Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Lily Cullen » 8.

Lily Cullen

28 april 2009 - 15:21

1523

0

220



8.

hai x]

‘Ik zag dat de wolf jou ging doden, en dat wou ik niet laten gebeuren!’ leg ik uit. De wolf rent op ons af. ‘En nu?’ vraag ik; ‘Hoe dood je een wolf?’ ‘In stukken scheuren!’ antwoord Edward. ‘Lily, ben jij dat?’ hoor ik opeens een jongen zeggen. De wolf heeft zich getransformeerd naar een jongen, zo te horen. Ik draai me om. Het is een donkerharige jongen, bijna zonder kleding, beetje getint. ‘Jason?’ vraag ik. ‘Lily, wat doe je hier? Het is hier gevaarlijk.’ zegt Jason. ‘Oh, waarom? Volgens mij ben jij nu een beetje gevaarlijker..’ begin ik. ‘Nee, Edward en zijn familie zijn gevaarlijk!’ zegt Jason. ‘Nou nee, want ik hoor er zelf ook bij!’ antwoord ik. ‘Lily, sinds wanneer heb jij eigenlijk een kind?’ vraagt Jason, op een ander onderwerp overgaand. ‘Renesmee is nu 2,5 maand!’ zeg ik. ‘2,5e maand? Je zou eerder denken dat ze 2,5 jaar is!’ zegt hij. ‘Ja Jase, het is bij vampieren nu eenmaal anders als bij weerwolven en mensen!’ zucht ik. ‘Wie is dat?’ vraagt Edward denkend. ‘Jason, ik was bevriend met hem voordat ik jou leerde kennen! Ik heb hem nu zo’n 5 jaar of zo niet meer gezien!’ antwoord ik, denkend. ‘Maar Jase, wat doe je hier?’ vraag ik aan Jason. ‘Oh niks, ik rook vampieren, en ze waren nogal vijandelijk bezig, dus vielen mijn vrienden en ik ze aan!’ legt hij uit. ‘Je hebt wel mijn man aangevallen..’ begin ik fronsend. Hij kijkt verontschuldigend en zegt: ‘Het spijt me.’ ‘En je vrienden vallen nog steeds mijn familie en een andere familie aan!’ ga ik verder. ‘Ja, ik zal ze even halt roepen!’ antwoord hij. ‘Alice! Kom eens hier!’ zegt Edward. ‘Wat ben jij van plan?’ vraag ik hem. ‘Even vragen of de toekomst nog zo zwart is, want de toekomst blijft zwart als er weerwolven bij betrokken zijn.’ antwoord hij fluisterend zodat Jason het niet hoort. Nog geen seconde later staat Alice naast ons. ‘Was jij niet thuis bij Renesmee en Esme?’ vraagt ze. Ik schud mijn hoofd en antwoord: ‘Ik zag dat Edward aangevallen werd door Jason hier!’ Ze knikt. ‘Alice, tot hoever ziet de toekomst er zwart uit?’ vraagt Edward zacht aan Alice. Alice haar ogen worden leeg. ‘Nog 2 minuten!’ fluistert ze. ‘Maar Lily! Wij gaan maar weer! Tot de volgende keer.. denk ik. Doei!’ zegt Jason waarna hij zwaait en zich omdraait. Na 2 minuten zijn ze weg. ‘Laten we maar naar huis gaan, Renesmee en Esme worden vast ongerust!’ zeg ik tegen Edward. ‘Hoezo? Had je gezegd wat je gezien had?’ vraagt Edward. ‘Nee, maar ik heb wel heel hard ‘NEE EDWARD!’ lopen gillen toen ik zag wat er met je gebeurde!’ antwoord ik, als ik kon blozen had ik dat nu vast gedaan. Edward en ik rennen terug naar huize Cullen. ‘Edward, is alles goed?’ vraagt Esme. ‘Ja, ik hoorde van Lily dat ze nogal gegild heeft?’ antwoord hij. ‘Ja, Renesmee en ik schrokken heel erg! Wat is er gebeurd? Je haar zit niet goed meer en er zitten allemaal scheuren in je kleren!’ gaat Esme bezorgd verder. ‘Ik werd aangevallen door een wolf, en Lily heeft hem net op tijd van me afgehaald, anders was mijn hoofd er nu afgeweest!’ zegt hij fronsend. Ik glimlach. ‘Ik ga eventjes een eindje wandelen!’ zeg ik dan. ‘Zal ik mee gaan?’ vraagt Edward. Ik schud mijn hoofd en zeg: ‘Ik wil eventjes alleen zijn, eventjes een luchtje scheppen!’ Hij glimlacht, pakt me bij mijn nek en drukt een kusje op mijn voorhoofd. ‘Ik hou van je!’ zeg ik voordat ik de deur uitloop. Daar begin ik te rennen, het bos in. Als ik vind dat ik ver genoeg het bos in ben, ga ik tegen een boom aan zitten. Ik doe even mijn ogen dicht en luister naar de vogeltjes. Als ik zo’n 5 minuten zo zit hoor ik opeens een gil. Ik doe mijn ogen open en nog geen halve seconde later sta ik al rechtop. ‘Help!’ hoor ik een meisje gillen. Ik ren op het geluid af. Daar staat een wolf, nog geen meter van het meisje af. De wolf haalt uit, zo hard dat het meisje het waarschijnlijk niet overleeft. Ik begin te grommen. Ik zie dat het meisje nog net mijn kant op kijkt voordat haar ogen dichtvallen en ze wegdrijft in bewusteloosheid. De wolf kijkt mij aan. Hij veranderd. ‘Jason?’ vraag ik ongelovig. ‘Lily!’ antwoord hij. ‘Wat doe je? Wat heb je dat meisje aangedaan? Je hebt haar.. vermoord!’ zeg ik. ‘Ze zag dat ik transformeerde!’ probeert hij zich er onderuit te redden. Ik hoor haar hart langzamer kloppen. Ik wil niet dat het meisje sterft! ‘Jase, ga aan de kant!’ zeg ik. Ik heb gehoord van Carlisle hoe hij het bij Edward gedaan heeft; hij heeft hem gebeten. Ik pak haar pols, zet mijn tanden er in en laat het gif in haar bloed stromen. Ik probeer niet aan de smaak te denken van haar bloed, aan de geur te denken. Ik denk aan Edward en Renesmee. Als ik denk dat ik genoeg gif in haar bloed heb laten stormen laat ik haar los. De drang om bloed te drinken word nu groot. ‘Jase, let op haar!’ beveel ik Jason. Ik ren het bos in en zoek naar een hert. Die dingen zijn makkelijk te vinden en makkelijk te vangen. Ik hoef niet lang te zoeken of ik vind er al een. Ik vang deze en drink deze leeg. Als ik merk dat de drang veel minder is ga ik terug naar Jason en het meisje. ‘Wat heb je met haar gedaan?’ vraagt Jason angstig. ‘Hoezo?’ vraag ik terug. ‘Ze kreunt, het lijkt wel of ze pijn heeft!’ antwoord hij. ‘Vind je het gek? Jij hebt haar bijna dood geslagen Jase! Dit doet ook pijn, ze zal 3 dagen lang naar de dood verlangen! Maar over 3 dagen kan ze niet meer dood, want dan is ze net als ik. Net als ik, Edward en zijn familie!’ zeg ik. ‘Wat? Wat heb je met haar gedaan?’ vraagt hij. ‘Ik laat haar leven! Nou ja, leven.. Ik laat haar niet dood gaan in ieder geval.’ antwoord ik. Ik pak haar op en ren naar huis, naar het huisje van Edward en mij. Daar leg ik haar op de bank. ‘Ik ben zo terug, ik ga even Edward en mijn dochtertje ophalen!’ fluister ik tegen het meisje. Ik ren naar buiten, naar huize Cullen. ‘Edward, ga je mee naar ons huisje?’ vraag ik aan hem. Hij knikt en haalt Renesmee op. We rennen naar ons huisje, maar voordat we er zijn zeg ik: ‘Wacht even, ik moet je wat vertellen!’ ‘Dat dacht ik al, je bent nogal gespannen!’ zegt hij. Ik knik. We stoppen. ‘Ik zat in het bos, en toen hoorde ik opeens een gil. Toen ik op de plek aankwam waar de gil vandaan kwam stond er een meisje voor een wolf. Die wolf haalde uit, en scheurde haar lichaam zo open. Toen transformeerde de wolf, het was Jason. Ik heb hem aan de kant geduwt, het meisje gebeten en..’ begin ik. ‘Je hebt haar toch niet leeggedronken?’ vraagt Edward. Ik weet hoe hij er over denkt, over het drinken van mensenbloed. Hij heeft het liever niet, maar weet toch hoe moeilijk het voor me is om me in te houden. ‘Nee!’ antwoord ik meteen. Hij glimlacht en zegt: ‘Maar vertel verder!’ ‘Ik heb mijn gif in het meisje gespoten. Toen werd de drang om haar leeg te drinken heel groot. Maar ik dacht heel de tijd aan Renesmee en jou, zodat het minder moeilijk was. Ik ben het bos in gerend en heb een hert gedood en daarvan het bloed opgedronken. Toen ben ik teruggegaan naar het meisje en Jason. Jason vroeg wat ik gedaan had en ik legde het uit. Toen heb ik haar meegenomen naar ons huisje en heb haar daar op de bank gelegd.’ vertel ik, steeds zachter pratend. Edward fronst zijn wenkbrauwen. ‘Ik weet niet of ik het goed gedaan heb! Wat nou als ze toch dood gaat?’ vraag ik zacht. ‘Je deed het dus om haar te redden? Je wou niet dat ze dood ging?’ zegt Edward. Dat laatste was meer een conclusie als een vraag. Ik knik en hij glimlacht. ‘Zie je wel dat je gevoel niet helemaal verdwijnt als je vampier word?!’ zegt hij, ook dit was meer een conclusie. Ik knik en glimlach nu ook. We rennen door naar het huisje en ik zie dat het meisje wakker is. ‘Aah, mijn hoofd brand! Laat het stoppen!’ kreunt ze. ‘Hoe heet je?’ vraagt Edward. ‘Rohdé, wie zijn jullie?’ vraagt ze. Terwijl ze met haar handen tegen haar hoofd drukt om het brandende gevoel weg te laten gaan. ‘Wij zijn Edward, Lily en ons dochtertje Renesmee!’ zegt Edward terwijl hij op mij en Renesmee wijst. ‘Lily heeft je in het bos gevonden en heeft je mee naar hier genomen!’ legt hij verder uit. Ze knikt. ‘Haal een dokter! Het doet zo’n pijn!’ kreunt ze. Ik schud mijn hoofd. Ik kan dit niet aanzien! ‘Renesmee, ik breng je even naar bed!’ zeg ik tegen Renesmee.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.