Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Love is all I need (AF) » -16-
Love is all I need (AF)
-16-
~Robin~
Harry, Zayn en ik zijn stiekem terug gegaan naar Nola. Ik heb het er erg moeilijk mee. Het is hartverscheurend om Nola zo te zien. Ik voel weer tranen over mijn wangen. Ach, wat maakt het ook uit! Ik laat de tranen toe en pak Nola's hand.
,,Lieverd, je moet echt wakker worden nu. We kunnen je niet missen. Je mag niet doodgaan, je moet vechten!" De tranen rollen op mijn hand, maar dat maakt me niks uit. Ik kijk van haar gezicht naar haar hand, maar er zit nog geen beweging in. Ik sla mijn linkerhand voor mijn ogen en begin te huilen. Dan voel ik opeens een arm om mijn schouder. Ik kijk op en zie Zayn naast me zitten. Een licht blosje verschijnt op mijn gezicht en ik nestel mijn hoofd op zijn borst. Mijn tranen vallen op zijn T-shirt, maar dat maakt hem niks uit. Hij omhelst me en wrijft met zijn hand over mijn rug. Ondanks mijn verdriet om Nola, vind ik deze omhelzing best fijn. Ik zou wel eeuwig bij Zayn willen blijven, ik ben echt verliefd op hem. Maar nu is niet het goede moment, het is net uit met Perrie. Hij zal wel heel erg verdrietig daarvan zijn en dan kan ik me ook wel voorstellen. Zayn en Perrie waren zo gelukkig en nu maakt zij het opeens uit? Dan opeens gaat er een shock door mijn lichaam. Voelde ik dat nou goed? Ik ga uit Zayn's armen en kijk naar de hand van Nola. Ja! Haar hand beweegt! Harry voelt het ook en kijkt naar haar gezicht.
,,Nola?" Ik kijk haar ook aan. Ze doet haar ogen niet open, alleen haar handen bewegen. We staan met z'n drieën tegelijk op en lopen de gang op. Daar blijven we staan. ,,Jij voelde het toch ook?" vraag ik aan Harry. Hij knikt en veegt een traan weg. Zo staan we nog een tijdje met elkaar te praten, over wat er net gebeurd was en waarom Nola haar ogen dan niet opent. En dan horen we opeens een stem, een stem die we veels te lang niet meer hebben gehoord!
~Nola~
Voorzichtig open ik mijn ogen, het felle licht is weer even wennen. Ik kijk met kleine oogjes de kamer rond. Er is niemand? O, wacht ik hoor Harry, Zayn en Robin! Waar zijn ze? Ik til mijn hoofd een stukje op en zie ze pratend op de gang staan. Wat ze zeggen hoor ik niet, daarvoor is de gang te ver weg.
,,Robin?" Zeg ik slaperig. Verschrikt kijken ze op.
,,Omg Nola!" Gilt Robin en komt blij naar me toe. Ze omhelst me blij.
,,Au, niet zo hard!"
,,Sorry, was niet de bedoeling." Ze laat me weer los. Ik kijk naar Harry die me met verschrikte maar opgeluchte ogen aankijkt.
,,Harry..." Zeg ik. ,,Ik had niet..." Mijn mond is erg droog, dus er komt niet veel uit.
,,Shh!" zegt hij en pakt mijn hand. Ik glimlach. Langzaam buigt hij voorover en raken zijn lippen die van mij. Net zoals de eerste keer voelt het magisch. Als onze lippen los van elkaar komen, komt er een glimlach tevoorschijn op zijn gezicht. Die glimlach doet me smelten. Ik voel dat ik moe ben en sluit mijn ogen weer. Niet veel later val ik in een diepe slaap.
~Harry, twee weken later~
Vandaag is het zover, de begrafenis. Ik weet me niet zo goed een houding te geven. Het is gewoon zo raar allemaal, alles wat er in een week is gebeurd...Ik ga rechtop staan in de rij om langs de kist te lopen. Louis staat voor me en kijkt in de kist. Ik krijg een rilling over mijn rug. Ik had dit einde nooit verwacht. Dan voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om en kijk in het gezicht van Nola. Ik ben zo blij dat Nola nog leeft. Vorige week is ze uit het ziekenhuis gekomen. Twee dagen daarna pleegde Taylor zelfmoord. Daarom ben ik hier nu, ik twijfelde of ik moest gaan maar Peter zei dat het moest i.v.b nep vriendje. Nola en de jongens waren zo lief om mee te gaan. Ze hoefden niet, zeker Nola niet. Wat Taylor haar allemaal heeft aangedaan...ik weet zeker dat Nola de ware is voor mij. Ze is alles wat ik in een vriendin zoek, nog meer zelfs!
~Nola~
Harry kijkt me met een glimlach aan.
,,Dankje Nola." Dat heeft hij nou al zo vaak gezegd vandaag. Eerst twijfelde ik of ik mee zou willen gaan. Maar ik ben zo blij dat ik nog leef dat ik het Taylor heb vergeven. Alleen mijn moeder weet van die gedachte en ze is heel trots op me.
Na de hele begrafenis zitten we op de bank bij Louis. Heel One Direction, Eleanor en Ally hebben zich verzamelt. Ik zit bij Harry op schoot. Zijn armen zijn om mijn buik geslagen. Ja, daar zit een groot litteken nu...dat moest wel, anders was het bloeden niet gestopt en was ik nu dood geweest. Harry's hoofd ligt op mijn schouder en hij geeft me kusjes in mijn nek. Ik glimlach en kijk El lachend aan. Ze glimlacht terug. Dan gaat mijn mobiel. What makes you beautifull schalt door mijn kleine luidspreker. Iedereen moet lachen en ik druk snel op het groene knopje:
Met Nola?
Heey Nola! Met Chelsey. Ik graaf in mijn geheugen, Chelsey?
Uhm...sorry maar ik ken u niet. Ik hoor gegrinnik.
Weet je nog wel dat je kwam solliciteren twee maanden geleden? Ik denk na en dan weet ik het ineens weer. Dat kleine schattige winkeltje! Ik glimlach en knik. Dan bedenk ik dat ze me niet kan zien en zeg ik snel ja. Nou, je bent aangenomen! Gefeliciteerd! Ik glimlach en bedank haar. Je kan morgen om 10:00 beginnen met werken. Tot 17:00 trouwens.
Oké, dan tot morgen en bedankt! Ze lacht.
Geen dank. Dan hang ik op. Ik heb een baan!
,,Uhm...Nola zouden wij ook mogen weten waarom dat telefoontje jou zo blij heeft gemaakt?" Harry kijk me benieuwd aan.
,,Ik heb twee maanden geleden een sollicitatie gesprek gehad en ik ben aangenomen!" Louis kijkt me vrolijk aan en geeft me een kus op mijn wang. Iedereen feliciteert me, behalve Harry. Die loopt de kamer uit. Ik vraag me af wat er aan de hand is. ,,Heb ik iets verkeerds gedaan?" vraag ik aan de andere jongens.
,,Ik ga wel met hem praten." Ik kijk dankbaar naar Zayn.
~Harry~
Ik kan het niet geloven! Hoe kan ze het de andere wel hebben verteld en mij, haar vriendje niet?! Ik schop als frustratie tegen de stoel die in de keuken staat aan. Dan komt Zayn de keuken ingelopen. Ik weet dat hij hier voor mij is dat ik ga even rechtop staan.
,,Haz, wat is er? Waarom doe je zo tegen Nola? Wat heeft ze net gedaan?"
,,Zayn, ze heeft iedereen over dat baantje verteld behalve mij." Dan moet Zayn ineens keihard lachen. Kan hij even een keer serieus zijn?
,,Harry...niet boos worden maar soms ben je echt onzettend jaloers en dom. Niemand anders dan Eleanor, Louis, Liam en ik wisten ervan." Ik ben verrast. Achteraf klinkt het ook wel heel erg kinderachtig. Ik hoop dat Nola niet boos op me is...
Snel loop ik de kamer in nadat ik Zayn heb bedankt.
,,Nola, het spijt me maar ik dacht dat ik de enige was die van niks wist en..." Dan merk ik dat de andere er ook zijn en word ik rood.
,,Was kleine Harry jaloers?" Nola kijkt me grinnikend aan.
,,Ben je niet boos?" vraag ik een beetje verbaasd. Ze schudt haar hoofd, waardoor haar haren prachtig mee bewegen.
,,Neuh, je binnenkomst was al gênant genoeg." Iedereen begint te lachen. Ik kan er zelf ook wel om lachen en ga naast Nola zitten.
,,Love you en ik ben trots op je." Ik voel en zie dat haar hand zich van mijn been naar mijn krullen verplaatst.
,,Love you to Harry Styles..."
~Nola, de volgende ochtend, 8 uur~
Ik draai me om en kijk op de klok. 8 uur...dan kan ik nog slapen, wacht...mijn eerste werkdag. Ik spring uit bed en ren naar de douche. Ik hoor Harry kreunen. Ik hoop dat ik hem niet wakker heb gemaakt, maar ik denk het wel. Na tien minuten douchen ben ik klaar en loop ik de kamer binnen met alleen mijn handdoek om me heen gewikkeld.
,,Heey beauty." Zegt Harry met zijn sexy ochtendstem. Ik bloos en geef hem een kus. Ik maak me los van zijn omhelzing en trek wat kleren uit mijn kast. Snel doe ik het aan en doe mijn make-up op. Poets mijn tanden en ik ben er klaar voor. Als ik naar de keuken loop om wat te gaan eten zie ik dat Harry iets voor me heeft klaar gezet. ,,Voor jou babe." Ik geef Harry een kus en bedank hem. Snel eet ik het op en ga, op weg naar mijn eerste werkdag.
Reacties:
Je bezorgde me net serieus even een hartverzakking! Maar snel verder!
Oke toen ik dit stukje las,Vandaag is het zover, de begrafenis. Ik weet me niet zo goed een houding te geven. Het is gewoon zo raar allemaal, alles wat er in een week is gebeurd...Ik ga rechtop staan in de rij om langs de kist te lopen. Louis staat voor me en kijkt in de kist. Ik krijg een rilling over mijn rug. Ik had dit einde nooit verwacht,dacht ik echt even dat het over Nola ging.
Gelukkig niet!!!
Melding en heeeeel snel verder jij.
chop chop verder gaan!!
you go girl!
meldingmeldingmeldingmeldingmeldingmelding