FanFic.nl

They don't know about us ||One Direction

They don't know about us || Hoofdstuk 13 || One Direction

“Jenna! Wakker worden!” Ik kwam langzaam overeind. Ik had nog steeds de kleren van gisteravond aan. “Jen? Ben je wakker! Het is al 12 uur! We moeten ons feest nog voorbereiden” wat? Feest? Ohw ja Liam had het idee om een feest te geven. Snel vloog ik uit bed. “ik kom” schreeuwde ik snel naar beneden. Snel kleedde ik me aan en friste me op. Ik dacht aan hoe Liam en ik vroeger ook altijd feesten gaven voor de poppen en de kinderen uit de buurt. Pap en Mam werden altijd helemaal gek. Ik moest lachen. “waar denk jij aan?” hoorde ik een stem uit de deuropening komen. “Liam. Je laat me schrikken!” “slecht geweten zusje?” “nee, ik dacht gewoon aan onze geweldige feesten vroeger.” Liam knikte enthousiast. “ja en vanavond word de beste in tijden. Maar schiet op. We moeten nog boodschappen doen. Ik heb de jongens en Abby al uitgenodigd” “ik kom al, ik kom al” ik liep langs Liam de slaapkamer weer in. “ohw ja. Ik heb Courtney ook gevraagd.” Ik stond stil. Had ik dat nou goed verstaan. Ik draaide me naar Liam toe. “wat?” “dat ik Courtney ook heb uitgenodigd. Zij is toch één van je vriendinnen?” Liam keek me met grote ogen aan. Hoe kon ik hem nou vertellen dat wij eigenlijk helemaal geen vrienden waren. Liam leek zo hoopvol. “Ja natuurlijk. Ik verstond je gewoon even niet goed.” ik gaf hem een geforceerde lach. “nou kom zus. Tijd voor de boodschappen” lachend liep Liam de kamer uit. ik zuchtte. Wat een feest gaat dit worden. Niet dus.

*kleine tijdsprong*

Zuchtend stond ik voor de grote spiegel. Het was zover. Over een half uur begon het grote Payne- feest zoals Liam het noemde. De kelder waar het feest zou gaan plaatsvinden was zo goed als klaar. Er kwam maar vijftien mensen maar er was eten voor wel honderd gasten. Snel deed ik nog wat make-up op en rende naar beneden om Liam te helpen met de laatste dingetjes. “wauw” hoorde ik Liam zeggen toen ik de kelder kwam ingelopen. “wat?” “je ziet er prachtig uit Jen” er verscheen een grote lach op mijn gezicht. “dank je Li, jij ziet er anders ook behoorlijk goed uit. “ ik gaf hem een knipoog. Liam sloeg zijn armen om m’n nek. “ik ben trots op je Jen” ik moest slikken. Iedereen zei altijd tegen Liam hoe trots ze op hem waren en nu zei hij het tegen mij. ik legde mijn hoofd op zijn schouder en gaf hem een knuffel. “dank je” fluisterde ik zacht.
Een uur later was het feest ik volle gang. Iedereen was er. De jongens, de band, wat vrienden van Liam, Abby en helaas ook Courtney was aangekomen. Iedereen had het naar zijn zin. Ik keek van de zijkant toe hoe Liam, Niall en Harry met de band druk aan het dansen waren op de dansvloer. Zayn stond achter de draaitafel met Abby om zijn nek. En Louis? Geen idee, eigenlijk waar Louis was. Ik keek rond. Ik zag hoe Courtney in de hoek met iemand stond te zoenen. Mooi, dan blijft ze tenminste af van Louis. De jongen duurde Courtney van zich af. wacht eens even. Dat is Louis. Voordat ik iets kon zeggen of doen had Courtney het woord al genomen. “Ohw Ben ik niet goed genoeg voor je?” Louis zei niks. “ohw nee niemand is natuurlijk zo goed als je geliefde vriendin, nietwaar Louis?” ik slikte. Wat dit kon niet gebeuren? Zayn had de muziek inmiddels zacht gezet. Iedereen was drukker bezig met de act die Courtney aan het opvoeren was. “wat? Louis heeft helemaal geen vriendin.” Zei Niall verbaasd. “ohw weten ze het nog niet?” zei Courtney nep-geschokt. “Je hebt je eigen vriend niet eens verteld dat je date met zijn kleine lieve onschuldige zusje.” “wat?” Liam keek geschokt. “ja Liam, je eigen zusje heeft je voorgelogen. Ze heeft al 2 maanden met Louis hier” “wat? Jenna? Dat is niet waar, toch?” ik voelde alle ogen op me gericht staan. de tranen stonden in mijn ogen. Ik keek Liam aan. “sorry” was het enige wat ik zei voor ik de kelder uitrende. Ik zocht een uitweg maar wist niet waarheen. Uiteindelijk plofte ik op het trapje voor de voordeur. Ik ademde diep in. De frisse avondlucht deed me goed. “waarom heb je me nooit iets verteld?” hoorde ik Liam’s stem plots achter me “Liam, ik…” ik kwam niet uit mijn woorden. Liam liep het trapje af. “nou? Jenna, dit soort dingen hoor je te delen.” “we waren bang voor wat je zou zeggen als je erachter kwam. Je bent altijd zo beschermend op het gebied van jongens. En..” ik zuchtte. Ik wist niet meer wat ik moest zeggen. “als je het gewoon gezegd had, maar je hebt gelogen Jenna.” Ik keek naar beneden zodat ik Liam’s blik kon ontwijken “sorry.” “Ik weet nu niet meer of ik je kan vertrouwen.” Ik keek Liam aan. “wat Liam? Tuurlijk kun je me vertrouwen.” “ohw ja, en waarom heb je dan twee maanden niks gezegd?” Ik zei niks. “dat dacht ik al.” Snel liep Liam het trapje op en naar binnen. De tranen vloeiden in mijn ogen. Hoe kon dit nou gebeurd zijn?

Reacties: