Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » Love is all I need (AF) » -21-

Love is all I need (AF)

9 sep 2013 - 15:50

1056

1

311



-21-

Enjoy! ;)

We lopen met z'n drieën de kamer binnen. Mijn hart mist een slag. Wat doet mijn nep-vader hier? Hoe heeft hij het lef om hier op te komen dagen? Hij heeft me mijn hele leven voorgelogen! Dan zie ik de rest staan en ontspan ik wat meer. De woorden van Eleanor en Zayn spoken door mijn hoofd. Ik voel me meteen een stuk veiliger. Snel ga ik naast Harry en Louis staan. Dichtbij de jongens waar ik van hou. Eleanor en Zayn komen ook bij me staan.
,,Wat doe jij hier?" Ik ben de eerste die de stilte verbreekt. Hij lacht hard en zwaar.
,,Nola, Nola toch. Dacht je nou echt dat ik al klaar met je was?" Hij komt een stap dichterbij. Ik deins achteruit. Louis en Harry komen beschermend voor me staan.
,,Ga weg. Laat Nola alleen. Anders moeten we de politie inschakelen." Weer lacht hij hard.
,,En wat ga je dan zeggen meneertje?" Hij slaat zijn armen over elkaar heen. Louis lijkt overdonderd van zijn vraag, maar hij herstelt zich snel weer.
,,Nola word mishandeld door u. En nu komt u haar weer opzoeken." Mijn nep-vader kijkt hem secondelang aan zonder iets te doen. Dan loopt hij weer vader naar mij toe. Zijn blik laat de mijne niet los. Ik doe weer twee stappen achteruit zodat we niet dichtbij elkaar staan. Ik kijk achterom hoever ik nog kan lopen. Eleanor en Zayn staan achter me dus zo ver kan ik niet meer.
,,Nola, wanneer dringt het nou eindelijk eens tot je door? Je bent lelijk! Niemand wil je! Deze jongens doen alleen maar aardig tegen je omdat je te lelijk bent om iemand te krijgen!" Ik kijk naar de groep. Wie geloof ik? Zayn of El? Of mijn ex-vader die me mijn hele leven heeft voorgelogen? ,,Nola, jij gaat met mij mee. Bij mij ben je veel beter af. Hier..." Hij snuift. ,,Die jongens doen nu toch ook niks om je hier te houden?" Nee, zeg dat niet! Dat doen ze wel, ja Nola. Dat doen ze wel. Ik voel hoe Harry mijn hand steviger vastpakt. Louis slaat een arm om me heen en houdt zijn telefoon dreigend vast. Niet dat het iets helpt...Het blijft secondelang stil. Niemand zegt iets. Iedereen is druk aan het denken. ,,Dan doe ik het zelf wel!" Hij zet een grote stap en pakt me bij mijn pols. Louis belt snel het alarmnummer, maar ik weet dat het te laat is. Harry heeft mijn hand nog steeds vast. Hij lijkt niet van plan hem los te laten. Hij houd van me...Ja Nola, hij houd van je. Ik weet dat als ik mezelf dingen inspreek ik zekerder van mijn dingen wordt. Het hoeft niet waar te zijn. Ik moet erin geloven. Dan gaat alles ineens heel snel. Mijn vader duwt me heel hard tegen de muur, waarna Louis, Harry en Niall mijn 'vader' tegen proberen te houden om nog meer te doen. Dan begint het te draaien. Ik ga met mijn hand op mijn achterhoofd en zie bloed aan mijn hand. Shit! Ik ben zo hard tegen de muur geduwd, dat ik nu een gat in mijn hoofd heb. Ik zie aan het gezicht van Zayn dat hij mijn hand ziet met het bloed eraan.
,,Nola!" roept hij en komt naar me toegerend. Dan vallen mijn ogen dicht. Het laatste wat ik hoor zijn sirenes.

~Zayn~
,,Haar vader duwde haar tegen de muur en toen had ze bloed aan haar hand. Daarna viel ze weg." Vertel ik aan de ambulancebroeders. Net nadat Nola was flauwgevallen kwam Robin binnen. Waarschijnlijk was ze al op weg hier naartoe, maar waarvoor? Nola had haar toch niet gebeld? Harry en Louis zijn meteen achter Nola aan naar het ziekenhuis gereden. Liam, Niall, Eleanor en Robin hebben meteen de andere auto daarna gepakt en zijn ook naar het ziekenhuis gereden. Ik hoop dat alles goed komt met Nola...

~Harry~
We zitten nu al een uur in de wachtkamer met z'n allen, maar er is nog steeds geen nieuws. Geen nieuws is goed nieuws zeggen ze altijd maar nu is het vreselijk om niks te horen van die dokters. Louis heeft het er ook niet makkelijk mee, maar hij heeft zijn vriendin nog. Mijn vriendin ligt daar, voor de tweede keer, achter die grote deuren...ik weet dat mijn vrienden er ook altijd voor me zijn, maar dat is anders. Zij weten niet hoe ik me precies voel. Er is maar een iemand die dat weet, Nola. Waarom moest juist zij hier liggen?! Als ik bij haar was gebleven was dat niet gebeurd. Dan hadden we hier niet gezeten. Maar nee, ik moest weer zo nodig de held uithangen en haar 'vader' tegenhouden.
~Flashback~
Ik pak Nola's hand nog steviger vast. Ik wil zeggen dat ik van haar hou, dat ze er niet alleen voor staat. Maar het enige wat uit mijn mond kwam was een zuchtje. En zelfs dat was onverstaanbaar. Ik liet Nola los en ging naar haar 'vader' om hem tegen te houden, omdat hij haar naar achter had geduwd. Toen ik Nola later door het geroep van Zayn op de grond zag liggen wist ik dat het nu te laat was. En dat is mijn schuld, ik had haar nooit los moeten laten. Ik had nooit haar vader boven haar moeten kiezen, maar ik kan de tijd niet terugdraaien...
~Einde flashback~
Ik laat mijn hoofd in mijn handen vallen en ik kijk nu naar de grond. Hier hebben vast meer mensen naar gekeken toen ze hun dierbaarste persoon niet konden zien...De stilte word verstoord door een dokter die vraagt wie de familie is van Kate. Ik hoor een paar mensen praten en dan klinkt er vreselijk gehuil. Ik ga er bijna in mee huilen. Wat voor nieuws zouden zij te horen hebben gekregen? Vast iets vreselijks...ik wil er niet aan denken dat, dat ook met Nola kan gebeuren...Wat denk ik nou?! Ik mag de moed niet opgeven. Nola leeft gewoon nog, Harry. Ja, ze leeft. Ik blijf de woorden herhalen, totdat er weer een dokter komt.
,,Familie van Nola Tomlinson?" Louis en ik staan tegelijkertijd op. ,,Ik heb goed en slecht nieuws. Wat willen jullie eerst horen?" Louis kijkt hem aan met een WTF look. Ik vind het ook belachelijk gezegd van die dokter. Alsof het om een snoepje gaat. Maar het gaat hier over het belangrijkste meisje in mijn leven.


Reacties:


1Dlovez
1Dlovez zei op 9 sep 2013 - 16:06:
OMG, verder!