale idee om mij en de jungs uit te nodigen om ons beter te leren kennen…”¯ m’n mond valt bijna open van verbazing… “Waar zijn ze dan?”¯ “daar”¯ hij wijst naar een bankje wat verder op… hand in hand met Bill ren in naar hun toe.. ik omhels hun stevig.. ondertussen komen Martine en Tom ook hand in hand, aan gelopen… Martine vliegt onmiddellijk in mam’ s armen… “Meisje, ik heb jou zo gemist”¯ “ik heb jou ook gemist…mam”¯ “wat ben je toch weer veranderd…”¯ m’n vader geeft ze gewoon een vluchtige kus.. njah.. ze komen niet zo goed overeen… meestal krijgen ze felle discuties die soms uren lang kunnen duren… maarja… Ondertussen hebben Bill en Tom onze ouders ook al vriendelijk hallo gezegd. “Hé, waar zijn de andere?”¯ merkt Martine dan opeens op… “naar huis…”¯ ik trek m’n wenkbrauwen op.. “jah?”¯ “uhu..”¯ “Okéé.. Gaan we dan nu naar huis ofzo..”¯ “jah, is goed..”¯ met z’n allen lopen we richting uitgang… al onze koffers liggen verspreid over twee karren… ik zit boven op de ene en Martine boven op de andere… “Om wie t’snelst aan de autoooo!”¯ roept Tom uit de twee jongens beginnen te racen, Martine en ik beginnen te gillen “Waaaaaaah! .. niet zo snééél !...”¯ “Pas ooop..”¯ we liggen allebei plat van’t lachen… “Héé, jungens de auto staat wel hier héa..”¯ hoor ik plots m’n pap roepen.. wild draait Bill de kar en rijd terug.. het lijkt op een nek aan nek race met Tom maar toch wint Tom… “Yeaaaaaah..”¯ Martine gilt het uit en springt in Tom’s armen.. en bedelft hem onder de kusjes “Tomie Heeft gewonnen, Tomie heeft gewonnen”¯ roept ze spelend uit… Bill staat er beteuterd bij ik spring van de kar en huppel naar hem toe… “jij bent mijn, eigen persoonlijke grote sterke lieve fantastische winner…”¯ “jaja, genoeg geleuterd kom op allemaal instappen…”¯ pap heeft blijkbaar alles al ingeladen…
Na een uur rijden zijn we eindelijk aan gekomen… pap gaat de auto uit om het heken te openen dan rijd mam de oprit op… “zozo.. we zijn er…”¯ zucht ze, ze opent het portier en sleept zich uit de auto. Ook ik open het portier en stap uit achter mij volt Bill, dan Martine en dan Tom… “waauw.. wat’n mooi huis…”¯ “naja.. t’valt best wel mee hoor…”¯ lach ik terwijl we naar de voordeur lopen we lopen de hal door richting de keuken… daar zetten we onze koffers af “Gaan we slapen?”¯ “uhu.. ben dood moe”¯ ik sleur Bill mee naar m’n kamer. “Héé.. waar moet ik slapen dan?”¯ hoop ik Tom roepen.. “Zu’hus.. neem jij Tomsel mee?”¯ “jaa hoor… geen probleem..:p”¯ we gaan beiden onze kamer in “wohaw… zo’n mooie kamer… en.. O gott.. al die .. posters…”¯ “njaah… eigenlijk heb ik nu al die posters niet nodig want nu heb ik je gewoon bij me…”¯ “Kom hier lieverd..”¯ we lopen door de kamer giechelend en lachend. “k’ga je kriebelen..”¯ “neee… nee nee nee”¯ “jawel..”¯ hij komt naar me toe gelopen en neem me beet bij m’n jurk… “Nee.. niet doe’hoen straks scheurt hij..”¯ “nou, dan hebben we tenminste een reden om morgen de stad in te trekken..”¯ “Kaulitz Kaulitz Kaulitz.. jij denkt ook alleen maar aan shoppen héa..”¯ “Da’s niet hoor.. xP”¯ “neej?”¯ “Neeeuh!”¯ Bill pakt me bij de polsen en trekt me naar zich toe hij kust me op m’n lippen.. vól passie en liefde kus ik terug. Stapje voor stapje stapt hij achteruit… we belanden bovenop elkaar op bed… Bill’ s handen drijven over m’n lichaam een tintelend gevoel gaat door me heen.. z’n vingers aaien door m’n haar… hij drukt kusjes op m’n kaaklijn, m’n schouderbladen, m’n sleutelbeen steeds meer naar onderen toe… hij trekt m’n jurkje uit en kust me dan verder op de rondingen van m’n borst, hij plukt m’n bh meer naar beneden z’n ene hand opent de sluiting van m’n bh, hij gooit m’n weg, de kamer in. Daar lig ik dan… bijna naakt zo heeft niemand me al ooit gezien, behalve mama… hij drukt voorzichtig kusjes op m’n tepels.. “Bill…Nee.. ik… ik weet niet of…”¯ hij kijkt me diep in de ogen aan, “oké… ik begrijp het wel”¯ zegt hij en drukt een kus op m’n lippen… toch zie ik een kleine teleurstelling in z’n ogen. “Bill..so”¯ “Sst.. stil maar… we kunnen ook zo van elkaar genieten toch?”¯ ik knik “dankje”¯ “als jij het nog niet wil begrijp ik en respecteer ik dat ook, ik zal wachten tot jij zeker weet dat je er klaar voor bent…”¯ ik glimlach “ik hou van je, lieverd”¯ “ik ook van jou hoor.. maar uh.. trek nou maar wat aan, straks vat je nog kou”¯ ik stap uit bed en ga m’ n inloopkast in, snel trek ik een over sized shit aan. Als ik terug kom staat Bill er wel heel erg sexy bij, in enkel z’n boxershort… “gruhmm..wat zie jij er sexy uit!”¯ grom ik speels terwijl ik voorbij loop en bed duik.. “wat moet ik aan?”¯ vraagt hij beteuterd. “van mij mag je gerust zo naast me komen liggen hoor..”¯ “oja?”¯ “uhu.. ik zal je wel warm houden…”¯ “oke..”¯ hij komt naast me liggen en ik leg m’n hoofd op z’n borstkas en luister naar de rustige ademhaling van m’n lieverd. “Ik heb zo blij dat ik je heb leren kennen”¯ zegt hij plots… “Ik ook hoor schattie”¯ “maar.. ik had steeds schrik om me te binden aan iemand, ik wist niet wat ik moest denken, wat willen ze? Willen ze enkel m’n geld? Seks? Of gewoon bekend worden… het maken in de show-bizz… ofzo.. of houden ze dan echt van mij?”¯ ik wrijf over z’n baby zachte wang… “bij jou had ik meteen het gevoel dat ik veilig was, dat je me zou begrijpen, met alles”¯ er komt een traan bij me op… hoe hij dat allemaal verteld… “Ik hou van jou lieverd…”¯ “Ik ook van jou.. ik ook van jou…”¯ met onze vingers in elkaar verstrengeld in elkaar vallen we vredig in slaap.
De volgende dag word ik wakker door enkele zonnestralen die door m’n gordijnen piepen en in m’n ogen prikken… eigenlijk ben ik helemaal niet moe meer en heb ik het idee om een ontbijtje voor m’n lieverd te gaan klaar maken, maar als ik zie én voel waar én hoe ik lig heb ik al helemaal geen zin meer om op te staan. Ik lig met m’n voeten om Bill’s benen geklemt en m’n armen houden zijn handen vast… en m’n hoofd rust op z’n prachtige borstkas. Ik maak m’n armen los uit z’n greep en wrijf zachtjes met de toppen van m’n vingers rond z’n tepel… hij is echt zo mooi als hij slaapt, zo vredig net als alle andere ‘gewone’ jongens, een klein breekbaar mensje dat als het z’n ogen opent een grote wereld ster is, een jongen zonder al die frisür, make-up en andere gedoetjes en jongen die gelieft word, een jongen die gehaat word … en jongen met een hart, een hart voor z’n fans een hart voor z’n vrienden een hart voor z’n broer… ik druk een liefdevolle kus op z’n prachtige volle lippen, ik zou wel uren kunnen kijken naar dat prachtige hoopje slaap maar ik heb nu eenmaal een rare gewoonte dat als ik te lang in bed vertoef vreselijke hoofdpijn krijg dus maak ik me los van z’n prachtige lichaam en stap voorzichtig uit bed. Op m’n tenen verlaat ik de kamer en loop de gang op, waar ik m’n zus tegen het lijf loop.. “Hej, lekker geslapen?”¯ ze knikt heftig, “uhu!”¯ ik glimlach, lang geleden dat ik haar nog zo gelukkig heb gezien… “ik ga douchen”¯ “okej.. ik ga alvast naar beneden”¯ “oke, tot zo”¯ ik loop de trap af, de keuken in, daar zitten mam en pap al aan tafel “goeiemorgen…”¯ “goedemorgen”¯ “hallo”¯ ik geef hun beiden een kus en schuif dan aan, aan tafel. “lekker geslapen”¯ vraagt mama “uhu”¯ “oke..”¯ “Is er fruitsap?”¯ ze knikt en schuift haar stoel naar achteren, staat op en loopt naar het aanrecht, daar staat een kan vol vers geperst sap, ik glimlach “dankje”¯ zeg ik als mam een vol glas voor me zet.. “moet jij weeral niet eten?”¯ vraag papa … “ik eet niet ’s ochtends pa!”¯ “naja.. moet jij weet als je niet groeit en ziek word moet je niet komen klagen”¯ “I know, I know”¯ dan hoor ik gekraak van op de trap, de deur gaat langzaam open en een geweldige gedaante komt te voorschijn, met warrig haar en slaap strepen op het gezicht, half open ogen en nog wat restjes make-up “Goeiemorgen…”¯ “heej lieverd”¯ ik spring op van m’n stoel en huppel naar hem toe om hem vervolgens te begroeten met een kus….
“wat zijn jullie vandaag van plan om te doen?”¯ ik haal m’n schouders op en kijk Bill vragend aan… “we kunnen toch de stad in”¯ stelt Martine voor “nou.. en dan de hele dag winkel in winlek uit zeker? Neee!”¯ reageert Tom onmiddellijk. “maar nee… we kunnen toch gewoon wat lol maken en daarna naar de film gaan ofzo..”¯ “naar de film?”¯ vraagt Bill verbaast.. “jah.. de cinema..”¯ “jaja, weet ik wel maar, Tom en ik naar de film… de stad oké, daar loop je gewoon wat en vallen we niet te veel op maar de film? Daar zit je de heletijd en als éen iemand ons opmerkt dan hebben we geen moment rust meer…”¯ “maar.. jullie kunnen jullie toch wat iet of wat vermommen”¯ “uhu…”¯ “als Tom nu eens een broek van jou aan doet, Bill”¯ stelt Martine voor.. “Uh! What? Nee hoor! Echt niet!”¯ reageert Tom onmiddellijk “Tomi toe nou.. t’is maar voor even hoor… en volgens mij ga je er super sexy uit zien…”¯ probeert zus hem te overtuigen. “oke oke.. ik zal het proberen”¯ “nu?”¯ Tom kijkt wat moeilijk om zich heen en zucht diep. Hij knikt. Met z’n allen lopen we naar bovenrichting mijn kamer. “Welke broek wil je? Een witte?”¯ vraagt Bill uitdagend.. “Bihil! Joehoe!”¯ antwoord Tom geïrriteerd “nee.. hier, volgens mij is dit de ideale voor jou… het is ook mijn lieveling broek dus..”¯ Bill geeft Tom z’n diesel, jeans broek aan. Tom plooit’ m open en kijkt de broek aandachtig aan… “toe nou, sta daar niet te treuzelen.. trek’m toch aan!”¯ Tom loop’t me inloop kast in… even later komt hij terug met de broek aan. “Wohw.. Tomi zo sexy…”¯ Tom bloost een beetje “het zit wel krap”¯ piept hij “Ah, dat gaat zo wel over hoor..”¯ stelt Bill’m gerust. Hij trekt z’n wenkbrauwen op.. “Als jij het zegt…”¯ Bill knikt. “Jepz..”¯ “maar nu moet je ook nog een shirt hebben ook hea..”¯ “What? Nee..”¯ “Toe nou Tomi, niet het kleine kindje uithangen hé…”¯ “ja maar…”¯ hij kijkt me sipjes aan, met een blik van… hilfe mir bitte… Bill haalt snel een van z’n mooiste shirts uit. “maar ik ga koud hebben..”¯ “ach nee joch, hier trek deze trui aan”¯ (die oranje van Addidas) met wijde ogen kijk Tom z’n voorgeschotelde kleren aan… “aan doen, aan doen”¯ dringt Martine aan.. “jaja…”¯ en hij gaat terug de inloop kast in. Wat later komt hij terug binnen gewandeld, hélemaal anders… nu lijkt hij nóg meer op Bill, enkel dan met het haar als verschil. “Zo goed?”¯ vraagt hij. Ik wil knikken maar Martine is me voor “Nee..”¯ zegt ze ontdeugend. “hoe? Wat dan nog?”¯ Ze kijkt hem zo lief mogelijk aan.. “Wil je je dreats los laten?”¯ “oké dan…”¯ antwoord Tom dan na lang twijfelen, hij trekt z’n rekker uit z’n haren, de dreats vallen uit elkaar en zwiepen op z’n lichaam… opnieuw schud zus haar hoofd, “Nhej.. dat past niet zo bij je kleding.. niet dat het je niet sexy staat hoor nee maar.. doe ze toch maar in een staat ofzo..”¯ ik zie dat Tom wat geïrriteerd raakt. “jaja.. nu is het wel goed..”¯ hij kijkt me dankbaar aan. Maar nu is het mijn beurt om lastig te doen.. “Nu Bill.. ga jij je ook wel wat anders kleden he..”¯ “ho maar.. ik ga niet in XXL kleding gaan lopen hoor..”¯ “nee nee… anders is er geen verandering gebeurt he.. dan kunnen jullie ook gewoon de staart op gaan he”¯ “ajah..”¯ “je laat gewoon je haar los en doet er een broek en trui op..”¯ “okéé…”¯ Een heletijd later lopen we met z’n vieren door de Gentse straten… “ik wil daar heen”¯ roept Martine plots. Tuurlijk, had ik het niet kunnen denken, ze trekt Tom mee richting een soort, gothic winkel. Ik kijk Bill aan, hij glimlacht en hand en hand lopen we achter Tom en Martine aan.
Als we terug komen van de film en naar huis lopen passeren we langs de Korenlei, “wauw, zo mooi als het avond is”¯ ik knik en verstevig m’ n greep in Bill z’n hand. “Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om naar huis te gaan… ik wil even met jou alleen zijn”¯ fluistert hij plots in m’ n oor ik draai m’ n hoofd in zijn richting… de lichtjes die de gevels van de huizen verlichten weerspiegelen in de glanzende ogen van Bill… hij trekt z’n wenkbrauwen op… “Zus! Gaan jullie alvast maar naar huis.. wij blijven nog even”¯ “Oké.. tot morgen dan…”¯ Martine en Tom lopen arm in arm de promenade af… “Kom…”¯ Bill sleurt me mee naar de rand van de Leie, samen zitten we op de boord zo dicht als maar kan, tegen elkaar aan… “Morgen moet ik naar school…”¯ “moet dat?”¯ ik knik… “njah.. ik ben nu al een week later dan normaal..”¯ “Wat moet ik dan doen?”¯ ik haal m’ n schouders op “Hier blijven”¯ Bill schud z’n hoofd “Ik en Tom moeten terug aan het werk voor ons nieuwe album… want in oktober keren we terug naar de USA”¯ ik schrik op, ik weet niet wat ik hoor… “Alweer?”¯ Bill knikt “Maar… waarom? Jullie zijn er net al een maand heen gegaan…”¯ “ja.. maar we hebben wel al de helft van de tour moeten opzeggen”¯ “maar dat jullie terug zouden gaan… dat was toch wel al vroeger gepland.. Niet?”¯ Bill zucht diep, “Ja…”¯ “Waarom? Waarom? Zijn die Amerikaanse dan zo veel beter dan jullie Europese fans? De fans van hier worden ongeduldig, ze missen jullie, ze voelen hun verwaarloosd, wij hier hebben jullie groot gemaakt hoor!”¯ ik zie dat m’ n woorden, Bill wat geraakt hebben… “Sorry…”¯ prevel ik zachtjes… Hij schud z’n hoofd “Nee, Nee, je hebt gelijk… en eigenlijk weet ik dat ook wel… we moeten onze Europese fans ook aandacht geven, daarom gaan we op het einde van november een party geven voor onze fans…”¯ “voor iedereen?”¯ vraag ik verbaast “Neehj..”¯ ik vorm een ‘O’ met m’ n lippen “maar.. en al die andere fans dan?”¯ Bill haalt z’n schouders op. “Voor de volgende tournee dan?”¯ ik knik… “ze wachten er op…”¯ Het is even stil… een zalige stilte, er hoeft helemaal niets gezegd te worden. Net op het moment dat ik m’n mond open om wat te zeggen neemt Bill m’ n ene vinger vast en schuift er een ring over. Vol bewondering bekijk ik de ring Ich Liebe Dich Ik Hou Van Je staat er op geschreven… Ongelovig kijk ik Bill aan… “Wauw..”¯ is het enigste dat ik uit kan brengen. “Is ie mooi?”¯ vraagt Bill… “Prachtig… bijna net zoals jij…”¯ hij glimlacht en drukt een kus in m’ n hals… “Ik hou echt zo ontzettend veel van je”¯ fluistert hij “Ik ook van jou, liefje, ik ook…”¯

Nog dood moe sla ik m’ n wekker uit… half zeven, gelukkig kan ik nog eventjes blijven liggen, morgen zal ik er al om tien na zes eruit moeten. Als ik me omdraai kijk ik in de vermoeide oogjes van Bill. “hoe laat is het?”¯ “half zeven”¯ antwoord ik. Z’n ogen worden groot. “Half zeven?”¯ ik knik. Hij laat z’n hoofd vermoeit vallen op het kussen. Ik geef hem een kus op z’n baby zachte wang en stap dan het bed uit. Snel gris ik een lekker grote strand handdoek van m’ n rek en loop ermee naar de douche. Nadat ik mezelf en m’ n haren gewast heb, droog ik me snel af en loop met de handdoek om me heen de trap op terug naar m’ n kamer. Snel schiet ik me in m’ n kleren, daarna -probeer- ik m’ n haren te drogen. Nog wat make-up op en ik ga terug naar beneden. Het ondertussen al kwart voor acht. Over een half uur begint school. Ik drink nog wat sap en prop dan nog snel een krakkot in m’ n tas. Net als ik m’ n trui wil aan doen en klaar ben om te vertrekken hoor ik gekraak op de trap. Niet veel later komt Bill tevoorschijn, ik weet niet wat ik zie… Bill, nu al helemaal aangekleed. “Héj schatje.”¯ “heej lieverd. Wat doe jij hier?”¯ “ik wil mee gaan…”¯ “mee gaan?”¯ vraag ik verwonderd. Hij knikt “Jah… ik wil wel eens weten waar je vandaag de hele dag zal uithangen…”¯ ik glimlach.. “Oké, Zal ik je dan voorstellen aan Jonie?”¯ “Jonie?”¯ “jah, da’s een goede vriendin van mij, ze trouwens ook helemaal weg van Tokio Hotel”¯ “oké, is goed.. zullen we dan vertrekken?”¯ “jah..”¯ ik zeg mam en pap nog even gedag en verdwijnen dan beiden de deur uit. Onderweg maken we nog veel lol… tot we aan die verdomde schoolpoort komen… buiten staan al verschillende groepjes… allemaal ‘wachtend’ op het belsignaal. Ergens tussen de menigte zie ik Joon staan… ik ren naar haar toe, met Bill achter me aan… “Joniéé!”¯ gil ik. Ze kijkt op. “Lisaah?”¯ vraagt ze verbaast.. ik knik.. “Joaa..”¯ “ben je eindelijk terug?”¯ “jah, helemaal..”¯ dan ziet ze Bill staan… haar mond valt bijna open van verbazing. “Bill?”¯ piept ze. Hij glimlacht… “ja…”¯ “O mi gott…”¯ haar ogen draaien even weg en staat even wankel op haar benen. “Jonie?”¯ “uhuumm…”¯ antwoord ze met een zalige glimlach. “hij is wel van mij hoor…”¯ “ja ja, natuurlijk, ik hebt meet meer voor Georg he…”¯ beiden beginnen we te lachen. Na enkele minuutjes horen we het belsignaal. Ik laat een zucht van tussen m’ n lippen glippen. Bill merkt het en wrijft een lok uit m’ n gezicht “Ga nu maar…”¯ fluister hij. “Liebe Dich”¯ fluister ik terug. We geven elkaar nog een kus en dan verdwijnen ik en Jonie de schoolpoort in.

Martine is terug naar Nederland en ook Bill en Tom zijn terug naar Duitsland vertrokken. Dagen gaan voorbij, elke dag terug naar school. Elke dag dezelfde tred. Elke dag met dat lege gevoel, ook al sms’ en, bellen, msn’ en en soms ook met web- camen we bijna iedere dag, toch mis ik Bill echt ongelooflijk veel. Het is nu al half oktober, vandaag vertrekken de jungs alweer naar de USA… ja, alweer. *heilig* Ohw… snel gris ik m’ n GSM van m’ nachtkasje want aan de ringtoon te horen is het Bill…


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.