FanFic.nl

De Grijze Jager Fanfic

chap. 6

Vanuit de deuropening keek Halt hun woedend aan, maar ook stomverbaasd. Gilan sprong als een kat waar net ijskoud water over gegooid werd van Elena af en keek haar onbeholpen aan. Elena trok de deken over zichzelf om haar naakte bovenlichaam te verhullen terwijl ze Halt woedend aankeek. ‘Halt, laat ons verdomme met rust.’ Ze sprak kalm, en had een vastberaden blik in haar ogen, al ontging Halt de minuscule vleug van onzekerheid in haar stem niet.
Halt zuchtte. ‘Waar is Will?’ vroeg hij maar, al dacht hij het antwoord al te weten toen de twee Jagers elkaar snel aankeken. Halt schudde verontwaardigd zijn hoofd. ‘Ik zoek hem, ga naar het banket’. Na die woorden gezegd te hebben liep hij bijna ontzichtbaar door de gangen van het kasteel en vond Will, die net klaar was met aankleden aan de rand van de Hete Bronnen.
Will keek om, hij voelde een aanwezigheid eerder dan hij die zag en glimlachte. “Halt! het is geweldig hier!” riep hij vrolijk. Halt zuchtte in zichzelf, voor Will was dit net een vakantie bedacht hij zich. Een beetje genieten van het luxe leven in het kasteel, en zijn vrienden dichtbij.
“Will...overleef je het wel tussen die twee?” vroeg Halt sacastisch. Hij was wel bezorgd, maar dat hoefde Will niet te weten. Will zijn ogen lichtte even op. “Ja hoor!, ik bedoel, ze maken voortdurend ruzie maar als ik laat merken dat ik er ben houden ze op, al heb ik geen idee waar ze gebleven zijn en voel er vrij weinig voor om door het kasteel te zwerven op zoek naar ze”.
Halt knikte een paar keer. “Ik zal je naar hun kamer brengen, ik vind dat de missie gelijk na het gala moet gebeuren. Ik ga ook niet meer met Gilan weg, hij gaat mee op die missie en jij dus ook, ik vertrouw je.”
Will keek zijn mentor verbaasd aan, dat Halt nog een lieve kant kon hebben had hij vaag wel gedacht maar niet verwacht dat het tegen hem ook kon. Al vervloog die gedachte snel toen Halt vervolge: “Maarja, een klein ventje zoals jij kan onmogelijk een hele missie verstoren”.
Halt keek Will recht aan om zijn reactie te peilen, en het werkte. Hij wist dat Will alles deed voor zijn goedkeuring dus wist dat zijn woorden hem ertoe zouden zetten om nog erger zijn best te doen. Eigenlijk bedoelde Halt dat Will al zoveel geweldige dingen had verricht, dat hij onmogelijk zo’n kleine missie kon verpesten.

Elena zat op haar bed, weer helemaal aangekleed en negeerde Gilan volkomen, die aan het schreeuwen was hoe het allemaal haar schuld was. Ach, dacht ze bitter, hij was degene die mij verliet, niet andersom. De eikenhouten deur werd met een klap opengesmeten en in de deuropening stonden Halt en Will. “Ik ga” sprak Halt. ‘Jullie letten op hem, EN GEDRAAG JULLIE VERDOMME IS EEN KEER’.
Elena trok een wenkbrauw op, en slikte haar brutale antwoord in toen Halt versmolt met de schaduwen en wegliep. Will keek wat ongemakkelijk maar voor Elena hem gerust kon stellen begon Gilan hem al alles over de missie uit te leggen. Elena liet zich weer op haar bed vallen en voelde haar hoofd suizelig worden, langzaam viel ze in een diepe slaap

Reacties:

Rukia zei op 10 sep 2013 - 12:08:
kort maar krachtig,
zo schattig die twee, ze kunnen duidelijk niet zonder elkaar maar ze willen het niet toegeven
en wat zal Will zijn grootste missie zijn, de missie zelf of die twee uit elkaar houden