Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Love is all I need (AF) » -1-
Love is all I need (AF)
-1-
Vandaag ben ik voor het eerst in een lange tijd voor de wekker wakker. Dat komt omdat ik vandaag jarig ben en ik heb eindelijk weer een keer zin om op te staan. Ook omdat ik nu eindelijk volwassen ben en op mezelf kan gaan wonen!
Dan begint het liedje 'What makes you beautifull' te spelen op mijn mobiel. Dat is het teken dat mijn beste vriendin Robin belt. Ik neem snel op:
Heey Robin!
Heey Nola! Gefeliciteerd! Ik moet lachen om haar schreeuwende felicitatie.
Dankje Robin, alleen schreeuw nooit, nooit meer zo! Ik hoor haar lachen.
Maare, komt het uit dat ik zo kom?
Ja, natuurlijk! Dan heb ik toch nog visite!
Nola, je moet echt, echt, echt op zoek naar een appartement, want zo kan het niet langer. Ik zucht.
Ja, dat ga ik doen. Als je zo hier bent kunnen we op zoek naar een appartement.
Ja, doen we!
Nou ja, ik kleed me even om en dan zorg ik dat je binnen kan komen!
Oké, doei! Ik hang op en leg mijn telefoon in de oplader. Ik stap uit mijn bed en maak me klaar voor de visite. Na lang twijfelen over mijn kledingkeuze ben ik klaar. Ik doe mijn jurkje met knoopjes aan, alleen missen de high heels nog...maar die kan ik echt niet kopen. 1. ik heb geen geld, 2. mijn vader vermoord me. Als ik op mezelf woon is het eerste wat ik doe; hakken kopen! Dan let er toch niemand op me. Niet dat mijn vader dat nu doet maar tja...ik wil geen klappen. Ook al krijg ik dat toch elke dag wel...Tringg...ik hoor de bel en ik ren naar beneden. Voordat mijn vader de deur open doet. De laatste keer dat hij dat deed heeft hij tegen Robin gezegd dat ik niet thuis was, terwijl ik dat wel was. Gelukkig heeft Robin me gebeld.
,,Heey feestvarkentje!" Ze knuffelt me en loopt achter me aan naar binnen.
,,Zullen we naar boven gaan?" Ze knikt en loopt met me mee naar boven. Als we op mijn bed zitten geeft ze me een pakje. Ik pak het uit. Het zijn zwarte hoge hakken! Ik geef Robin een knuffel en doe ze meteen aan. Ze staan echt heel goed onder mijn jurkje. Dan komt mijn vader binnen. Snel schuif ik mijn hakken onder het bed. Robin weet dat ik geen hakken mag en ruimt snel alles op. Mijn vader ziet het niet. Hij kijkt alleen maar dronken voor zich uit. Dan komt hij uit zijn trance en komt boos op mij aflopen.
,,Wat doet zij hier?!" Hij schreeuwt de woorden uit.
,,Ik ben jarig en ik nodigde Robin uit." Hij gromt boos en dan heb ik een handafdruk op mijn gezicht staan. Ik hoor Robin geschrokken gillen en slaat een arm om me heen als bescherming. Mijn vader loopt weer weg. Ik barst in tranen uit. Hij heeft me niet eens gefeliciteerd, maar geslagen! ,,Robin, ik ga weg. Nu." Ze kijkt me vol medeleven aan.
,,Je mag wel bij mij blijven slapen."
,,Dat is echt heel lief, maar ik kan geen weken bij je slapen. Ik moet toch een keer een appartement zoeken. Ik denk dat ik nu ga zoeken en dan hoop ik dat ik er snel in mag." Robin knikt.
,,Nola, ik ben echt trots op je."
,,Huh? Hoezo?"
,,Nou, je blijft altijd sterk en jezelf." Ik lach naar haar.
,,NOLA!!!" Ik sta op en loop naar Robin toe. ,,Dit moet je zien!" Met de nadruk op moet. Ze wijst naar een appartement op de laptop. Het ziet er inderdaad super uit en het is niet heel duur.
,,Ja, dat is echt heel erg leuk! Even kijken wat er allemaal in het appartement zit." We kijken even rond op de site en het is een hele mooie woonruimte. Heel groot ook voor die prijs. ,,Ik ga de eigenaar bellen." Robin sprint naar mijn mobiel en gooit hem naar mij. Ik vang hem op en draai het nummer:
Hallo?
Uhm, hoi met Nola. Ik bel voor de woonruimte.
O ja, je mag hem van mij hebben maar dan moet je er wel meteen in. Hij is nogal geliefd. Ik vind het nogal een raar verhaal, maar ik wil wel. Hoe sneller ik hier weg ben, hoe beter!
Oké, ik wil er nu wel meteen in.
Oké, uhm...het adres staat erbij. Kan je over twee uurtjes hier zijn? Dan kan je kennis maken met de bewoners.
Oké!
Dag, tot straks!
Dag. Dan hoor ik de pieptoon en hang ik ook op.
,,En?"
,,Ik heb hem!" Ik leg Robin even snel uit hoe en wat en dan pak ik snel al mijn spullen. De hakken hou ik in mijn hand vast om ze beneden aan te doen. Robin helpt me gelukkig met tillen en zo lopen we zachtjes de trap af. Mijn vader stuur ik later nog wel een brief dat ik het huis uit ben. Hij zou me niet missen, maar toch...
~Even later~
,,Wow...Nola jij boft zo ontzettend erg!" Ik bloos. Dan gaat Robin's mobiel af. Haar gezicht betrekt meteen. Ze gaat erop in hoor ik, maar het helpt niet. ,,Nola, sorry maar ik moet van mama nu naar huis komen."
,,Geeft niet hoor meis, ik zorg wel dat mijn spullen boven komen." Eigenlijk heb ik geen idee hoe ik dit boven ga krijgen, maar ik wil Robin geen schuldgevoel geven. Robin geeft me snel een knuffel en vertrekt dan. Hoe ga ik dit naar boven krijgen?!
ALLEEN DE MENSEN DIE EEN REACTIE ACHTERLATEN, KRIJGEN EEN MELDING!
Reacties:
Melding x echt zo mooi